တဒဂၤမွ အစဥ္ထာဝရသို႔

က်မရဲ႕ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရသမွ်ေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမႈ ရက္မ်ားထဲမွာ မေန႔က ၂၀-၁၀-၂၀၁၁ ရက္တစ္ရက္လည္း မထင္ မွတ္ပဲ မွတ္တမ္းတင္ အက်ံဳးဝင္ခဲ့တယ္။ ၁၉၇၅-ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၁ခုႏွစ္အထိ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေတာ္ ႀကီးမွာ ဆံုးခန္းတိုင္ အင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္ အသီးသီးကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ၿပီးေနာက္ သမိုင္းေပး တာဝန္ အရ တစ္ေယာက္တစ္နယ္စီ ခြဲခြာခဲ့ၾကရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ ျပဳလုပ္တိုင္း အခက္အခဲအေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ကိုယ္တုိင္ လာေရာက္ႏိုင္ျခင္း မရွိတဲ့တိုင္ အလွဴေငြမ်ား တတ္စြမ္းသေလာက္ ထည့္ဝင္ၿပီး အေဝး ကေနေက်းဇူးရွင္ ဆရာသမားတို႔ကို စိတ္ျဖင့္ရည္မွန္းကာ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကပါတယ္။ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ေက်ာ္မွသာ တစ္ဖန္ျပန္လည္၍ ဆံုဆည္းခြင့္ရခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့ရတာကို ေဖၚျပလို႔ မရေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူး ခဲ့ရပါတယ္။

စကၤာပူႏိုင္ငံကို က်မတစ္ႏွစ္လွ်င္ ႏွစ္ႀကိမ္သံုးႀကိမ္မွ် ေရာက္ေလ့ရွိခဲ့ေပမယ့္ အရင္အေခါက္ေတြမွာ ဓာတ္ပံုရိုက္တာ ဝါသနာထံုတဲ့ က်မႏွစ္သက္တာေလာက္သာ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္ခဲ့ေပမယ့္ အခုတစ္ေခါက္ မွာျဖင့္ အရင္နဲ႔ မတူ ျမင္ျမင္ရသမွ်ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီး ပို႔စ္တင္ခ်င္တာမ်ိဳး စိတ္ကျဖစ္ေနတယ္ သူႀကီးမင္းကိုကိုေမာင္ အရင္ တစ္ခါေျပာသလို ကင္မရာႀကီးတကားကားနဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ရီခ်င္တယ္ ဒါေတာင္ပို႔စ္တင္ရင္ သူမ်ားေတြလို စာေၾကာင္းကို အဆီအေငၚတည့္ေအာင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေရးတတ္တဲ့ အရည္အခ်င္းက ရွိေသးတာ မဟုတ္ေသးဘူး ဘေလာ့ေရးေနေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးမိတယ္ ဘေလာ့ဂါ ဘေလာ့ဂါေပါ့ း))။

ဘေလာ့ဂါဘဝကို ေရာက္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း က်မ face bookလည္း ပိုသံုးျဖစ္လာသလို ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ျပန္ ဆံုဆည္းခြင့္ရခဲ့တယ္ ထို႔အတူ မိတ္သစ္ေဆြသစ္မ်ားလည္း တိုးပြားလာတယ္။ က်မဘေလာ့ကို သူငယ္ခ်င္းေတြ ဝင္ဖတ္ရာကေန အဆက္အသြယ္ျပတ္ခဲ့တဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အခုလိုျပန္လည္ဆံုဆည္းခြင့္ ရခဲ့တယ္။ ၁၉ - ရက္ေန႔ည ရနာရီမွာ ႏြယ္ႏြယ္ဆီက ဖုန္းဝင္လာတယ္ ၂၀ရက္ေန႔ မနက္္ ၁၀နာရီခြဲမွာ Yewtee MRT station မွာ ဆံုၾကမယ္တဲ့။ ေပ်ာ္လိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း ေလာေလာဆယ္ ဆံုႏိုင္မည့္ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ စုစုေပါင္း ဂ-ေယာက္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ တစ္ညတာအခ်ိန္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီးမနက္ ၉နာရီခြဲေလာက္မွာ က်မအိမ္ကေန Admiralty MRT station ကိုေရာက္ခဲ့ၿပီး ပံုမွန္ေျခလွမ္းနဲ႔ လွမ္းေလွ်ာက္လွ်င္ ၇-မိနစ္ခန္႔သာ ၾကာတဲ့အတြက္ အခ်ိန္ေစာေနတာေၾကာင့္ အေရာင္း ဆိုင္ေလးေတြဘက္ကို ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ၁၀နာရီထုိးမွ က်မ ထြက္ခြာလာပါတယ္။ 

