ဒီဇင္ဘာလ ေမြးေန႔ရွင္မ်ားအတြက္

ဒီဇင္ဘာလမွာ ေမြးေန႔ရွင္ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြ သဂၤဟေတြက မ်ားတာမို႔ အမွတ္တရ ေရးေပးပါဆိုသူတို႔ကို စုေပါင္းၿပီး အားလံုးအတြက္ ေရးေပးလိုက္တယ္ေနာ္။

ဒီဇင္ဘာ ၁၄ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္ခဲ့တဲ့ Black Roze (ပစ္ပစ္)

ဒီဇင္ဘာ ၁၇ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ လြမ္းေနခြင့္ (သက္တန္႔ခ်ိဳ) နဲ႔ တတိယ ညီမ Rose (Roxyta Ann)

ဒီဇင္ဘာ ၁၈ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္မဲ့ တူမေတာ္ Tina Thura (တင္ႏွင္း) နဲ႔ ညီမ ရွင္မိုး

ဒီဇင္ဘာ ၁၉ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္မဲ့ ပ်ိဳးယုဝသန္နဲ႔ တူမေလး Veronica Ann

ဒီဇင္ဘာ ၂၆ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္မဲ့ သားငယ္ (ထက္ထက္)Htet Win Lwin

ဒီဇင္ဘာ ၂၈ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္မဲ့ စံပယ္ခ်ိဳ (ဂ်က္)တို႔ရဲ႕ ေမြးေန႔ေလးေတြအတြက္ အမွတ္တရပါ။

အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေမြးေန႔မဂၤလာရက္ျမတ္ေလးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစလို႔ ပဏာမ ေတာင္းဆုေလး ေခြ်မိပါရဲ႕။ ဒီပို႔စ္ေလးကို ေမြးေန႔ရက္လြန္သြားမွ ေရးရတာရယ္ ေမြးေန႔ကို မေရာက္ေသးပဲ ေရးရတာရယ္ အဲဒီအတြက္ကိုေတာ့ ေမြးေန႔ရွင္မ်ား အားလံုး နားလည္ ခြင့္လႊတ္ ေက်နပ္ေပးၾကပါလို႔ ႀကိဳတင္ေျပာပါရေစ း)

ဒီပို႔စ္ေလးကိုေရးေနတုန္း ေရဒီယိုကေန 'ဘယ္ပန္းခ်ီေရးလို႔မမွီ' သီခ်င္းေလးကို ၾကားေနရတယ္။ က်မကို လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ လူ႔ေလာကႀကီးထဲမွာ ရပ္တည္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ ေမြး ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါးကို ဖ်ပ္ကနဲ သတိရျခင္း မ်ားစြာနဲ႔အတူ ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ ခံစားခ်က္ေလးကို တစ္ခဏအတြင္း ခံစားလိုက္မိတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ ေနထိုင္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာ ေတာ္ရံုတန္ရံု ကုသိုလ္မ်ိဳး မဟုတ္သလို ေနခြင့္ရတာကို တန္ဘိုးထားၿပီး မေမ့ဘို႔အေရးႀကီးပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ လက္ထဲမွာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရထားတဲ့ အရာမွန္သမွ်ကို တန္ဘိုးထားရမွန္း မသိပဲ အမွတ္တမဲ့ျဖစ္ေနတတ္တာ လူ႔သေဘာသဘာဝပါ။ ေမြးေန႔ရွင္မ်ားနဲ႔ စာဖတ္သူမ်ား အားလံုး မိမိပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိရွိသမွ် အရာမွန္သမွ်ကို တန္ဘိုးထားႏိုင္ၾကပါေစ။

ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ကေတာ့-

အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းေသာတရား ၄-ပါး

၁။ ကိုယ္က်င့္သီလသည္ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္း၏။

၂။ ယံုၾကည္မႈ သဒၶါတရား မိမိသႏၲာန္၌ တည္လွ်င္ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္း၏။

၃။ ပညာသည္ လူတို႔၏ ရတနာျဖစ္၍ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္း၏။

