တီတင့္ (စက္မွု တကၠသိုလ္): ၂၀၁၁-ခုႏွစ္ အေႂကြးမ်ားရွင္းတမ္း

စပြန္ဆာေတြေပၚျပဴလာျဖစ္ေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ အိတ္စိုက္နဲ႔ ဘေလာ့ေလးကို ရွင္သန္ခြင့္ ေပးခဲ့ၿပီး ခင္မင္ စရာေကာင္းတဲ့ ေမာင္ေမာင္ေရ…. ‘က်ေနာ္နဲ႔က်ေနာ့္အိမ္ တဂ္ပို႔စ္’ ေမာင္ေမာင္ ျမစ္ဆံုက တီတင့္ကို ေရးေပးဘို႔ တဂ္ခဲ့တာ မၾကာေသးပါဘူး စက္တင္ဘာလ (၁၁) ရက္ေန႔ကပါ :P ။ ႏွစ္သစ္ကူးရက္ေလးမွာ အခ်ိန္ရတာနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း ရြာရိုးကိုးေပါက္ ဘေလာ့ဂါအိမ္ေတြကို အလည္အပတ္ ေလွ်ာက္သြားရင္း ပို႔စ္ေတြ သစ္သစ္ေဟာင္းေဟာင္း ဖတ္ရင္းနဲ႔ မထင္မွတ္ပဲ ျမစ္ဆံုေမာင္ေမာင္ရဲ႕ အိမ္ေလးကို ေရာက္ခဲ့ၿပီး တဂ္ပို႔စ္ေလး ကို ေတြ႔ခဲ့မိတယ္။ က်မ အဲဒီတဂ္ပို႔စ္ေလးကို မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ စဥ္းစားမိေပမဲ့ ေသခ်ာေအာင္ အဲဒီရက္ေတြ မွာ ေရးခဲ့တဲ့ ပို႔စ္ေတြကို ျပန္စစ္ေတာ့ ‘လတ္ဆတ္သန္႔စင္ ထိုင္းငါးကင္’ ဆိုတဲ႔ ပို႔စ္ကိုတင္ခဲ့တဲ့ရက္ျဖစ္ေနတယ္။ ကိုယ့္အေပၚ ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာနဲ႔ ဆက္ဆံလာသူေတြအေပၚ ဘယ္တုန္းကမွ လစ္လ်ဴမရႈခဲ့တာ မွန္ေသာစကား ပါေမာင္ေမာင္ေရ။ အဲဒီပို႔စ္ေလးဖတ္ၿပီး တကယ္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္ ဒီေတာ့ တင္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေဟာင္းက အေႂကြးေလးကို ဒီကေန႔ဆပ္ရင္း ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕ ၂၉ရက္ ဒီဇင္ဘာေန႔က ေမြးေန႔ေလးအတြက္ေရာ ညီမေရႊစင္ရဲ႕ ‘ငယ္ဘဝေလးေတြ အေၾကာင္းေရးပါအံုး’ ဆိုတာေတြ စုေပါင္းစပ္ေပါင္းလုပ္ၿပီး အမွတ္တရ ပို႔စ္ေလးေရးမယ္ အလုပ္ ႏွစ္သစ္အခါသမယ ေစာေစာစီးစီး Face Book မွာဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ဟိုဖတ္ ဒီဖတ္လုပ္ေနခ်ိန္ မထင္မွတ္ပဲ အျဖဴေရာင္ နတ္သမီးေလးနဲ႔ အျပန္အလွန္မက္ေဆ့ေလးေတြနဲ႔ ေျပာခဲ့တဲ့အခါ နတ္သမီးေလးတစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို ေအာက္ၾကမ္းျပင္အထိ က်ေအာင္ ခ်ထားပံုရတယ္ နတ္သမီးေလးကို အားေပးစကား ေျပာရင္း သံုးဦးစာအတြက္ ဒီပို႔စ္ေလးကို ေရးလိုက္ၿပီေနာ္ း)

ေမာင္ေမာင့္တဂ္ပို႔စ္အတြက္က-

မန္တလာသူမဟုတ္ေလေတာ့ ‘က်မနဲ႔က်မအိမ္တဂ္ပို႔စ္’ ေပါ့ကြယ္။ က်မအေၾကာင္းကေတာ့ မိုးလင္းရင္ မလုပ္မျဖစ္ ေန႔စဥ္လုပ္ေဆာင္ရတဲ့ အလုပ္ကေလးေတြကို လုပ္တယ္။ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ အေဒၚ ညီမေတြနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ ေလ့က်င့္ခန္းေလးလုပ္ ခနနား ေရခ်ိဳး ဘာသာေရးေလးလုပ္ (ဆြမ္း ပန္း သစ္သီး ေရပူ ေရခ်မ္းတို႔ ကပ္ၿပီး အေမႊးတိုင္ ဆီမီးတို႔ပူေဇာ္ကာ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္လုပ္ျခင္း) ကိစၥမ်ားၿပီးသြားရင္ တစ္ခါ တစ္ရံေစ်းသြား ပါတယ္ ဥပမာ အိမ္သံုး ဆန္ ဆီ လိုမ်ိဳး မီးဖိုေခ်ာင္အတြက္ ေန႔စဥ္အသံုးလို ပစၥည္းျဖစ္ၿပီး ေငြကုန္ေၾကးက် မ်ားမည့္ကိစၥမ်ိဳးဆိုရင္ က်မကိုယ္တိုင္သြားၿပီး ပံုမွန္ေန႔စဥ္ဟင္းခ်က္ဘို႔ ဟင္းလ်ာအတြက္ေတာ့ က်မကိုယ္တိုင္ အနီးကပ္သင္ေပးထားတဲ့ တူမေလး ေထြးေထြးက သြားေလ့ရွိပါတယ္။ မသီတာ http://sonata-cantata.blogspot.com နဲ႔ရႊမ္းမီ http://4friends2flip.blogspot.com တို႔ ရန္ကုန္လာစဥ္က က်မအိမ္မွာ မုန္႔ဟင္းခါး ခ်က္ေကြ်းခဲ့တာ တူမေလးရဲ႕ လက္ရာျဖစ္ၿပီး အားလံုးသေဘာက် ေက်နပ္သြားၾကတာ အမွန္ပါ း)။ ေန႔စဥ္ဟင္းလ်ာ နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်မေခါင္းသံုးစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့ း)။ ဒီေတာ့လည္း ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ခ်ိန္မွာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ႏွစ္ထားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တူမေလး မ်ိဳးမ်ိဳးကေတာ့ အိမ္ရဲ႕သန္႔ရွင္းေရး တစ္ခုလံုးကို တာဝန္ယူထားတာမို႔ သန္႔ရွင္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးလည္း စိတ္ပူပန္စရာမလိုပါ။ က်န္တူမေလးႏွစ္ေယာက္က ဗ်ဴးတီးဆလြန္းကိုလာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကို စိတ္ေက်နပ္မႈရွိေအာင္ လိုအပ္သလို ေခါင္းေလွ်ာ္ ေဆးဆိုး ဆံပင္ညွပ္ ပံုသြင္း မ်က္ႏွာေဆး ေပါင္းတင္ အစရွိတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကို ကြ်မ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္တတ္တဲ့အတြက္လည္း က်မအတြက္ ရရွိၿပီးတဲ့မိတ္ေဆြမ်ား ေလ်ာ့သြားျခင္းမရွိပဲ တစ္ေန႔တစ္ျခား တိုးလို႔သာလာပါတယ္။ လူမႈေရးဘက္မွာ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ေအာင္ က်မအတြက္ အားကိုးရတဲ့ ဒီတူမေလးေတြကို အၿမဲတန္းခ်စ္ခင္ ေက်းဇူးတင္ေနရပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔မထင္မွတ္တဲ့တစ္ေန႔ က်မရဲ႕စာေပမိတ္ေဆြေတြရဲ႕ အားေပးေထာက္ခံမႈေၾကာင့္ အိမ္ေလးတစ္အိမ္ ပိုင္္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ က်မရဲ႕အဲ့ဒီအိမ္ကေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ၾကင္နာမႈ ေႏြးေထြးမႈေလးေတြ အျပင္ ေစတနာ အရင္းခံတဲ့ အားေပးမႈေလးေတြ အျပည့္အဝနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အိမ္ကေလးတစ္အိမ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္ရတဲ့ေနာက္ပိုင္း ဒီအိမ္ေလးကို က်မ ျမတ္ႏိုးတြယ္တာ ခ်စ္ခင္ခဲ့တာ အခုဆိုရင္ သက္တမ္း ၇လေက်ာ္ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီအိမ္ေလးကို က်မရဲ႕ အိမ္ဦးသခင္နဲ႔သားတို႔ကလည္း လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြကို ျပင္ဆင္ပံ့ပိုးရင္း ဝိုင္းဝန္းအားေပးတာမို႔ အိမ္ေလးခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းပါ။ က်မအတြက္ အခြင့္အေရးေတြ ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ဒီအိမ္ေလးကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး မြမ္းမံျပင္ဆင္ေနမယ္ လို႔လည္း ရင္ထဲမွာ သံဓိဌာန္ ခ်ထားခဲ့ဘူးတယ္။ အဲဒီလိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဒီအိမ္ေလးထဲမွာ ဘေလာ့ဂါ မိတ္ေဆြ ၁၂၀ေက်ာ္ရွိေနတဲ့ အတြက္ျဖစ္ပါတယ္။

ညီမေရႊစင္ဦးရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈေလးကိုျဖည့္ဆည္းခ်င္တာက-

ဒီဘေလာ့အိမ္ေလးလိုပါပဲ က်မရဲ႕ အခုေနထိုင္ေနတဲ့ Home Sweet Home ေလးမွာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ၾကင္နာမႈ ေႏြးေထြးမႈေလးေတြ အျပင္ ေစတနာအရင္းခံနဲ႔ အားေပးေနတဲ့ မိသားစုရဲ႕ ေမတၱာေတြ အျပည့္အဝနဲ႔ ဖြဲ႔စည္း ထားျပန္ပါတယ္။ အစစအရာရာေအးခ်မ္း သာယာေပမယ့္ က်မအတြက္ ဘဝသံသရာႀကီးကေန ရုန္းထြက္ၿပီး ေလာကနိဗၺာန္ဆိုတဲ့ အုိ နာ ေသေဘး ကင္းေဝးတဲ့ေနရာကို ေရာက္ဘို႔ရာ က်င့္ႀကံပြားမ်ား အားထုတ္ေနမိတယ္။ လူတိုင္းမွာ အတိတ္ဆိုတာ ရွိစၿမဲပါ။ က်မအတြက္လည္း ရက္ေတြဘယ္လိုေျပာင္း သြားေပမယ့္ က်မရဲ႕ အတိတ္ဆိုးဟာ အရိပ္တစ္ခုလို အၿမဲကပ္ပါေနခဲ့တယ္။ က်မေက်နပ္ပါတယ္။ အခုလို သတိေပးေနတဲ့ အတိတ္ကေလး ရွိခဲ့တာေၾကာင့္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆင္ျခင္တံုတရားေလးနဲ႔ အရာရာကို တစ္ဖက္စြန္း မေရာက္ေအာင္ သတိေပးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆမိတယ္။

က်မရဲ႕ အသက္ ၇-ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ က်ေရာက္တဲ့ေန႔ က်မေနမေကာင္းပါ ကုတင္ေပၚမွာ က်မ လွဲေနခဲ့တယ္။ ဖြားဖြားက မၾကာခနဆိုသလို နဖူးေလးကို လာလာစမ္းရင္း ‘အဖ်ားကလည္း က်ကိုမက်ႏိုင္ပါလား’ လို႔ ညည္းတြားသံနဲ႔အတူ က်မအနားကေန ထြက္ခြာသြားတဲ့ ေျခသံကို ၾကားေနရေပမယ့္ က်မရဲ႕ မ်က္လံုးအစံု ဖြင့္မရေအာင္ ေလးလံေနတာက တစ္ေၾကာင္း ေခါင္းတစ္ခုလံုး တစ္ဒုန္းဒုန္းနဲ႔ရိုက္ထုခံေနရသလို ကိုက္ခဲေနတာေၾကာင့္တစ္ဖံု ၿငိမ္လို႔သာ ေနသာသလိုပဲ ေနလိုက္ပါတယ္။ က်မမ်က္လံုးမ်ားစံုမွိတ္ထားၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာ ေနေနရတဲ့တိုင္ က်မရဲ႕ အေတြးေတြက မၿပီးဆံုးႏိုင္တဲ့အေတြးယာဥ္ေၾကာႀကီးမွာ နစ္ေမ်ာလို႔ေနပါတယ္။ က်မနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လည္လို႔ ဆံုဆည္းခြင့္ ရႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္တဲ့ ေမေမ့ကို က်မရဲ႕ မွိတ္ထားေသာ မ်က္လံုးအစံုထဲမွာ ပံုေဖာ္ၾကည့္ေနပါတယ္။ က်မရဲ႕ ကုတင္ေဘးအစြန္မွာ ထုိင္ရင္းကေန တီးခတ္ေနတဲ့ ေမေမ့ရဲ႕ သြက္သြက္ကေလး ဂစ္တာသံစဥ္ေလးကိုလည္း နားထဲမွာျပန္လည္ ၾကားေယာင္ေနသလို ေမေမ့ရဲ႕ ရီေမာသံေလးေတြဟာလည္း က်မရဲ႕ကို စိတ္ၾကည္ႏူးမႈျဖစ္ေစျပန္ပါတယ္။ တစ္အိမ္သားလံုးရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ေမေမ့ရဲ႕ ၾကည္လင္ၿပီး ေအးျမတဲ့ အၿပံဳးဟာက်မရဲ႕ ရင္ကိုေႏြးေထြးေစၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ က်မေရခ်ိဳးတာအခန္႔မသင့္လို႔ ေခ်ာင္းေလးတစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဆိုးလိုက္တာနဲ႔ အစိုးရိမ္ လြန္ကဲခဲ့တဲ့ ေမေမ့အေၾကာင္း အဆက္မျပတ္ေတြးရင္း ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ရမည့္ ခရီးလမ္းအတြက္ က်မမွာအားအင္မ်ား ကုန္ခမ္းေနသလို အဓိပၸာယ္မဲ့တဲ့ လူ႔ဘဝႀကီးအျဖစ္ က်မရဲ႕ေမြးေန႔ရက္ေလးမွာ မွတ္မွတ္ရရ စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္။ က်မရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိေနတဲ့ အရာအားလံုးထက္ က်မရဲ႕ေမေမ့ကို မက္မက္ေမာေမာ တမ္းတမ္းတတ ျမင္ခ်င္ေတြ႔ခ်င္ခဲ့တဲ့ က်မပါ။ ဒီစိတ္ရဲ႕ ဖိစီးမႈဒဏ္ကိုခံရင္း က်မအိပ္ယာထဲမွာ လဲခဲ့တာ ရက္မ်ားကေန လသို႔တိုင္ ၾကာခဲ့ပါတယ္။ ေမေမ့စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္စိတ္ကို လြင့္ခ်င္ရာသို႔လြင့္ခဲ့တဲ့ ေဖေဖလည္း သကၤန္းစီးသြားတာမို႔ ဖြားဖြားနဲ႔ က်န္အေဒၚမ်ားက က်မကို ေဆးရံု ကိုေခၚသြားၿပီး ေဆးစစ္ခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ေပး ပါတယ္။ ေရာဂါရွာမရတဲ့အဆံုး စိတ္ရဲ႕ခံစားမႈေၾကာင့္လို႔သာ အေျဖ ထုတ္ခဲ့တာမို႔ အိမ္ကို ျပန္ေခၚလာၿပီး အိပ္ယာထက္မွာသာ ဘဝရဲ႕ ျပင္းစရာေကာင္းလြန္းတဲ့ အခ်ိန္တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို ကုန္ဆံုးေစခဲ့ပါတယ္။ တစ္လ အၾကာမွာ ေဖေဖက်မတို႔အနားကို ျပန္ေရာက္လာသလို က်မရဲ႕အေျခအေနကိုလည္း အကဲခတ္မိတာေၾကာင့္ က်မကိုအနီးကပ္ ေစာင့္ေရွာက္မႈေလးေတြျပဳလာပါတယ္ ရံုးကေန ေစာေစာျပန္လာၿပီး က်မကိုကားေပၚတင္ကာ မႏၲေလးေနရာအႏွံ႔ တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး မရိုးေအာင္ ပို႔ေပးသလို က်မႏွစ္သက္ရာရာ အစားအေသာက္ မ်ားကိုလည္း ေကြ်းခဲ့ပါတယ္။ တစ္လအတြင္းမွာ က်မရဲ႕စိတ္ခြန္အားမ်ား ျပန္လည္လန္းဆန္းလာၿပီး ထူထူေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာေပမယ့္ အိမ္ေရာက္ရင္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာသာ လွဲေနရပါတယ္။ ကုတင္ေပၚမွာလွဲၿပီး အနီးအနားမွာ တစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္တိုင္း အာရံုမွာ ေမေမ့ရဲ႕ပံုရုပ္လႊာကျပန္ေပၚလာစၿမဲပါ။

