ဘဝရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ အေတြ႔အႀကံဳ (၁)

ဒီကေန႔မနက္ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ က်မဘေလာ့ေတြကို စိတ္ဝင္တစား လိုက္ဖတ္မိတာရဲ႕ ရလဒ္ကေတာ့   က်မအတြက္ ပို႔စ္တစ္ခုထပ္တင္ဖို႔ရာ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခု ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ပို႔စ္တင္တဲ့အခါမွာ ကုိယ္ေတြ႔ အေၾကာင္းအရာေလးေတြ တင္တာကို ပိုၿပီးႏွစ္သက္ပါတယ္။ စာဖတ္သူေတြေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးေရးသားေပမဲ့လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ကုိယ့္စာကိုယ္ျပန္ဖတ္ၿပီး စိတ္တိုင္းမက်တာေတြလည္း  ရွိပါတယ္။ ဒီပို႔စ္ကို တင္ႏိုင္ဖို႔ အနည္းဆံုးေတာ့ ၃-ရက္မက အခ်ိန္ယူရအံုးမွာပါ။ ဖတ္ရတာ အဆင္မေျပရင္ သည္းခံၿပီး ဖတ္ေပးၾကဖို႔ကိုလည္း ႀကိဳတင္ေျပာပါရေစေနာ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၉၇ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ (၁)ရက္ေန႔မွာ လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးက သိုးေမြးထိုးစက္ရံုတစ္ရံု တည္ေထာင္ဖို႔ အတြက္ေျမနဲ႔အေဆာက္အဦးကိုႏွစ္ခ်ဳပ္ ငွားၿပီးျပဳျပင္မႈ လုပ္ငန္းေတြကို ပဏာမ လုပ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ  က်မအပါအဝင္ စုစုေပါင္း မန္ေနဂ်ာ (၄) ဦးကို အင္တာဗ်ဴးလုပ္ စီစစ္ၿပီး ေရြးခ်ယ္ အလုပ္ခန္႔ခဲ့ပါတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးဟာ မကၠာအိုႏိုင္ငံသားျဖစ္ေပမဲ့လည္း  .ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေမြးဖြားခဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ သူအခုလိုျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ လာၿပီးလုပ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကို က်မတို႔မန္ေနဂ်ာ အဖြဲ႔ကိုေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ သူဟာျမန္မာႏိုင္ငံမွာ .ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး အသက္(၇)ႏွစ္ အရြယ္မွာ မိဘမ်ားနဲ႔အတူ မက္ကာအိုႏိုင္ငံကို လိုက္ပါသြားခဲ့ရၿပီး .ႏွစ္ေပါင္း(၃၀)ေက်ာ္လာတဲ့အခါ အခုလိုျမန္မာႏိုင္ငံက  တရားဝင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကို ဖိတ္ေခၚတဲ့ အခြင့္အေရးမ်ိဳးႀကံဳခ်ိန္မွာ တတ္စြမ္း သေလာက္ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကို အလုပ္ေပးႏိုင္မွာျဖစ္ၿပီး အလုပ္ရရွိတဲ့ သူေတြအတြက္လည္း  ကုိယ့္မိသားစုကို တဖက္တစ္လမ္းကေန အကူအညီေပးႏိုင္မွာ .ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္ၾကည္ႏူးမိတဲ့အေၾကာင္း .ေနာက္တစ္ခ်က္က .ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ရိုးသားႀကိဳးစားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို သိထားတဲ့အတြက္ .ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိမယ္လို႔ ယံုၾကည္တဲ့ အေၾကာင္းကိုေျပာျပပါတယ္။   ဒီအတြက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ က်မအေနနဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးရဲ႕ အာေဘာ္ကို သေဘာက်ေပမဲ့ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္မသိေသးတာမို႔ အလိုက္သင့္ လိုအပ္တာေတြကို ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါတယ္။

လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးက မန္ေနဂ်ာမ်ားအားလံုး အခက္အခဲမ်ားႀကံဳေတြ႔လာရင္ .ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရာထူးရွိသူ .ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ဦးကို မကၠာအိုစက္ရံုကေနေခၚယူၿပီး က်မတို႔တည္ေထာင္မဲ့စက္ရံုမွာ တာဝန္ေပးထားပါတယ္။ က်မတို႔ မန္ေနဂ်ာအဆင့္ တာဝန္ေပးျခင္းခံရသူ အားလံုး လုပ္သက္အေတြ႔အႀကံဳ ရွိဖူးသူကို ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္သလို တိုင္းတပါးနဲ႔ လုပ္ငန္းမ်ား အလြယ္တကူေခ်ာေမြ႔စြာ ဆက္သြယ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ေစရန္ အတြက္လည္း တရုတ္စကား ဒါမွမဟုတ္ အဂၤလိပ္စကား တစ္ခုခုကို တတ္ထားမွသာ .ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံရပါတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက စက္ရံုရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပံုကို မကၠာအိုရွိ စက္ရံုရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပံုအတုိင္းတရုတ္ဘာသာနဲ႔ .ေရးဆြဲထားၿပီး စီမံခန္႔ခြဲေရးတာဝန္ ယူထားရတဲ့ က်မကို အဂၤလိပ္နဲ႔ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ခိုင္းၿပီး စည္းစံနစ္က်တဲ့ စက္ရံုဖြဲ႔စည္းပံုကို ဆြဲေစပါတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ ဌာနႀကီး ၄ခုျဖစ္တဲ့ စီမံခန္႔ခြဲေရးဌာန (Administration Dept.)၊ ေငြစာရင္းဌာန (Account Dept)၊ ေရာင္းကုန္ဌာန (Merchandise Dept.)၊ နဲ႔ သေဘၤာျဖင့္ကုန္စည္ပို႔ေဆာင္ေရးဌာန (Shipping Dept.)၊ ဆိုၿပီးသတ္မွတ္ပါတယ္။ က်မ ကုမၸဏီမတိုင္မီ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ စက္ရံုမွာေတာ့  စီမံခန္႔ခြဲေရးဌာန၊ ဘ႑ာေရးဌာန၊ ထုတ္လုပ္မႈဌာန နဲ႔ စီမံေရးဌာဆိုၿပီး သိထားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အေခၚအေဝၚေတြ အနည္းငယ္ကြာေနပါလားလို႔ စိတ္ထဲမွာေတြးမိတာေတြဟာ ေနာင္လုပ္ငန္းခြင္မွာ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္လာမွ အဓိပၸယ္နက္နဲမႈကို သိခဲ့ ရပါတယ္။

အေထြေထြမန္ေနဂ်ာျဖစ္သူႏိုင္ငံျခားသားနဲ႔ ပထမဆံုးအႀကိမ္ လက္တြဲ၍ စက္ရံုလုပ္ငန္းေတြကို .ေဆာင္ရြက္ရမယ္လို႔ သိရခ်ိန္မွာေတာ့ လုပ္ငန္းေတြကိုေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔မွ လုပ္ႏိုင္ပါ့မလားလို႔ စိုးရိမ္ပူပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစ က်မရဲ႕ ပင္ကိုယ္စရိုက္ အတိုင္း အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲတဲ့ အလုပ္ျဖစ္ပါေစ  အေကာင္းဆံုးေတာ့ လုပ္ၾကည့္မယ္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ကို လက္ကိုင္ထားၿပီး ရဲရဲတင္းတင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက ျမန္မာစကားမတတ္သလို က်မကလည္း တရုတ္စကားမတတ္တဲ့အတြက္ .ႏွစ္ေယာက္စလံုး စကားေျပာ အဆင္ေျပေစဘို႔ အဂၤလိပ္စကားကိုသာ အသံုးျပဳၾကရပါတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးက က်မတို႔မန္ေနဂ်ာအဖြဲ႔နဲ႔ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ကိုေတြ႔ဆံုေပးၿပီးေနာက္ မကၠာအိုစက္ရံုသို႔ .ျပန္သြားပါတယ္။ က်မတို႔တစ္ဖြဲ႔လံုးကိုလည္း အားကိုး ယံုၾကည္မႈအျပည့္အဝရွိတဲ့အေၾကာင္း အားေပးစကားေျပာၾကား သြားပါတယ္။