၄။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို ခိုးသူတို႔သည္ မခိုးယူႏိုင္သည္ျဖစ္၍ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္း၏။

ညီညီမွ်မွ် တစ္ေယာက္တစ္ခု လုမစားနဲ႔ေနာ္ း)

ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ကစၿပီး လကုန္အထိ ညီမအငယ္ဆံုးနဲ႔ သူ႔သမီးေလးႏွစ္ေယာက္ ျမန္မာျပည္ အလည္လာတုန္း က်မအတြက္ အြန္လိုင္းေပၚ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ ေမြးေန႔ရက္ေလးေတြ ႏႈတ္ဆက္ခြင့္ မႀကံဳလိုက္မွာ စိုးရိမ္မိတာမို႔ အခုလို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေရးသားလိုက္ရျခင္းပါ။ မနက္တိုင္းေတာ့ အဆာေျပမနက္စာေလးေတြ တင္ႏိုင္ေအာင္ က်ိဳးစားေပးပါ့မယ္ း) ေမြးေန႔ရွင္ ၉-ေယာက္ဆိုေတာ့ ကိုးနဝင္းေၾကတာေပါ့ေနာ္ :P ။ မရမက နဝင္းလိုက္တာ မဟုတ္ပဲ တိုက္ဆိုင္မႈသက္သက္ပါ။ ျဖစ္ရပ္မွန္ ကိုယ္ေတြ႔ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ စိတ္ထဲေပၚလာတာမို႔ အိပ္ယာကေန လူးလဲျပန္ထလာၿပီး စာေရးစာပြဲ ခံုေပၚေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေခါင္းစဥ္ကိုလည္း စိတ္ထဲမွာ ေပၚလာတဲ့အတိုင္း ခ်က္ျခင္းခ်ေရးလိုက္ပါတယ္။ (ေမြးေန႔ရွင္ေလးေတြနဲ႔ စာဖတ္သူတို႔အတြက္ ေဆာင္းပါးေလး တစ္ပုဒ္ အပိုလက္ေဆာင္ေပါ့) ကာယကံရွင္ ညီမေလးရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ရလို႔ တင္ေပးလိုက္ၿပီေနာ္။

ကံၾကမၼာေလလား ဝဋ္ေႂကြးေလလား

'ဒုန္း'

ေလျပင္းတိုက္ခတ္လိုက္လို႔ အခန္းတံခါးႀကီး အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ပိတ္သြားျခင္းမဟုတ္ပါ။ မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕ စိတ္လိုက္ မာန္ပါ ေဒါသေၾကာင့္ အိပ္ခန္းတံခါးကို တြန္းပိတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သလို တံခါးကို အမွတ္မထင္ ကိုင္ထားတဲ့ ညီမရို႕စ္ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ရုတ္တရက္ ရုပ္သိမ္းလိုက္တဲ့ၾကားက လက္သူႂကြယ္ လက္ေခ်ာင္းရဲ႕ အဆစ္တစ္ဆစ္ အရွိန္ျပင္းတဲ့ တံခါးၾကားမွာ ျပတ္ေတာက္က်န္ခဲ့တာမို႔-

'အား'

ရို႕စ္ရဲ႕ ငယ္သံပါပါ ေအာ္သံအဆံုး က်မလည္း ထမင္းစားခန္းထဲကေန အေျပးကေလး အိပ္ခန္းဝ အနားကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ က်မနဲ႔အတူ ဖခင္ျဖစ္သူလည္း က်မေနာက္ကေန ထပ္ျခပ္မကြာပါလာေလရဲ႕။

'ဘာျဖစ္တာလဲ' အလန္႔တၾကား က်မကေမးလိုက္ေတာ့ ရို႕စ္က သူ႔ရဲ႕ ညာဘက္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ဘယ္ဘက္လက္နဲ႔ အုပ္ထားရင္းက ငိုသံပါပါနဲ႔-

