လက္က်န္ဘဝရဲ႕ အမွတ္တရခရီးမ်ား-၄

၅-၁-၂၀၁၂ (ၾကာသာပေတးေန႔) ညေနပိုင္းမွာ အေဒၚမ်ားနဲ႔ဦးေလး မတ္ေလးတို႔ ရန္ကုန္ကို ျပန္သြားၾကတဲ့ အတြက္ က်မနဲ႔ညီမေလးတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္သာ က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားျခင္း မရွိပဲ ရန္ကုန္ကိုမျပန္ခင္ တစ္ရက္အလိုမွ စီစဥ္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္တာေၾကာင့္ က်မအတြက္ Sunset ၾကည့္ဘို႔ရာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အခြင့္အေရး ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ညီမေလးက ျမင္းလွည္းစီးခ်င္တယ္ ဆိုတာေၾကာင့္ ဓမၼရာဇကဘုရားကို ျမင္းလွည္းနဲ႔ သြားၿပီး Sunset ၾကည့္ဘို႔ ႏွစ္ေယာက္တိုင္ပင္ၿပီး ဟိုတယ္ကိုျမင္းလွည္းငွားခိုင္းရာ အသြားအျပန္ က်ပ္၁၀,၀၀၀ နဲ႔ရပါတယ္။ ညေန ၄နာရီ၄၅မိနစ္မွာ ဟိုတယ္ကထြက္ခြာၿပီး ညေန၆နာရီ ဟိုတယ္ကို ျပန္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔လံုး အစား အေသာက္ေတြ ဆက္တိုက္ဆိုသလို စားခဲ့ရတာေၾကာင့္ ညစာကိုေတာ့ ေပါင္မုန္႔ ၾကက္ဥေၾကာ္ ေကာ္ဖီပဲ ဟိုတယ္ကေန မွာစားၾကၿပီး တစ္ညတာကို စာအုပ္ဖတ္ တီဗြီၾကည့္ရင္း ကုန္ဆံုးခဲ့ၾကပါတယ္။

၆-၁-၂၀၁၂ (ေသာၾကာေန႔) မနက္၅နာရီခြဲမွာ အိပ္ယာကထၾကၿပီး ၆နာရီခြဲမွာ မနက္စာ Breakfast စားၾကကာ ဟိုတယ္မွာ ရွင္းရန္လိုအပ္တဲ့ ေငြေၾကးမ်ားကို ရွင္းလင္းၿပီး ၆နာရီ၅၀မိနစ္ခန္႔မွာ ေလဆိပ္ကို ဆင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ၈နာရီ၁၀မိနစ္ မႏၲေလးကို ထြက္ခြာမည့္ Air Bagan နဲ႔လိုက္ပါဘို႔ရာ ၇နာရီ၁၅မိနစ္မွာ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ Check-in ဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပုဂံေလဆိပ္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားနဲ႔ တိုးမေပါက္ေအာင္ စည္ကားလို႔ေနတဲ့အတြက္ ကုိယ့္အလွည့္ေရာက္ဘို႔ အခ်ိန္၁၅မိနစ္မက ေပးရပါတယ္။ အတြင္းခန္းကို ေရာက္သြားတဲ့အခါမွာ က်မတို႔ သြားရမယ့္အလွည့္ မက်ခင္အထိ နာရီဝက္အတြင္း ေလယာဥ္ ၉-စီး ထြက္ခြာတာကို သတိျပဳမိပါတယ္။ အခုလို ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ ဧည့္သည္မ်ား စည္စည္ကားကား ျဖစ္လာတာျမင္ရေတာ့ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးေနမိတာ အမွန္ပါ။ က်မတို႔လိုက္ပါတဲ့ ေလယာဥ္မွာလည္း ခရီးသည္မ်ားအေနနဲ႔ ျမန္မာဆိုလို႔ က်မတို႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ အပါအဝင္ အမ်ားဆံုးရွိ  ၅ေယာက္လို႔ ထင္ရပါတယ္ က်န္ခရီးသည္မ်ားကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားပဲ က်မျမင္မိပါတယ္။