ေနာက္တစ္ႏွစ္ အၾကာမွာ ေဖေဖ့ရဲ႕ဘဝ အထီးက်န္မႈကေန လြတ္ေျမာက္ သြားတဲ့ေန႔ တစ္ေန႔မွာ ေဖေဖက က်မကို ‘ေနာက္ဆိုရင္ လုလုအနားမွာ ေမေမအသစ္ ေစာင့္ေရွာက္ေတာ့မယ္ ေနမေကာင္း မျဖစ္ေစရေတာ့ဘူးေနာ္’ တဲ့။ က်မရဲ႕ေမေမအသစ္က က်မရဲ႕ လစ္ဟင္းေနတဲ့ စာေတြကို သင္ေပးသလို ေနမေကာင္းတဲ့အခါ ျပဳစုေပးမဲ့ အေၾကာင္းကို စကား စပ္မိတိုင္း ေဖေဖက က်မကိုေျပာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္အၾကာမွာေတာ့ က်မရဲ႕ေဖေဖ တာဝန္ေပး ခံရတဲ့ က်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕ေလးကို ေမေမအသစ္နဲ႔ အတူ ေျပာင္းေရႊ႕ ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ ေမေမနဲ႔ ေသကြဲ ကြဲခဲ့ၿပီး ေနာက္ တစ္ႀကိမ္ ခ်စ္ေသာဖြားဖြား အေဒၚမ်ားနဲ႔ က်မ ရွင္ကြဲ ကြဲခဲ့ရျပန္တယ္။ က်မရဲ႕ေမြးေန႔ကိုေရာက္တိုင္း က်မေမြးေန႔မွာ ဘဝျခားသြားတဲ့ ေမေမ့ကို သတိရမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမြးေန႔မဂၤလာ ရက္ျမတ္တိုင္းမွာ ေမြးေန႔ရွင္ မ်ား ဝမ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကို ျမင္ရတဲ့က်မလည္း ၾကည္ႏူးေနမိတယ္။ ဆုေတာင္းတိုင္းမွာလည္း က်မရဲ႕ ရင္ထဲကေန သာသနာ အက်ိဳးျပဳႏိုင္သူအျဖစ္ အဓိက ထားၿပီး ေတာင္းေပးေလ့ ရွိပါတယ္။ ေသခ်င္းတရားလို ပံုတူကားခ်ပ္ ေလာကဓံတရားဟာ ဘယ္သူဘယ္ဝါရယ္လို႔ သတ္မွတ္ခ်က္မရွိ ဘက္မလိုက္ပဲ ဒုကၡ မ်ိဳးစံုကို ေစတနာ ဒလေဟာ ေရစီး ကမ္းၿပိဳေပးတတ္တာ သဘာဝပါ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ဒုကၡေရာက္သူကို ဝါးကူ ထိုးေပးေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒီလိုဒဏ္ေတြကို ခံရတဲ့လူသားေတြရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ျမွင့္တင္ေပးႏိုင္တဲ့ တရားေရ တိုက္ေကြ်းမႈဟာလည္း ထိေရာက္တဲ့ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ အခ်က္တစ္ခ်က္ပါ။ လူသားတို႔ ေပါင္းစည္း ေနထိုင္တဲ့ လူ႔ေဘာင္ ေလာကႀကီးထဲမွာ ခံယူခ်က္ ကိုယ္စီရွိၾကတဲ့ လူသားတိုင္းမွာ ယံုၾကည္ခ်က္လည္း ကိုယ္စီရွိၾကပါတယ္။ နတ္သမီးေလးေရ ေလာကႀကီးက မတရားဘူးဆိုတာ မရွိဘူးေနာ္ လူတိုင္းကိုယ္စီကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေသာက တစ္မ်ိဳးဆီ ေပးေလ့ရွိပါတယ္ကြယ္။ အထူးသျဖင့္ ျပႆနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ဖိတ္ေခၚမႈမရွိပဲ ကိုယ့္အနားကို ပို႔တတ္စၿမဲမို႔ ဘယ္လိုပဲ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ဖန္တီးပါေစ က်မတို႔ရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကို ျဖစ္ေစမယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုေတာ့ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ အနီးအနားကေန ရေအာင္ ဖန္တီးယူၿပီး ဘဝကိုျဖတ္သန္း ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရမွာပါ။