ေက်းဇူးရွင္ေမြးမိခင္

ဒီကေန႔မနက္ ဘေလာ့ေတြကိုလိုက္ဖတ္မိတယ္ အေမမ်ားေန႔မို႔ ေန႔တိုင္းထက္ပိုၿပီး အခ်ိန္ေပးဖတ္မိပါတယ္ အေမမ်ားေန႔ကို အားလံုးကဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ကဗ်ာနဲ႔တစ္မ်ိဳးေဆာင္းပါးနဲ႔တစ္ဖံု ကိုယ္ေတြ႔ဝတၳဳတို ဆန္ဆန္ေလးေတြပါ ဖတ္ရတာ ၾကည္ႏူးစရာပါ မိခင္ေနရာကိုေရာက္ေနတဲ့ က်မတို႔လညး္ အေမ့ရဲ႕သမီးပါပဲ ဒီေတာ့က်မရဲ႕ အေမကိုလည္းအခုလို ဂုဏ္ျပဳခ်င္စိတ္ေပၚလာတယ္ က်မတို႔ငယ္စဥ္အရြယ္တုန္းကေတာ့ အေမမ်ားေန႔ဆိုတာ မၾကားဖူးခဲ့ဘူး ကိုယ္ပဲဗဟုသုတ နည္းလို႔လားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေပါ့ေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဒီေန႔လို အေမမ်ားေန႔ကို ေရးခြင့္ရတာကို ေက်နပ္လွပါၿပီ။

က်မရဲ႕အတိတ္ကျဖစ္ရပ္ေလး ဘယ္ေတာ့မွေပ်ာက္ကြယ္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ အမွတ္တရေလးပါ

သႀကၤန္မက်မွီ ၂ရက္အလို-

“ေမာင္ထြန္းေအာင္ေရ ဒီႏွစ္က စေနဆန္းတယ္ကြဲ႔ မီးေရး ထင္းေရး သတိထားအံုးေနာ္….” ထမင္းခ်က္ ဦးထြန္းေအာင္ကို ေမေမရဲ႕ သတိေပးသံႏွင့္အတူ “ဟုတ္ကဲ့မမေလး” ဟု ဦးထြန္းေအာင္ရဲ႕ ျပန္ေျဖတဲ့ အသံကို က်မ ၾကားလိုက္ေတာ့-

“ကိုုကို စေနဆန္းတယ္ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲဟင္” က်မက အစ္ကိုျဖစ္သူကိုေမးလိုက္ပါတယ္

“စေနဆန္းတယ္ဆိုတာ အခုလိုသႀကၤန္ကာလႀကီးၿပီးလို႔ႏွစ္သစ္ကူး ကုိေရာက္တဲ့ႏွစ္္ဆန္း၁ရက္ေန႔က စေနေန႔ျဖစ္ေနတာကိုေျပာတာ လုလုရဲ႕” ဟု က်မရဲ႕အစ္ကိုက က်မကိုျပန္ရွင္းျပသည္။ က်မစိတ္ထဲ ဒီထက္ပိုသိခ်င္စိတ္က ေပၚလာျပန္တယ္ ဒီေတာ့ ညေနထမင္းစားဝိုင္းမွာ ဖြားဖြားကို ထပ္ေမးျပန္တယ္ေလ။

“ဖြားဖြား စေနဆန္းတာကို ေမေမကဘာျဖစ္လို႔ မီးေရးထင္းေရး သတိထားခိုင္းတာလဲဟင္” လို႔ေမးေတာ့

“စေနဆန္းရင္ ထိခိုက္မႈ  တစ္ခုခုျဖစ္တတ္တဲ့ အယူရွိလို႔ သတိထားခိုင္းတာပါ ပူလူးရဲ႕” ဖြားဖြားက ရီၿပီး ျပန္ေျဖတယ္။ က်မကို ဖြားဖြားက ခ်စ္စႏိုး လုလုလို႔မေခၚပဲ ပူလူးလို႔ေခၚပါတယ္။

“ဟုတ္ …” ဖြားဖြားကို ျပန္ေျဖရင္း တဆက္တည္း-

“ဒါဆိုရင္ အခုလာမဲ့လုလုရဲ႕ေမြးေန႔က ၁၈ရက္ေန႔ဆိုေတာ့ႏွစ္ဆန္း၂ရက္ေန႔ေပါ့ေနာ္” က်မရဲ႕ အသက္ ၇ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔က ရက္မ်ား မၾကာမီေရာက္လာေတာ့မွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ေမေမကေမြးေန႔ပြဲအတြက္  သူငယ္ခ်င္းေတြ ဖိတ္ထားတာကို သတိရၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးစြာ အစ္ကိုျဖစ္သူကို အကြန္႔တက္လိုက္ပါတယ္။

က်မတို႔ေမာင္ႏွစ္မႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ဖြားဖြားအတြက္ပါ မက်န္ အေဒၚ ၃ေယာက္စလံုး အတြက္ပါေမမေမက အကႌ်သစ္ေလးေတြ ႀကိဳတင္စီစဥ္ေနၿပီးျဖစ္သလို က်မေမြးေန႔အတြက္လဲ အထုပ္ကေလးတစ္ထုပ္ ထုပ္ပိုးထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ က်မ အေတာ္ေလးေပ်ာ္ေနတဲ့အတြက္ ေပ်ာ္မဆံုး ေမာ္မဆံုး တၿပံဳးၿပံဳးေလ…

ဒီကေန႔ သႀကၤန္စက်တယ္ ေမေမက က်မတို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ကို ထိခိုက္ရွနာျဖစ္မွာစိုးတဲ့အတြက္ ဦးေလးအေဒၚေတြ ကားနဲ႔ေရပက္ခံထြက္ေလွ်ာက္လည္တာကို မထည့္ပဲ မဂၤလာတံတား ထိပ္နားက မ႑ာပ္မွာသူငယ္ခ်င္ေတြနဲ႔ေရကစား ခိုင္းပါတယ္ေန႔တိုင္းလိုလို မနက္ပိုင္းေရကစားေန႔လည္အိမ္ျပန္နား ညေနတစ္ေခါက္ေရျပန္ကစားနဲ႔ ညပိုင္းေရာက္ေတာ့ေဖေဖက ကားေမာင္းပို႔ၿပီး အလွျပကားေတြကို လိုက္ၾကည့္ၾကရပါတယ္ ဒီလိုနဲ႔ပဲ မႏၲေလးသႀကၤန္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ၿပီးဆံုးေစခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ က်မစိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ ‘စေနဆန္းတယ္’ ဆိုတဲ့စကားလံုးဟာ က်မအိပ္ယာထဲအထိ ပါလာတတ္ပါတယ္ ကစားလို႔ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ရွိေနေပမဲ့ က်မအတြက္ ဦးေႏွာက္အားၿပီဆိုတာနဲ႔ အဲဒီအေတြးကေရာက္ေရာက္လာတယ္ ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးနဲ႔ ေခါင္းထဲကေန ထုတ္ထုတ္ပစ္ရတယ္ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္ အဲဒီေန႔မနက္မွာ ေမေမက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ဆြမ္းဂ်ိဳင့္သြားပို႔ခဲ့ပါေသးတယ္  တကယ္ေတာ့က်မရဲ႕ေမေမကခရိယာန္ဘာသာဝင္ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီးေဖေဖကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္ေမေမကေဖေဖ့အတြက္ လိုအပ္တယ္ထင္ရင္ အခုလို လုပ္ေပးေလ့ရွိပါတယ္ ဒီလုိသြားလာရင္း တစ္ခါတစ္ရံ ႀကံဳႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ဆရာေတာ္ဆီကေန တရားေတာ္ေတြကို နာခြင့္ရပါတယ္ တရားနာရာက စၿပီး ဗုဒၶဘာသာကို ၾကည္ညိဳ ေလးစား သက္ဝင္ ယံုၾကည္လာၿပီး ခရိယာန္ဘာသာကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာကိုေျပာင္းလာတာ သႀကၤန္မတိုင္ခင္ တစ္ပတ္ေလာက္ျဖစ္တဲ့ ဧၿပီလပထမပတ္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ေန႔လည္ ၁နာရီမွာေဖေဖ့တို႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြ စံုတြဲတစ္တြဲလာၿပီးေဖေဖ၊ေမေမတို႔နဲ႔အတူ က်မေမြးေန႔ၿပီးရင္ ရန္ကုန္ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခရီးသြားဖို႔ရာတိုင္ပင္ေနၾကတယ္။ေဖေဖကေမေမ့ကို “ဂရက္ေရ မနက္ကဖိုင္ေလး ကုတင္ေခါင္းရင္းဖက္က စာအုပ္စင္ေလးေပၚမွာရွိတယ္ ကိုယ့္ကိုသြားယူေပးပါအံုး” လို႔ေျပာေတာ့ ေမေမလည္း “ဟုတ္ကဲ့” ဆိုၿပီးအေပၚကိုေျပးတက္သြားတယ္။ လူႀကီးေတြကိစၥမို႔ က်မနဲ႔ က်မရဲ႕ အစ္ကိုလဲ ကစားဘို႔ရာ အျပင္ဖက္ကို ထြက္သြားၾကပါတယ္ 

အျပင္ဖက္မွာ ကစားေနတုန္း “ဝုန္း” ဆိုတဲ့ အသံတစ္ခုကုိ ၾကားလိုက္ရၿပီး စကၠန္႔ပိုင္းမွာ ဖြားဖြားရဲ႕ “အမေလး လာၾကပါအံုး ဒီမွာ ဂရက္ ဂရက္” ဆိုၿပီး အသံဆက္ထြက္မလာေတာ့ပါဘူး။ အသံၾကားတာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္း က်မတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လဲ အိမ္ေနာက္ေဖးေလွခါးကေန အေျပးအလႊားအေပၚထပ္ကို တက္သြားၾကသလိုေဖေဖလည္း ဧည့္သည္ေတြကို ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ေရွ႕ေလွခါးကေန အေပၚထပ္ကို ကေသာကေမ်ာတက္သြားပါတယ္။ အိမ္ရွိလူအားလံုးအေပၚေရာက္လာတယ္ အေပၚထပ္ကိုေရာက္တဲ့အခါ က်မျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္း ကေတာ့ေမေမရဲ႕ေခါင္း ကေနေသြးေတြ အဆက္မျပတ္ စီးက်ေနတာကိုပါပဲ က်မလဲ ခ်က္ျခင္းေခါင္းထဲမွာ မိုက္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး စိတ္ကိုျပန္ထိန္းထားလိုက္ပါတယ္ ကိုကိုကေတာ့ “ေမေမ၊ေမေမ” လို႔ေခၚၿပီးငိုေနေလရဲ႕ေဖေဖက၊ေမေမ့ကို ရင္ခြင္ထဲေပြ႔ခ်ီလိုက္ၿပီး “ဂရက္ ဂရက္ သတိထားပါေနာ္ ခဏေလး စိတ္ကိုတင္းထားပါေနာ္” လို႔အသံအက္ႀကီးနဲ႔ ငိုသံေရာၿပီး ဆက္တိုက္ေျပာေနပါေတာ့တယ္ က်မကေတာ့ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္လို မလႈပ္မရွက္ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးေဘာင္ကို မွီထားရင္း ေၾကာင္ေငးေငးသာၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္။

အေဒၚအလတ္ကေဆးရံုကိုဖုန္းဆက္ၿပီး လက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေနကို  အၾကမ္းဖ်င္းေျပာျပလိုက္ပါတယ္။ ၁၅မိနစ္အတြင္း မွာေမမေမ့ရဲ႕ ေခါင္းဒဏ္ရာကေနက်လာတဲ့ေသြးေတြဟာ ခန္းေျခာက္သြားၿပီထင္ပါရဲ႕  ဆက္ၿပီးက်မလာေတာ့ပဲ တျဖည္းျဖည္းခဲလာတာေတြ႔ရ ပါတယ္။ေဆးရံုကားလဲ  ေရာက္လာၿပီး လူနာတင္စင္နဲ႔ေမေမ့ကို ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုေခၚထုတ္သြားပါတယ္။ က်မတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို အိမ္မွာပဲေနခဲ့ၿပီး ေမေမသတိရတာနဲ႔ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ လို႔ေဖေဖကေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။ ကိုကိုကေတာ့ ငိုရတာပင္ပမ္းသြားလို႔ထင္ပါရဲ႕ ငိုရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္ က်မကေတာ့ ညသန္းေခါင္းေက်ာ္အထိ မ်က္ရည္ တစ္စက္မွမက်ခဲ့ပါဘူး ရင္ထဲမွာေတာ့ အလံုးႀကီးတစ္လံုး ဆို႔နစ္ေနတာကို ခံစားေနရပါတယ္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ပဲေဖေဖ့ရဲ႕ ဆက္လာမဲ့ဖုန္းသံကို နားစြင့္ေနမိတယ္ အေဒၚေတြနဲ႔ ဖြားဖြားလဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေစာင့္ေနၾကပါတယ္ ညဥ္႔သန္းေခါင္ေက်ာ္ ၂နာရီမွာ ဖုန္းသံၾကားေတာ့ က်မလဲ ဖြားဖြားတို႔အနားကို အေျပးကေလးသြားကပ္လိုက္ပါတယ္ ဖြားဖြားက ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး- “ဂရက္ သတိရၿပီလားဟင္ ဂရက္္ သတိရၿပီလား” လို႔ အေမာတေကာေမးလိုက္တယ္။ တဖက္က ေဖေဖျပန္ေျပာတဲ့ အသံကို မၾကားရေပမဲ့ ဖြားဖြားက “ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ သမီးရယ္” ဆိုၿပီးေပ်ာ့ေခြသြားပါေတာ့တယ္။ အေဒၚေတြလဲ ဖြားဖြားကိုေပြ႔ခ်ီၿပီး ရႈိက္ငိုရင္းကေန ယပ္ခပ္သူခပ္ေဆးလိမ္းေပးသူလိမ္းေပးနဲ႔ ဝရုန္းသုန္းကား ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ရင္ထဲကနင့္ကနဲခံစားလိုက္ရၿပီး ပါးစပ္ကေနေရရြတ္မိတာကေတာ့-

“ေအာ္ ဒီကေန႔က ၁၈ရက္ ဧၿပီလ ေမေမဆံုးတဲ့ေန႔ ငါ့ေမြးေန႔ပါလား” …….

[အသက္ ၂၉ႏွစ္နဲ႔ လူ႔ဘဝႀကီးကို အၿပီးတိုင္ စြန္႔ခြာသြားေသာ မာတာမိခင္ ေက်းဇူးရွင္အား ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ အေမမ်ားေန႔မွာ အမွတ္တရေရးသားျခင္းျဖစ္ပါတယ္]

ကမ႓ာေပၚရွိ မိခင္တိုင္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ေအးခ်မ္းၾကပါေစ ေသာကမ်ားကင္းေဝးၾကပါေစ လိမၼာတဲ့ သားသမီးမ်ားပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရရွိၾကပါေစ

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္