ျမင့္ျမင့္ရီ၊ မိမိခင္၊ တီတင့္၊ ခင္ႏွင္းေဝ၊ မတိုးရီ၊ ႏြယ္ႏြယ္၊ မမေလး

ျမင့္ေထြး၊ ျမင့္ျမင့္ရီတို႔အတြဲက ခုထိသည္းသည္းလႈပ္ း)

ဂ်ာႀကီးရဲ႕ေစတနာ သစ္သီးစံုလင္စြာနဲ႔ဧည့္ဝတ္ျပဳ

ေပ်ာ္မဆံုးေမာ္မဆံုး တစ္ၿပံဳးၿပံဳး

ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲတို႔မ်ားတစ္ေတြ

စားၾကမယ္ဝါးၾကမယ္

တီတင့္ေတာ့ chicken salad ပဲမွာစားတယ္

သူတို႔တစ္ေတြမွာစားတာ

ဒါေလးေသာက္ေတာ့ ၾကာစြယ္ရိုးဟင္းခ်ိဳကိုသတိရတယ္

တီတင့္တို႔ စားခဲ့တဲ့ေနရာ

Yewtee MRT ကိုေရာက္ေတာ့ escalator ေပၚကေန စိတ္ေစာၿပီး ေအာက္ကိုလွမ္းၾကည့္မိတယ္။ ေအာ္ ကိုယ့္ထက္ စိတ္ေစာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလး ေရာက္ေနပါလားလို႔ ေတြးမိတယ္။ မတိုးရီ သူနဲ႔မေတြ႔တာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀-ေက်ာ္ၿပီ ဒါေပမယ့္ က်မသူ႔ကို အေဝးကပင္ မွတ္မိေနတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်နပ္မိတယ္။ သူ႔ဆီကို က်မတန္းတန္း မတ္မတ္ပဲ ေလွ်ာက္သြားတယ္ က်မကိုျမင္ေတာ့ သူကၿပံဳးျပၿပီး မွတ္မိသားပဲတဲ့။ ေက်ာင္းမွာထဲက စကားနည္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အခုလည္း မေျပာင္းမလဲ အရင္အတိုင္းပါပဲ။ တစ္ခြန္းေမး တစ္ခြန္းေျဖရင္း က်န္သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို ဆက္ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ႏြယ္ႏြယ္ ေရာက္လာတယ္။ သူကေတာ့ က်မဘေလာ့ကို ဖတ္မိရာကေန အစျပဳလို႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ျပန္လည္ ခ်ိတ္ဆက္မိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါ။ က်မနဲ႔အတူ ခ်င္းျပည္နယ္ရွိ ဗစ္တိုးရီးယားေတာင္ ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ ျမင္းမထိေတာင္ ေရႊဥေဒါင္းေတာင္ေတြကို အတူတကြ တက္ခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ခါ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ထပ္ေရာက္လာတာကေတာ့ မမေလး(ဂ်ာႀကီး) ပါပဲ က်မတို႔ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မမေလးကို အစြဲျပဳၿပီး စေနာက္ေခၚၾကရင္း နာမည္တြင္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း။ မိမိခင္ သူကေတာ့ Textile ဘာသာ ရပ္ကို က်မနဲ႔အတူတူ တက္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့ၿပီး ယေန႔တိုင္ လက္တြဲေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း။ ခင္ႏွင္းေဝ အလုပ္အၿမဲ ရႈပ္ေနတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အခုလိုေတြ႔ဆံုပြဲမွာေတာင္ သူ႔ကိုဦးစားေပးၿပီး သူအားခ်ိန္ေလးမွာ ဆံုဘို႔ခ်ိန္းခဲ့ၾကရ တယ္။ ျမင့္ျမင့္ရီ နဲ႔ ျမင့္ေထြးတို႔ ကေနာက္ဆံုး ေရာက္လာၾကတယ္ ေက်ာင္းတုန္းက ေအးေအးေလးနဲ႔ စကားနည္း ခဲ့သေလာက္ အခုေတာ့ ယခင္နဲ႔ မတူအေတာ္ေလး စကားေျပာလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲပါ။