မႏၲေလး အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ကို မနက္ ၉နာရီ၂၀မိနစ္မွာ ဆိုက္ေရာက္ၿပီး က်မရဲ႕အိမ္ဦးသခင္ရွိရာ ပလိပ္ၿမိဳ႕ကို မနက္၁၀နာရီခန္႔မွာ ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ပလိပ္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ၿပီဆိုရင္ပဲ အၿမဲတန္းအလုပ္မ်ားတဲ့ အိမ္ဦးသခင္ကို အလုပ္ မရႈပ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ ခနနားေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အိမ္ဦးသခင္ စီစဥ္ေပးထားတဲ့ မနက္စာကို စားေသာက္ကာ မႏၲေလးဘက္ကို မဟာျမတ္မုနိဘုရားႀကီး ဖူးဘို႔ ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မႏၲေလး တကၠသိုလ္နားက ျဖတ္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ညီမေရႊစင္ စစတို႔ဆီကို ဝင္ဘို႔ စဥ္းစားလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကသာ အလုပ္မရွိ အလုပ္ရွာၿပီး အလုပ္မ်ားတဲ့သူေတြကို အလုပ္ပိုေစမလားလို႔ ေတြးမိၿပီး ဘုရားႀကီးဘက္သာ ဦးတည္ကာ တန္းတန္းမတ္မတ္ သြားျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

မႏၲေလးကိုေရာက္တိုင္း ဖူးေလ့ရွိတဲ့ မဟာျမတ္မုနိဘုရားႀကီး၊ ေရႊက်ီးျမင္ဘုရား၊ ေအာင္ေတာ္မူ ဘုရားႏွင့္ စစ္ကိုင္းေတာင္ ဆြမ္းဦးပုညရွင္၊ ေကာင္းမႈေတာ္ႏွင့္ ကံတလူဘုရားမ်ားကို တစ္ဆူၿပီး တစ္ဆူ ဖူးေလ့ရွိၿပီး ယခု တစ္ေခါက္မွာေတာ့ ယခင္အႀကိမ္မ်ားက မေရာက္ခဲ့တဲ့ မဟာသက်သီဟ ဘုရားကိုအေရာက္ သြားဖူးခဲ့ပါတယ္။ မႏၲေလးဘက္ကို ေရာက္တိုင္း ဖူးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဘုရားေတြရဲ႕ သမိုင္းအက်ဥ္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပို႔စ္ေဟာင္းေတြ မွာ ေရးထားၿပီးသားမို႔ ထပ္မေရးေတာ့ဘူးေနာ္။

မဟာသက်သီဟျမတ္စြာဘုရား သမိုင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္

မႏၲေလးၿမိဳ႕ မဟာသက်သီဟ ျမတ္စြာဘုရား (ပထမ) ဒါယကာေတာ္ ဘႀကီးေတာ္ဘုရားႏွင့္ မိဖုရားေခါင္ႀကီး နန္းမေတာ္မယ္ႏုသည္ သကၠရာဇ္ ၁၁၈၈-ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ (၃)ရက္ေန႔တြင္ ေရႊစင္ခ်ိန္ (၁၇၂၃)ပိႆာ ၊ ေဘာ္စင္ေငြ (၁၀၀၀၀)ပိႆာ၊ သံ (၅၀၀၀)ပိႆာ၊ သံလႊဲျဖဴ (၅၀၀၀)ပိႆာ၊ ေၾကးနီေၾကးစင္ (၅၀၀၀)ပိႆာ တို႔ျဖင့္ စပ္ထားေသာ ပဥၥေလာဟာ (ကြမ္းသီးတစ္ျခမ္းစား) ပိႆာခ်ိန္ေပါင္း (၂၆၇၂၃)ျဖင့္ အင္းဝေနျပည္ေတာ္ တြင္ စတင္ သြန္းျပဳ လွဴဒါန္းပါသည္။

