တီတင့္ (စက္မွု တကၠသိုလ္): Rap လား Rock လား

♪♪♫♪ ♫ ♪ ♫ ♪♫ ဘ၀သံသရာ ရွည္လွ်ားေထြျပား မေနမနား တသြားလည္းသြားၾကတာ… ခရီးပန္းတိုင္ မေရာက္မခ်င္း တစ္ေယာက္ဆင္း တစ္ေယာက္တက္ ဆက္လက္ ထြက္ခြာလာ… ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္ ေမာဟရယ္ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ…တဲ့…. ေပ်ာ္လိုက္ ရႊင္လိုက္ ငိုခါရယ္ခါ ဘယ္ဟာမတည္ၿမဲ …. ေဖာက္လႊဲ ေဖာက္ျပန္ အေၾကာင္းကံ ကမၼသကာ….. ေတြ႔ႀကံဳ ဆံုကြဲ တစ္ခရီးထဲ ၀မ္းနည္း၀မ္းသာ…. ျဖစ္ခ်င္တာလဲမျဖစ္ရပါ မျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲျဖစ္ရမွာ…. ေအာ္ ၃၁ ဘံု ၀ဋ္အတြင္းေရာက္ေတာ့ သရုပ္… အဲဒါ အဲဒါ အဲဒါ ဘ၀သံသရာ…..

ေဖ့ဘုတ္ထဲမွာ ခင္ဘို႔ေကာင္းတဲ့ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ စေတးတပ္ေလးေတြကို ဖတ္လိုက္၊ ကြန္မန္႔ေဘာက္စ္ေတြမွာ ဟာသေလးေတြ ေႏွာၿပီး ေရးလိုက္ လုပ္ေနသလို နားကိုလည္း အလဟသမထားပဲ အက္ဖ္အမ္စီးတီးကေန ပ်ံ႕လြင့္လာတဲ့ 'ဘ၀သံသရာ' သီခ်င္းေလးကို က်မ နားဆင္အၿပီး တခဏမွာ က်မရဲ႕ သားေတြေျပာတဲ့ စကားကို အမွတ္မထင္ သတိရလိုက္တယ္။ 'ေမႀကီးက Rap လား Rock လား' တဲ့။ အဲ့ဒီလိုေမးခြန္းကို ဖတ္လိုက္ရလို႔ စာဖတ္သူမိတ္ေဆြေတြက 'ဟိုက္ တီတင့္တစ္ေယာက္ ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္မွ တရားရိပ္သာ မသြားပဲ ေလးျဖဴလား စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္လား' လို႔ ထင္ေကာင္းထင္သြားၿပီထင္တယ္ :P ။ အဓိကသူတို႔ေလးေတြ ေျပာခ်င္တာက အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ လိုင္းစံုတဲ့ က်မကို ဥပမာေလးနဲ႔ ေမးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ 'ဘ၀' ဆိုတဲ့ စကားလံုး ႏွစ္လံုးေလးရဲ႕ ဆက္စပ္မႈေလးေတြဟာ ကြင္းဆက္ ဂ်ိတ္ေလးေတြလို စဥ္ဆက္မျပတ္ ရွိေနတတ္တယ္ တစ္ခါက ပို႔စ္တစ္ပုဒ္အျဖစ္ က်မေရးခဲ့ဘူးတယ္။ က်မ အိမ္ေထာင္စျပဳကတည္းက အသိုင္းနဲ႔အ၀ိုင္းနဲ႔လို႔ ဆိုရမလား။ အေၾကာင္းကေတာ့ က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက မိသားစုထဲမွာ မိဘေတြ အားကိုးေလာက္တဲ့ သားႀကီး သမီးႀကီးအရိုက္အရာေတြကို ခံယူထားသူေတြဆိုေတာ့ ႏွစ္ဖက္စလံုးက ေမာင္ႏွမေတြ တစ္ေလွႀကီးနဲ႔အတူ ခ်စ္စခင္စ ၾကင္နာစ အိမ္ေထာင္ဦးမွာ စုစုေပါင္း အင္အား ၁၁ေယာက္နဲ႔ ဘ၀ကိုစခဲ့တာ။ ၁၁မီးၿငိမ္းတယ္လို႔ အဲ့ဒီတုန္းက အေတြး၀င္ခဲ့ေသးတယ္။ ခင္ပြန္းဖက္က သူနဲ႔အတူ ညီမသံုးေယာက္ပါလာသလို က်မဖက္ကလည္း က်မနဲ႔အတူ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ တူ တူမ သံုးေယာက္ပါလာတယ္။ က်မအတြက္ ေယာကၡမျဖစ္သူက ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ အျဖစ္ ေမြးစားသမီး တစ္ေယာက္ပါ ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ သားႏွစ္ေယာက္ မီးဖြားၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ အိမ္မွာ စုစုေပါင္း ၁၃ေယာက္ေပါ့။

အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ညီမေလးနဲ႔ တူ တူမေလးေတြ စကၤာပူႏိုင္ငံကို ထြက္သြားၾကသလို က်မရဲ႕ ေမာင္ေလးလည္း အလုပ္လုပ္ဘို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ထြက္ခြာသြားခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ အိမ္မွာ ဇကာတင္ ေယာင္းမသံုးေယာက္ ေမြးစားသမီးနဲ႔ က်မတို႔မိသားစု စုစုေပါင္း ၈ေယာက္က်န္ေသးတာ။ ၀င္ေငြက က်မတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀င္ေငြပဲရွိေတာ့ ဒီမိသားစုႀကီးအတြက္ အဆင္ေျပေစဘို႔ကို အလုပ္ခ်ိန္ရဲ႕ ျပင္ပမွာလည္း သမာအာဇီ၀နဲ႔ ရမယ့္ေငြဆိုရင္ မညည္းမျငဴစတမ္း လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ တက္ညီလက္ညီ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ မိသားစုအေပၚမွာတင္မက ႏွစ္ဖက္စလံုးရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္း၀ိုင္းနဲ႔ မိတ္ေဆြ သဂၤဟတို႔ အေပၚမွာ တန္းတူဆက္ဆံၿပီး တာ၀န္ေက်တဲ့ က်မရဲ႕ ခင္ပြန္းကို တစ္ေန႔တစ္ျခား ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈမ်ားနဲ႔အတူ ေလးစားအားကိုးလာခဲ့သလို သားႏွစ္ေယာက္အတြက္ လမ္းျပ ၾကယ္တံခြန္ျဖစ္တဲ့ သူမို႔လည္း ယံုၾကည္သက္၀င္ခဲ့တာ ယေန႔ထိတိုင္ပါ။ ခိုင္ၿမဲတဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တဲ့အခါမွာ အေရးအႀကီးဆံုး အခ်က္ဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေလးစား ခ်စ္ခင္ ယံုၾကည္မႈဟာ မျဖစ္မေန ရွိသင့္တဲ့လိုအပ္ခ်က္လို႔ က်မယူဆတယ္။ စကားလမ္းေၾကာင္းကို ျပန္တည့္ရမယ္ဆိုရင္ က်မတို႔အိမ္သား အားလံုး မိသားစု စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အလုပ္ခ်ိန္ ေက်ာင္းခ်ိန္ေတြရဲ႕ ျပင္ပမွာ ေတာင္တြင္းႀကီး ပဲဖိုေတြက ပဲၾကမ္းအိတ္ႀကီးေတြကို မွာယူၿပီး အထုပ္ေသးေလးေတြကို ျပန္ထုတ္ပိုးၿပီး ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ လဘက္ဆိုင္ေတြကို ျဖန္႔ရင္းကေန တိုက္ႀကီး သံုးဆယ္တို႔ဘက္ကေန မွာယူလာတဲ့အထိ အဆင္ေျပခဲ့သလို ရရွိတဲ့ ၀င္ေငြဟာ မိသားစုအတြက္ မရွိမရွား စားေသာက္ကာ ဘ၀ရပ္တည္မႈကို ရယူႏိုင္ခဲ့တယ္။ သားႏွစ္ေယာက္ပါ ျဖစ္ထြန္းလာခ်ိန္မို႔လည္း ႏို႔မႈန္႔ကို