အေထြေထြမန္ေနဂ်ာနဲ႔က်မတို႔  ရံုးဌာနမ်ားအတြက္ တစ္ဌာနကို ရံုးဝန္ထမ္း (၄)ေယာက္ႏႈန္းနဲ႔ စုစုေပါင္း ရံုးဝန္ထမ္း (၁၆)ေယာက္ကို ပဏာမေရြးခ်ယ္ခ်ယ္ၿပီး တာဝန္မ်ား ခန္႔အပ္ပါတယ္။ .ေရြးခ်ယ္ခံရသူ (၁၆)ေယာက္ထဲမွာ ဌာနႀကီး တစ္ဌာနဆီအတြက္ လက္ႏွိပ္စက္ရိုက္တတ္သူ တစ္ဦးစီအပါအဝင္ တစ္ၿပိဳင္တည္း .ေရြးခ်ယ္သြားပါတယ္။ အရည္အခ်င္းကို အနည္းဆံုး တကၠသိုလ္တစ္ခုခုကေန ဘြဲ႔ရၿပီးသူျဖစ္ရပါတယ္။ .ေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ ရံုးဝန္ထမ္းမ်ားရဲ႕ လုပ္ငန္းတာဝန္နဲ႔ ရာထူးမ်ားကိုလည္း တစ္ခါတည္း သတ္မွတ္ၿပီး အေရြးခံရသူေတြက လိုက္နာႏိုင္မႈ ရွိမရွိကို အစမ္းခန္႔ (၃)လျပည့္ရင္ အတည္ျပဳမယ္လို႔ ႀကိဳတင္ေၾကျငာၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာေတြမွာ ခံဝန္ခ်က္မ်ား ထိုးခိုင္းၿပီး အလုပ္ဝင္ရက္ကို စတင္သတ္မွတ္ပါတယ္။

စက္ရံုအသစ္စဖြင့္တယ္ဆိုေပမဲ့လည္း က်မအတြက္ ခက္ခက္ခဲခဲေတာ့ မရွိသေလာက္ပါပဲ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ က်မကို အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက အေသးအဖြဲကအစ မသိမတတ္တာမွန္သမွ်ကို စိတ္ရွည္စြာသင္ၾကားေပးပါတယ္။ .ေနာက္တစ္ခုက .ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဓေလ့ထံုးစံေတြကအစ ႀကိဳတင္ၿပီးေလ့လားထားပံုပါပဲ။ ရံုးပိုင္းဆိုင္ရာ .ေရြးခ်ယ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အလုပ္သမားေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ရာ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးရာထူး အဆင့္ရွိသူမ်ားကို ဆက္လက္ၿပီး .ေရြးခ်ယ္ပါတယ္။ က်မတို႔ရဲ႕ အဓိကထုတ္ကုန္ဟာ စြယ္တာလုပ္ငန္း(Knitting Wear)ျဖစ္ၿပီး ၁၀၀% ႏိုင္ငံျခားပို႔ကုန္ .ျဖစ္ပါတယ္။ ထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းကို ကုန္ၾကမ္းကစၿပီး ကုန္ေခ်ာထြက္တဲ့အထိ အဆင့္ဆင့္ေဆာင္ရြက္ ထုတ္လုပ္ရမဲ့ လုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုန္ၾကမ္းအခ်ိန္မွီ လက္ထဲသို႔ ေရာက္မလာမွာကို စိုးရိမ္ရသလို လက္ထဲမွာရွိတဲ့  ကုန္ေခ်ာလည္း သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာကို သတ္မွတ္ခ်ိန္အတြင္း မေရာက္မွာကို စိုးရိမ္ရျပန္တယ္။

လုပ္ငန္းအဆင့္စုစုေပါင္း ၁၃ဆင့္ရွိၿပီး အလုပ္သမားအင္အား အနည္းဆံုး (၈၀၀) နဲ႔ (၉၀၀) အတြင္းလိုအပ္ပါတယ္။ အလုပ္သမား ရာေပါင္းမ်ားစြာကို အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ရာ ႀကီးႀကပ္ေရးမွဴး ရာထူးကိုလည္း အနည္းဆံုး (၂၅)ေယာက္ ခန္႔အပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးတစ္ဦးဟာ အလုပ္သမား (၃၀)နဲ႔အထက္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးေတြမခန္႔ခင္ တစ္ပတ္အလိုမွာ မကၠာအိုကေန .ႏိုင္ငံျခားသား နည္းပညာရွင္ (၇)ဦးေရာက္လာပါတယ္။ .ေရာက္လာတဲ့ နည္းပညာရွင္ေတြဟာ က်မတို႔ခန္႔အပ္မဲ့ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးေတြကို  နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ သင္ေပးဖို႔ရာ ေခၚလိုက္တာျဖစ္ေၾကာင္း အေထြေထြမန္ေနဂ်ာကေန ရွင္းျပပါတယ္။ နည္းပညာရွင္ေတြနဲ႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးေတြရဲ႕ၾကားမွာ ဘာသာစကားျပန္ေပးဖို႔ရာ တရုတ္စကားျပန္ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး (၄)ဦးကို ထပ္ခန္႔ပါတယ္။ စကားျပန္ဆိုေပမဲ့ စကားျပန္သီးသန္႔ခန္႔တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ လုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္ရာကိုပါ လက္ေတြ႔လုပ္ကိုင္မႈမွာ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ရတာမ်ိဳးျဖစ္တဲ့အတြက္ စကားျပန္ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး တာဝန္ကိုသတ္မွတ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔(၄)ေယာက္ဟာ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးေတြထက္ အလုပ္တစ္ခုပိုၿပီးလုပ္ရတဲ့အတြက္ ခံစားခြင့္အေနနဲ႔ လစာပိုၿပီးေပးရပါတယ္။

ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းဟာ အနည္းဆံုးအထက္တန္းပညာကို ၿပီးဆံုးရမွာျဖစ္ၿပီး တကၠသိုလ္မွ ဘြဲ႔တစ္ခုခုရထားသူကို ဦးစားေပးခန္႔အပ္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ကိုယ့္လက္ေအာက္မွာရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုယ္တိုင္ တာဝန္က်ရာ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္တတ္ရန္ တြက္ခ်က္တတ္ရန္ ညႊန္ၾကားတတ္ရန္နဲ႔ .ေအာက္ေျခရဲ႕ ရိုေသေလးစားခ်စ္ခင္မႈကို ခံရတဲ့ေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္း ရွိဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားကို ခန္႔အပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး .ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းၿပီးခ်ိန္မွာ က်မတို႔မန္ေနဂ်ာေတြ အပါအဝင္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားအားလံုး ႏိုင္ငံျခားသား နည္းပညာရွင္ေတြပါမက်န္ စက္ရံုႀကီး တစ္ခုလံုးရဲ႕ သန္႔ရွင္းေရးကို တက္ညီလက္ညီ .ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အပိုင္းလုိက္ တာဝန္ခြဲၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ ရက္ေပါင္း ၃၀တိုင္တိုင္ မနက္ပိုင္းမွာ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက ဦးေဆာင္ၿပီး မန္ေနဂ်ာမ်ားနဲ႔ စက္ရံုရဲ႕ အနာဂါတ္လုပ္ေဆာင္ရမဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ေရးဆြဲၿပီး ညွိႏိႈ္င္းေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ နည္းပညာရွင္ေတြကလဲ ဌာနအလိုက္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားကို မိမိတို႔နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြအေၾကာင္းကို စာေတြ႔ လက္ေတြ႔ သင္ၾကားေပးပါတယ္