မဟာသက်သီဟ ျမတ္စြာဘုရား (ဒုတိယ) ဒါယကာေတာ္ ပုဂံမင္းႏွင့္ မိဖုရားေခါင္ႀကီးသည္ ၁၂၀၉-ခုႏွစ္၊ ဝါဆုိ လဆန္း (၁၂)ရက္ေန႔တြင္ အင္းဝေနျပည္ေတာ္မွ အမရပူရၿမိဳ႕သို႔ ေရလမ္းမွ ပင့္ေဆာင္ၿပီး ေတာင္သမန္အင္းထိပ္ ပုထိုးေတာ္ႀကီးအနီး၌ ေရႊ႕ေျပာင္း ကိုးကြယ္ေတာ္ မူပါသည္။

မဟာသက်သီဟ ျမတ္စြာဘုရား (တတိယ) ဒါယကာေတာ္ သီေပါမင္းၾတားႀကီးႏွင့္ မိဖုရားေခါင္ႀကီး စုဖုရားလတ္တို႔သည္ မယ္ေတာ္ ဆင္ျဖဴမရွင္ အမွဴးထား၍ ၁၂၄၇-ခုႏွစ္ ကုဆုန္လဆန္း (ႏွစ္ဆန္း) (၁)ရက္ေန႔မွ (၁၂)ရက္ေန႔အထိ တေန႔လွ်င္ တာေပါင္း (၂၅၀)က်ႏွင့္ တာေပါင္း (၃၀၀၀)ကို (၁၂)ရက္ႏွင့္ အမရပူရၿမိဳ႕မွ ကုန္းလမ္းျဖင့္ ယခု တည္ထားကိုးကြယ္ရာ မႏၲေလးၿမိဳ႕သို႔ ေရႊ႕ေျပာင္း ကိုးကြယ္ခဲ့ပါသည္။

မဟာသက်သီဟ ျမတ္စြာဘုရား ပရိဝုဏ္သည္ ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ ဘဝရွင္မင္းၾတားႀကီး မင္းသားဘဝမွ အိမ္ေတာ္ရာ ေနရာေဟာင္းပါဝင္၍ ပတ္ဝန္းက်င္မွ တိုက္တာအိမ္ေျမမ်ားကို ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးမွ ဝယ္ယူ လွဴဒါန္းပါသည္။

အထက္ပစၥယံစိေႏၲာင္တြင္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ဘုရားမ်ား ဝိုင္းရံ၍ အလယ္ႏွင့္ေအာက္ စိေႏၲာင္မွာ အသီတိ ရွစ္က်ိပ္ ရဟႏၲာရွစ္ဆယ္တို႔ကို ျပာႆာဒ္မ်ား ဝိုင္းရံလ်က္ ဆင္ျဖဴမရွင္သည္ ကုန္းေတာ္ႏွင့္ ပင္မဂႏၶကုဋီ ကြ်န္းျပာႆာဒ္ ကို ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းပါသည္။

ဘုရားေတြ ဖူးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ညီမဝမ္းကြဲနဲ႔ ေမာင္ဝမ္းကြဲတို႔ရဲ႕ ဆိုင္ေတြကို သြားေရာက္ ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ ညီမဝမ္းကြဲက လဘက္ရည္ လိုက္တိုက္ပါတယ္။ အဲဒီကေန ရတနာပံုေစ်း ဒိုင္းမြန္းပလာဇာတို႔ကို ေျခဆန္႔ၾကၿပီး ညေန ၆နာရီမွာေတာ့ ဒုတိယအႀကိမ္ ဘုရားႀကီးကို ျပန္သြားၾကပါတယ္။ အိမ္ဦးသခင္နဲ႔ ညေန၆နာရီခြဲမွာ ဘုရားႀကီးမွာ ဆံုၾကဘို႔ ခ်ိန္းခ်က္ ထားတာမို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ည၇နာရီခြဲမွာေတာ့ ဘုရားႀကီးကေန ျပန္လည္ထြက္ခြာ ခဲ့ကာ အိမ္ကို ည ၈နာရီ ၁၅မိနစ္ခန္႔ ျပန္ေရာက္ၾကပါတယ္။