'မတင့္ ရို႕စ္လက္ေခ်ာင္း ရို႕စ္လက္ေခ်ာင္း' ဆိုၿပီး စကားကို မဆက္ႏိုင္ေအာင္ ငိုရိႈက္သံမ်ား အၾကားမွာ တိမ္ဝင္ေနပါေတာ့တယ္။ က်မလည္း ျပတ္သြားတဲ့ လက္သူႂကြယ္ အဆစ္တစ္ဆစ္ကို ခ်က္ျခင္းဆိုသလို  ၾကမ္းျပင္ေပၚကေန ရွာေဖြေကာက္ယူလိုက္ၿပီး က်မရဲ႕ ညာဘက္လက္ထဲမွာ ဖြဖြေလးဆုပ္ကိုင္ကာ ဖခင္ဘက္ကို လွည့္ကာ-

'ဒယ္ဒီ ရို႕စ္ကို ေဆးရံုေခၚသြားမွျဖစ္မယ္ ျပတ္တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလး ျပန္ဆက္ဘို႔ အေရးႀကီးတယ္' လို႔ ေျပာလည္းေျပာ ညီမေလးကိုလည္း ဆြဲေခၚကာ ေအာက္ထပ္ကို ေျပးဆင္းခဲ့ၿပီး ဖခင္ေမာင္းတဲ့ ကားနဲ႔ မဂၤလာဒံု ေဆးရံုႀကီးဆီကို ထြက္ခြာခဲ့ၾကတယ္။

တစ္လမ္းလံုး နာက်င္မႈ ထိတ္လန္႔ အားငယ္မႈေတြေၾကာင့္ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ရိႈက္သံထြက္လာတဲ့ ရုိ႕စ္ကို အားေပး ႏွစ္သိမ့္ေနရေပမယ့္ က်မကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒီလက္အဆစ္ေလး ျပန္ဆက္လို႔မ်ား မရခဲ့ရင္ေတာ့ ဆုိတဲ့ အေတြးဆိုးဟာ တစ္လမ္းလံုး ႏွိပ္စက္ေနပါတယ္။ မၾကာခနဆိုသလုိ မ်က္လံုးအစံုကလည္း အေသြးအေရာင္ ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ ျဖစ္ေနတဲ့ လက္အဆစ္ေလးကို ၾကည့္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မိနစ္ ၄၀အၾကာေလာက္မွာ မဂၤလာဒံု ေဆးရံုႀကီးကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ သားအဖ သံုးေယာက္သား အေရးေပၚ အခန္းကို အေျပးအလႊားသြားကာ တာဝန္က် ဆရာဝန္က ခြဲစိတ္ခန္းထဲကို ေခၚေဆာင္သြားၿပီး စစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ကာ-

'အရိုးေၾကသြားတဲ့အတြက္ ဒီအဆစ္က ျပန္ဆက္လို႔မရေတာ့ပါဘူး' ဆိုတဲ့ ဆရာဝန္ရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ ရို႕စ္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ ခ်ဳန္းပြဲခ် ငိုေနပါေတာ့တယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းေရာင္ေလး ေပ်ာက္ကြယ္ ေမွးမွိန္ၿပီး အေမွာင္အတိ ဖုန္းလႊမ္းသြားတဲ့ ခံစားမႈကို က်မ ရင္မွာပိုက္ရင္း အိမ္ျပန္လာရာ လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ရို႕စ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး အားေပး ေခ်ာ့ေမာ့ ႏွစ္သိမ့္ လာခဲ့ရပါတယ္။

ေဒါသရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးဟာ မိနစ္ပိုင္း စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းမွာ အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေလးတစ္ခုကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားရွိပါတယ္။ 'လူ႔တို႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္အေပၚ အခြင့္အေရးယူၿပီး အခ်ိန္မေရြး ထိုးေဖာက္ဝင္လာႏိုင္တဲ့ ေဒါသ၊ ရေလလိုေလ တင္းတိမ္မႈ အဆံုးမသတ္ႏိုင္တဲ့ ေလာဘ၊ အေတြးအေခၚကို တိမ္ေစၿပီး မေရမရာ ေ၀ခြဲမႈ မပီျပင္တဲ့ ေမာဟဆိုတဲ့ ရန္သူသံုးပါးတို႔ဟာ မေျပာင္းမလဲ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ေနၿပီး သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုး လည္ပတ္ေနတဲ့ လူသားတို႔အတြက္ ဒုကၡေပးဘို႔ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ေနၾကတာမို႔ သတိထားရမဲ့ ရန္သူ သံုးေယာက္ပါ။ အဲဒီကတဆင့္ အတိတ္ကံရဲ႕ အေၾကာင္း အက်ိဳး ဆက္စပ္မႈတို႔ရဲ႕ တဒဂၤ ျဖစ္ပ်က္မႈေလးဟာ ကံၾကမၼာေလလား ဝဋ္ေႂကြးေလလားလို႔ က်မ ေတြးေတာေနခ်ိန္မွာ အေတြးခ်င္းမတူတဲ့ ညီမေလးကေတာ့ 'ဘုရားသခင္ရဲ႕ အလိုေတာ္အရ' လို႔ေတြးေနမယ္ ထင္ပါတယ္။

ေဆာင္းပါးေလးဖတ္ၿပီး စိတ္ညစ္ညဴးသြားရင္ ၾကာပန္းေလးနဲ႔ စိတ္ေျဖလိုက္ပါေနာ္ း)

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ျဖည့္ဆည္းခဲ့ရတဲ့ ပါရမီေတာ္ ၁၀-ပါးကို သိေစခ်င္တဲ့အတြက္ မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။

၁။ ဒါနပါရမီ = ပစၥည္းဥစၥာ၊ ခႏၶာႏွင္အသက္၊ သားသမီး၊ ဇနီးမယားတို႔ကို စြန္႔လႊတ္ လွဴဒါန္းႏိုင္ျခင္း။

၂။ သီလပါရမီ = ငါးပါး၊ ရွစ္ပါး၊ ဆယ္ပါး၊ ကိုးပါးသီလမ်ားႏွင့္ သီလမ်ား ေစာင့္ထိန္းႏိုင္ျခင္း၊ ကိုယ္က်င့္ တရား ေကာင္းမြန္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းျခင္း။

၃။ ေနကၡမၼပါရမီ = ကာမဂုဏ္ကို စြန္႔လႊတ္ကာ ရေသ့ရဟန္းျပဳ၍ ေတာထြက္ႏိုင္ျခင္း၊ ေတာ္ထြက္၍ တရား ရွာမွီးျခင္း။

၄။ ပညာပါရမီ = ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ပညာကို သင္ယူသင္ျပႏိုင္ျခင္း၊ ဉာဏ္ပညာျဖင့္ ျပည့္စံုျခင္း။

၅။ ဝီရိယပါရမီ = မိမိႏွင့္ သတၱ၀ါမ်ား အက်ိဳးအတြက္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ ထႂကြလံု႔လ စိုက္ထုတ္ျခင္း။

၆။ ခႏၲီပါရမီ = ေဒါသမရွိ စိတ္ပ်က္အားငယ္ျခင္းမရွိ အေလွ်ာ့ေပး သည္းခံႏိုင္ျခင္း။

၇။ သစၥာပါရမီ = မုသားမရွိ မွန္ကန္ေျဖာင့္မတ္စြာ လုပ္ကိုင္ျခင္း။

၈။ ေမတၱာပါရမီ = သတၱဝါမ်ားကို မိမိႏွင့္ ထပ္တူခ်စ္ခင္စိတ္ ထားရွိ၍ ေကာင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္း။

၉။ အဓိဌာန္ပါရမီ = ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အဓိဌာန္ ထားသည့္အတိုင္း ေအာင္ျမင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္း။

၁၀။ ဥေပကၡာပါရမီ = သတၱ၀ါတို႔အား ဘက္မလိုက္ဘဲ တည့္မတ္စြာ သေဘာထားႏိုင္ျခင္း။ အေကာင္းအဆိုး ဟူသမွ်ကို လ်စ္လ်ဴရႈႏိုင္ျခင္း။

စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္ဝၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္