က်မလည္း ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ တြဲၿပီးအလုပ္ လုပ္လာတဲ့အခါမွာ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ မန္ေနဂ်ာမ်ားနဲ႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားအေပၚထားတဲ့ စိတ္ရင္းေစတနာကို နားလည္လာသလို နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ သင္ၾကားေပးတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းအေပၚမွာထားတဲ့ စိတ္သေဘာထား က်မတို႔အားလံုးအေပၚထားတဲ့ ခင္မင္တတ္မႈတို႔ကို နားလည္လာပါတယ္။ အားလံုးေကာင္းတယ္လို႔ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး။ ဒီအထဲမွာ တစ္ေယာက္ကေတာ့ စရိုက္ၾကမ္းၿပီး တစ္ခါတစ္ေလ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့ ဟန္အမူအယာမ်ိဳးကို လုပ္တတ္ပါတယ္။ ဥပမာ အလုပ္ခိုင္းတဲ့အခါမွာ .ေျခေထာက္နဲ႔ ခိုင္းျခင္းမ်ိဳး သင္ေပးတာကို နားမလည္တဲ့အခါမွာ စိတ္မရွည္ပဲ ဆဲျခင္းမ်ိဳး စက္ရံုပစၥည္းမ်ားကို လႊတ္ပစ္ျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ က်မအေနနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲေရးမန္ေနဂ်ာတာဝန္ကို ယူထားရတဲ့အတြက္ က်မနဲ႔တိုက္ရိုက္ သက္ဆိုင္ေနတာမို႔ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာကို ႏိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ လိုက္နာရမည့္္ စည္းကမ္းေတြကို ထုတ္ခြင့္ေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုစည္းကမ္းမ်ား ထုတ္ရျခင္းရဲ႕ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းကိုလည္း ရွင္းျပခဲ့တဲ့အတြက္ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ရရွိခဲ့ပါတယ္။ က်မရဲ႕ တာဝန္အရ ကိုယ္တိုင္ နည္းပညာရွင္ေတြကို ေခၚယူၿပီး သတိေပး စည္းကမ္းေတြကို ဖတ္ျပပါတယ္။ အဓိကအခ်က္အေနနဲ႔ က်မတို႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ဓေလ့ထံုးစံနဲ႔ ရိုေသေလးစားတတ္မႈ၊ နည္းပညာရွင္ေတြအေနနဲ႔ မိမိအႀကိမ္ႀကိမ္သင္ေပးတာကို နားမလည္ခဲ့ရင္ သက္ဆိုင္တဲ့ စီမံခန္႔ခြဲေရးဌာနကို အေၾကာင္းၾကားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ စီမံခန္႔ခြဲေရးဌာနကလည္း တတ္ေျမာက္မႈ အားနည္းတဲ့ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားကို အစမ္းခန္႔ (၃)လျပည့္တဲ့ေန႔မွာ လက္ရွိတာဝန္ထက္ တစ္ဆင့္နိမ့္တဲ့ လိုင္းေခါင္းေဆာင္ရာထူးကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး တာဝန္ေပးပါတယ္ အကယ္၍ ရာထူးေလွ်ာ့ခ်တာကို လက္မခံပဲ အလုပ္ကႏႈတ္ထြက္လိုရင္ေတာ့ လစာေပးၿပီး အလုပ္မွ ရပ္စဲပါတယ္။ က်မရဲ႕ အေသးစိတ္ရွင္းျပခ်က္ကို နည္းပညာရွင္မ်ားက နားလည္ေက်နပ္ သေဘာေပါက္တဲ့အခါမွာ သူတို႔ရဲ႕ ခံဝန္ခ်က္လက္မွတ္ကို ထုိးခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ စည္းကမ္းေဖာက္ခဲ့ရင္ က်မတို႔ဖက္ကေန စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္သူ နည္းပညာရွင္တို႔ကို သူတို႔ရဲ႕မူလေနရာဌာနကို ျပန္ပို႔ၿပီး လူလဲခြင့္ရွိပါတယ္။