အဖြဲ႔စံုၿပီဆိုတာနဲ႔ Yewtee MRT Station ေအာက္မွာ ဆူညံ ပြက္ေလာရိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို သတိမထားမိေလာက္ေအာင္ အၿပိဳင္အဆိုင္ စကားမ်ားေျပာၾကတယ္။ က်မအပါအဝင္ အခုေတြ႔ဆံုတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မ်ားအားလံုးရဲ႕ ဖူးစာရွင္ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြက ေက်ာင္းတုန္းက တြဲခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲဆိုတာ သိလိုက္ရတဲ့ အခါ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးၿပီးပီတိျဖစ္မိတယ္။ (မိမိခင္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ Single ေနာ္ း)) သူတို႔အားလံုးရဲ႕ အိမ္ဦး သခင္ေတြက အလုပ္ထဲေရာက္ေနၾကၿပီး ထြက္ဖို႔အဆင္မေျပၾကလို႔ မဆံုျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ မမေလးအိမ္ကို အားလံုးသြား ၾကၿပီး သစ္သီး အေအးတို႔နဲ႔ ဧည့္ခံတယ္။ ေရွးျဖစ္ေႏွာင္းေဟာင္း အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြ ေျပာရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္မွန္းမသိ ကုန္ခဲ့တယ္။ သူေကြ်းမယ္ ကိုယ္ေကြ်းမယ္နဲ႔ ေန႔လည္စာကို Pizza စားဘို႔ သေဘာတူၾကၿပီး မမေလး အိမ္ကေန ဆိုင္ကိုေရြ႕ၾကျပန္တယ္။

ေနမေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းအတြက္ မုန္႔ဝယ္ေသးတယ္

အားလံုးဆံုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေလးေပ်ာ္ေနပံု

ဆံုဆည္းခဲေပျခင္း

သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ေနရာမွျမင္ရပံု

ခြဲခါနီး ပလာတာနဲ႔ႏႈတ္ဆက္

ေန႔လည္စာ စားၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ က်န္းမာေရးမေကာင္းတဲ့အတြက္ ေဆးလာကုေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ခင္မမစိုးဆီကို ခရီးဆက္ၾကျပန္တယ္။ သူမတူေအာင္ စာေတာ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းပါ ေက်ာင္းမွာ ဆရာမ ျပန္လုပ္ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြ အေပၚ ေစတနာထက္သန္တဲ့ ဆရာမတစ္ေယာက္ေပါ့။ ခင္မကိုေတြ႔လိုက္ရတဲ့အခါမွာ က်န္းမာေရးအေတာ္ေလး တိုးတက္လာတာကို ျမင္ရတာေၾကာင့္ ဝမ္းသာမိတယ္။ ခင္မဆီမွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ စကားေျပာၾကၿပီး တစ္ခါ ႀကိဳက္တာဝယ္ S$ 2 ဆီကို ယြန္းၾကျပန္တယ္။ အဲဒီေနရာေရာက္တိုင္း shopping ဝါသနာမပါတဲ့ က်မအခ်ိန္ၾကာ ၾကာ ပတ္တတ္ပါတယ္ း)။ ေကာင္းႏိုးရာရာေလးေတြ ဝယ္တတ္ပါတယ္ း)။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာလည္း က်ပ္ ၁၃၀၀နဲ႔ ရႏိုင္တဲ့ ပစၥည္းေလးေတြျဖစ္သည့္တိုင္ ဆြဲေဆာင္မႈက ပိုေကာင္းေနတာေၾကာင့္ ဝယ္ျဖစ္သြားတယ္။ က်မသေဘာက်တာကေတာ့ MRT ကေန Shopping Mall , Hospital အစရွိတဲ့ေနရာေတြကိုသြားတဲ့အခါ Shuttle Bus ေတြစီစဥ္တာကို အေတာ္ေလး သေဘာက်ပါတယ္။ ခရီးသြားသူေတြ သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ေစဘို႔ စီစဥ္ ထားတာေလးေတြ အတုယူစရာပါ။

ႏွစ္သက္တာေလးေတြဝယ္ (ေခ်ာ့ကလက္က သူငယ္ခ်င္းေပးတာေနာ္း))

 ဆီထုတ္တဲ့ပိုက္ကအစ သေဘာက်

တီတင့္ေစ်းဝယ္တဲ့ေနရာ

Admiralty

တီတင့္ရဲ႕မနက္စာ breakfast

ၾကက္ေတာင္ပံ ပန္းပြင္းစိမ္း ပန္းပြင့္ျဖဴ ၾကက္ဥ ဘုရားပန္း

ၾကက္ေတာင္အခ်ိဳခ်က္၊ ပန္းပြင့္စိမ္း+ျဖဴေၾကာ္၊ ငါးပိရည္ မုန္ညွင္းပင္ေပါက္တို႔စရာ

သားတို႔ရဲ႕ ဘုရားစင္

အဲဒီကေန အျပန္မွာေတာ့ ပလာတာဝင္စားၾကျပန္တယ္။ ျမန္မာျပည္က ပဲဟင္းရည္ကို ပိုႏွစ္သက္တယ္။ ပလာတာ စားၿပီး လမ္းခြဲေတာ့ ညေန ၆နာရီေက်ာ္ၿပီ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညစာမစားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒီပို႔စ္ေလးကို တင္ဘို႔ ဒီ ကေန႔မနက္ ေစာေစာထေရးခဲ့တယ္။ က်မေရးေနရင္း တစ္ခုသတိရလိုက္တယ္ အရင္တင္ခဲ့တဲ့ပို႔စ္မွာ ေနာက္ပို႔စ္ က်ရင္ စားစရာ စီစဥ္ေပးမယ္ဆိုတာကိုေပါ့။ ကြန္မန္႔လာေပးသူေတြထဲမွာလဲ ညီမေရႊစင္ကအစ ‘တားတား ဗိုက္ ဆာတယ္ တမီးဗိုက္ဆာတယ္’ ဆိုတာေလးေတြကို ဖတ္မိတာေၾကာင့္ ပို႔စ္ေရးတာကို ခနရပ္ၿပီးေအာက္ေစ်းကို ဆင္းခဲ့တယ္။ ဒီကေန႔တင္တဲ့ပို႔စ္ေလးနဲ႔အတူ ခ်က္ထားတဲ့ဟင္းေလးေတြပါ တြဲတင္ေပးလိုက္ၿပီေနာ္။ (တဒဂၤဆံုဆည္းခြင့္ရခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ အစဥ္ထာဝရသတိရေစဘို႔ မွတ္တမ္းေလးပါ က်န္သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္လည္း ဆံုဆည္းခြင့္ေလးရႏိုင္မယ္ဆိုရင္ျဖင့္…….)

ေလာကလူသားအားလံုး စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္