၇-၁-၂၀၁၂(စေနေန႔) မနက္ ၃နာရီအိပ္ယာမွထကာ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ မနက္စာ Breakfast ကို စားေသာက္ ပါတယ္။ မနက္ ၄နာရီမွာ အိမ္ဦးသခင္ကို ကန္ေတာ့ၿပီး ပလိပ္ၿမိဳ႕ကေန ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို စတင္ထြက္ခြာ လာပါတယ္။ လမ္းခရီးမွာ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္အတြက္ ဓာတ္ပံုေတြကို အမိအရ ရိုက္ဘို႔ကို ေတြးရင္း ေပ်ာ္ေနမိတယ္။ ပလိပ္ၿမိဳ႕က ထြက္ခြာလာၿပီး နာရီဝက္ေက်ာ္ခန္႔မွာ ကားရဲ႕ေရွ႕အဖံုးထဲကေန Air-corn Belt ေခ်ာင္တဲ့အခါ ထြက္တဲ့အသံမ်ိဳး တက်ီက်ီနဲ႔ ဆူညံတဲ့အသံ ထြက္လာတာေၾကာင့္ ယာဥ္ေမာင္းက ကားကိုစစ္ေဆးမႈ ျပဳလုပ္ၿပီး တစ္စံုတစ္ရာ ထူးျခားမႈ မရွိတာနဲ႔ ကားကိုဆက္ေမာင္းပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၁၀မိနစ္ေလာက္ ေမာင္းတဲ့အခါ အရင္လိုပဲ စူးရွတဲ့အသံ ထပ္မံထြက္လာျပန္တယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာ မိနစ္-၃၀ ၾကာေလာက္ ယာဥ္ေမာင္းနဲ႔ အိမ္ဦးသခင္ရဲ႕ တပည့္ေလးတို႔ အတူတကြ ကားကိုေသခ်ာ စစ္ေဆးမႈကို ျပဳလုပ္ေတာ့မွ မိုင္ႏႈန္းကိုျပတဲ့ ဒိုင္ခြက္ကေန ဝါယာေရွာ့ခ္ျဖစ္ေနတာကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိၿပီး မိုင္ႏႈန္းျပဒိုင္ခြက္မွ ပါဝါကို ျဖဳတ္ကာေမာင္းပါတယ္။ မိုင္ႏႈန္းျပ ကိရိယာအလုပ္ မလုပ္ေတာ့သည့္တိုင္ ယာဥ္ေမာင္းဟာ ကား Speed ကို ပံုမွန္၈၀ကီလိုမီတာႏႈန္း နဲ႔ ေမာင္းခဲ့တာ ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အခု ျပန္စဥ္းစားမိတာက ကားပ်က္တာပဲ ကိုယ့္အတြက္ ပ်က္ေပးသလိုလို း)

မနက္ ၁၀နာရီခြဲမွာ ျဖဴးၿမိဳ႕ကိုေရာက္ၿပီး မနက္စာစားရင္း ကားကိုနာရီဝက္ခန္႔ အနားေပးပါတယ္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ေန႔လည္ ၂နာရီခြဲမွာဝင္လာပါတယ္။ အိမ္ကို ၃နာရီ၁၅မိနစ္မွာ ေရာက္ပါတယ္။ ဒီမွာတင္ က်မရဲ႕ ပုဂံခရီးစဥ္ေလးလည္း နိဂံုးခ်ဳပ္ခြင့္ ရပါေတာ့တယ္။

လူသားအားလံုး စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္ဝၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္