ေအာက္တိုဘာလ (၁)ရက္ေန႔ကစၿပီး အလုပ္သမားမ်ားကို စီစစ္ခန္႔အပ္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ မတိုင္မီ .ႏွစ္ပါတ္အလိုမွာ .ေၾကာ္ျငာစာမ်ား .ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ကပ္ၿပီးေၾကာ္ျငာခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္သမား ခန္႔ရန္အတြက္လည္း တစ္ပတ္ကို တစ္ရက္သာ သတ္မွတ္ၿပီး တစ္ႀကိမ္ခန္႔လွ်င္ အင္အား (၅၀) သာခန္႔ပါတယ္။ .ေအာက္တိုဘာလအတြက္ အလုပ္သမား အင္အား (၂၀၀) ကိုစီစစ္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္သမားမ်ားေရြးခ်ယ္တဲ့အခါမွာ အေတြ႔အႀကံဳ လံုးဝမရွိေသးသူ ပညာအရည္အခ်င္းအေနနဲ႔ေတာ့ အတန္းပညာအသင့္အတင့္ ေပါင္း ႏႈတ္တတ္သူ အသက္ကို ၁၈ႏွစ္မွ ၂၂ႏွစ္အထိသတ္မွတ္ထားပါတယ္။ စာေတြ႔ လူေတြ႔ ဆိုၿပီးႏွစ္ပိုင္းခြဲၿပီး စီစစ္ေရြးခ်ယ္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ .ေက်ာင္းပညာ တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ ေက်ာင္း ဆက္မတက္သူမ်ား စားဝတ္ေနေရး ၾကပ္တည္းသူမ်ား အသက္အရြယ္ ငယ္ေပမဲ့ မိမိအိမ္ကို အလုပ္အေကြ်းျပဳေနရသူမ်ားဟာ အမ်ားစုျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္ကို အမွန္တကယ္လုပ္ခ်င္သူမ်ား  လာေရာက္ေလွ်ာက္သလို တခ်ိဳ႕မွာ အေပ်ာ္သေဘာ လာေရာက္ေလွ်ာက္ၾကတာကို .ေတြ႔ရပါတယ္။ .ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိမဲ့ အမွန္တကယ္ အလုပ္လုပ္သူမ်ားကိုသာ က်မတို႔ စီစစ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ သင္ၾကားေပးမႈေၾကာင့္ လူေရြးခ်ယ္ရာမွာ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ေတြကို  က်မသိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ က်မ မသိေသးေသာ မတတ္ေသးေသာ ပညာမ်ားစြာကို အေထြေထြမန္ေနဂ်ာထံမွ ဆည္းပူးရရွိခဲ့ပါတယ္။ အေတြ႔အႀကံဳ မရွိေသးသူကိုေရြးခ်ယ္ရျခင္းမွာ ဖေယာင္းကို ပံုသြင္းသလို ကိုယ္သြင္းတဲ့ ပံုစံဝင္ေစရန္အတြက္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕နည္းပညာ ပိုင္းေတြမွာ .ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔လြန္းလွပါတယ္။ အပ္္၊ ခ်ည္ပင္တို႔ကို ကိုင္တြယ္တဲ့နည္းကအစ အေတြ႔အႀကံဳရွိၿပီးသူကို သင္ရတာထက္ ဘာမွမတတ္ေသးသူကို သင္ရတာပိုၿပီး လြယ္ကူပါတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက ရွင္းျပပါတယ္။ စက္ရံုေတြကေန တတ္လာတဲ့သူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ  နည္းပညာပိုင္းမွာ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးေတြ သင္ေပးတာကို အေရွ႕မွာ လိုက္နာေပမဲ့ .ေနာက္ကြယ္က်ေတာ့ ကိုယ္ အားသန္ရာ နည္းပညာကိုသာ အဓိကထားၿပီး လုပ္တတ္ၾကတယ္။ ႀကံဳႀကိဳက္တိုင္း အၿမဲသင္ေပးေလ့ရွိတဲ့ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာကို က်မ ရိုေသေလးစားမိပါတယ္။ တျခားဌာနမ်ားမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ မန္ေနဂ်ာမ်ားလည္း သူတို႔ေတြ႔ႀကံဳရတဲ့ အခက္အခဲတိုင္းလိုလို အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ အကူအညီကို ယူၾကရပါတယ္။ က်မတို႔မန္ေနဂ်ာအားလံုးရဲ႕ အခက္အခဲကိုေမးတိုင္း .ေျဖရွင္းလို႔မရတဲ့ .ျပႆနာမ်ိဳး တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မရွိခဲ့တာကို စိတ္ထဲကေန ေလးစား ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။

အလုပ္သမားမ်ား ခန္႔အပ္ၿပီးတဲ့အခါကစၿပီး မန္ေနဂ်ာမ်ား နည္းပညာရွင္မ်ားနဲ႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားရဲ႕ သန္႔ရွင္းေရးတာဝန္ကို အလုပ္သမားမ်ားကို ဘယ္ပံု ဘယ္နည္းလုပ္ပါ ဆိုၿပီး လက္လႊဲတာဝန္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္သမားမ်ားေန႔စဥ္ လုပ္ငန္းသိမ္းၿပီးခ်ိန္မွာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေဆာင္ရၿပီး ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားက သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရာမွာ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို အနီးကပ္ၾကပ္မတ္ၾကပါတယ္။ ဌာနအလိုက္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားကိုလည္း  ကိုယ့္လက္ေအာက္မွာရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြထဲကေန လုပ္ငန္းကို စိတ္ဝင္စားၿပီး အျခားသူမ်ားထက္ ထက္ျမက္ ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားကို .ျပန္လည္ေရြးခ်ယ္ရန္ .ေစခိုင္းၿပီး ဌာနစိတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ ရာထူးသတ္မွတ္ေစဖို႔ စီမံခန္႔ခြဲေရးဌာနကို တင္ခိုင္းပါတယ္။ အဆင့္ဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့နည္းစံနစ္ကို က်င့္သံုးျခင္းျဖင့္ လုပ္ငန္းပိုင္းမွာလဲ စည္းစနစ္က်ၿပီး ပိုမိုထိေရာက္တာေတြ႔ရပါတယ္။

စက္ရံုသစ္စတင္ဖြင့္စမွ စၿပီး ေန႔စဥ္ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာကအစ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းအထိ လူတိုင္းလိုလို ကိုယ္စီအလုပ္ေတြနဲ႔ အားလပ္ခ်ိန္မရွိသေလာက္ အလုပ္မ်ားေနၾကပါတယ္။ ႏိုဝင္ဘာလ ဒုတိယအပတ္ကို .ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ စက္ရံုရွိ ဝန္ထမ္းအင္အား စုစုေပါင္း ၃၀၀ ေက်ာ္ရွိလာၿပီး နည္းပညာရွင္နဲ႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးတို႔ရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေၾကာင့္ စက္မ်ားပင္ ထုတ္လုပ္မႈေတြ ေန႔စဥ္သတ္မွတ္ခ်က္အတိုင္း ထုတ္လုပ္ေနတာကို .ေက်နပ္အားရစရာ .ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းမ်ားကို အဆင့္ဆင့္တာဝန္ယူထားတဲ့ လိုင္းေခါင္းေဆာင္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားနဲ႔ နည္းပညာရွင္ေတြကလည္း အရည္အေသြး အေရအတြက္ ဘက္စံု ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မရွိေအာင္ တာဝန္က်ရာဌာနမွာ တာဝန္ေက် လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။

ဒီဇင္ဘာလလယ္မွာ ထြက္ရမဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြကို ႏိုဝင္ဘာလ တတိယအပတ္မွာ ပထမဆံုးအသုတ္အျဖစ္ ထြက္ရမဲ့သတင္းေရာက္လာတယ္ ‘ဗုေဒၶါ’ လို႔ တ ရမဲ့ကိန္းဆိုက္သြားပါတယ္။ ထုပ္ပိုးဌာနမွာ လူသစ္ခန္႔တာမွ ၁၀ေယာက္မျပည့္ေသး။ တတ္ကြ်မ္းမႈလဲ မရွိေသး။ အလုပ္ရွင္သူေဌးက အေထြေထြမန္ေနဂ်ာအေပၚ ရာႏႈံးျပည့္ စိတ္ခ်ထားၿပီးပံုပါပဲ။ အေပၚဌာနေတြကို ဦးစားေပးၿပီး လူသစ္ေတြကို ခန္႔ခဲ့တဲ့အတြက္ ေအာက္ဌာနမွာ အခက္ေတာ့ေတြ႔ေတာ့မယ္လို႔ စိုးရိမ္မိခဲ့တယ္။ စက္ရံုစတည္ၿပီး ပထမဆံုး ထုတ္ကုန္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အစစအရာရာ အဆင္ေျပေစခ်င္သလို သိကၡာလည္း အက်မခံခ်င္ပါ။ ကုန္ပစၥည္းမ်ား အခ်ိန္မွီထြက္ဖို႔ရာ တာဝန္ရွိတဲ့ Shipping မန္ေနဂ်ာရဲ႕ မ်က္ႏွာလည္း ဇီးရြက္ေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။ ကနဦးထဲက အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက  က်မတို႔မန္ေနဂ်ာမ်ားကို စကားဦးသန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ တစ္ဌာနမွာ အခက္အခဲျဖစ္ေနရင္ က်န္ဌာနေတြက မျဖစ္မေန ဝိုင္းကူရမယ္ဆိုတာေလ။ တစ္ဌာနရဲ႕ .ျပႆနာဟာ ဌာနအားလံုးရဲ႕ .ျပႆနာဆိုတာ အားလံုး နားလည္ထားပါလို႔ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီေတာ့ က်န္တဲ့မန္ေနဂ်ာေတြလည္း မေနသာေတာ့။

အစည္းအေဝးခန္းမမွာ မန္ေနဂ်ာအားလံုးဆံုၾကတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ဝင္လာၿပီး မန္ေနဂ်ာမ်ား အားလံုး  က်န္တဲ့အလုပ္ေတြကို ခဏရပ္ဆိုင္းထားပါ။ ထုပ္ပိုးဌာနကို အားလံုး ဆင္းၾကရေအာင္ဆိုၿပီး အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ကိုယ္တိုင္ေရွ႕က ဦးေဆာင္ၿပီး ထုပ္ပိုးဌာနကိုသြားၾကပါတယ္။ ရံုးဝန္ထမ္းမ်ား အခ်ိဳ႕ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ား အခ်ိဳ႕ နည္းပညာရွင္မ်ား နဲ႔ မန္ေနဂ်ာမ်ားအားလံုးကို အေထြေထြမန္ေနဂ်ာမွ ထုပ္ပိုးနည္းစံနစ္ကို သင္ေပးပါတယ္။ စမ္းသပ္ ထုတ္ပိုးခိုင္းၿပီး သူကိုယ္တိုင္ အရည္အေသြးစစ္ပါတယ္။ အဆင့္ဆင့္ထုပ္ပိုးနည္းစံနစ္ကို အသံုးျပဳပါတယ္။ ထုပ္ပိုးၿပီးတဲ့ ထုတ္လုပ္မႈကေတာ့ အံ့ၾသေလာက္စရာပါ။ တစ္ေန႔လံုးထမင္းစားၿပီးခ်ိန္ကေန မရပ္မနား ထုပ္ပိုးလိုက္ၾကတာ ည၈နာရီ ၁၀မိနစ္မွာ သတ္မွတ္စံခ်ိန္ကို .ျပည့္သြားပါတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက .ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ၾကက္ဥဝယ္ခိုင္းၿပီး အားလံုးကို ေဝခိုင္းပါတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ စက္ရံုရဲ႕ ပထမဆံုး ပြဲဦးထြက္ေအာင္ျမင္မႈ ေျခလွမ္းပါပဲ။

                                                   ကုမၸဏီ အမွတ္တရပံု

                                                     ရံုးခန္းအမွတ္တရပံု

(အေဝးေရာက္ ဝန္းထမ္းမ်ားရဲ႕ အၿမဲတန္းဆရာ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ .ႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မန္ေနဂ်ာမ်ား ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ား နည္းပညာရွင္မ်ား ရံုးအဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ ကုမၸဏီဝန္ထမ္းအားလံုးကို ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္)

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္