အျပင္မွာ၀ယ္ရင္ ေစ်းႀကီးတာေၾကာင့္ မိသားစုထဲက အခ်ိန္ရတဲ့သူက သြားေရာက္တန္းစီရင္း အခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ ေပၚပင္အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ရတနာလုပ္ငန္းမွာလဲ ေအာ္ဒါရွိရင္ ရွိသလို အထည္ခတ္တဲ့အလုပ္၊ အကႌ် ေဘာင္းဘီေလးေတြလည္း အလားတူ အပ္ထည္ေတြ လက္ခံၿပီး စားပြဲတင္ တစ္ေခ်ာင္းထိုးကအစ သိုးေမြးႏွစ္ေခ်ာင္းထိုး၊ ေခါင္းအံုးစြပ္ေပၚမွာ ပန္းပြင့္ေဖာ္တာကအဆံုး ၀င္ေငြရေအာင္ မေမာမပမ္းႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဒီၾကားထဲ ဆႏြင္းမကင္း ေက်ာက္ေက်ာ ေအာ္ဒါရွိလည္း ထလုပ္လိုက္ေသး။ ဒီလိုအေျခအေနေလးေတြကို သားေတြႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါမွာ အလ်ဥ္းသင့္ရင္ သင့္သလို ေျပာျပေပမယ့္ တန္ျပန္ေမးခြန္းမ်ိဳး မရွိပဲ ေျပာျပတိုင္းနားေထာင္ၿပီး ေခါင္းညိမ့္ေလ့ရွိခဲ့တယ္။ ပံုျပင္မဟုတ္တဲ့ လက္ေတြ႔ဘ၀ရဲ႕ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားမႈဟာ အေျပာလြယ္သေလာက္ အတည္တက်ျဖစ္ဘို႔ ခက္ခဲပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အလုပ္ေပါင္းစံုကို ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးရင္း ျဖတ္သန္းလာခ်ိန္မွာ အသစ္ အသစ္ေသာ အလုပ္ေတြကို မိသားစုအတြက္ အက်ိဳးရွိမယ္ဆိုရင္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုး မဆိုင္းမတြ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဘ၀လမ္းခရီးကို တစ္လွမ္းခ်င္း ေလွ်ာက္လွမ္း ခဲ့ၾကရင္း ေယာင္းမေလးေတြလည္း ဘြဲ႔ေတြရ အိမ္ေထာင္ေတြက်နဲ႔ တည္ၿငိမ္တဲ့ အေျခေန တစ္ရပ္ကို ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္။

သားတို႔ေျပာတဲ့ Rap ျဖစ္ေစ Rock ျဖစ္ေစ တစ္ခုတည္းကိုသာ စိုက္စိုက္ငိုက္ငိုက္ လုပ္ခဲ့လို႔ ကိုယ္နဲ႔ အက်ိဳးမေပးရင္ ကုန္ဆံုးသြားခဲ့တဲ့ ႏွေျမာစရာ အခ်ိန္ေတြအတြက္ ေနာင္တရေနမွာ အေသအခ်ာပါ။ အဆင္သင့္ရင္ သင့္သလုိ ဟိုလိုလို သည္လိုလို မေတြေ၀ပဲ ဟိုစပ္စပ္ သည္စပ္စပ္ လုပ္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရလဒ္ကေတာ့ ကိုယ္နဲ႔အက်ိဳးေပးၿပီး အံ၀င္ဂြင္က် ျဖစ္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုဟာ ေပၚလာစၿမဲပါ။ ျဖစ္ခ်ိန္တန္ရင္ ေရွာင္လြဲလို႔ မရေအာင္ ျဖစ္ေပၚလာမွာ ျဖစ္သလို ပ်က္ခ်ိန္တန္ရင္လည္း ေရွာင္ပုန္းလို႔ မရပဲ ပ်က္စီးရမွာ သဘာ၀တရားပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုသတိထားရမွာကေတာ့ 'ထိုင္ေနလို႔ေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာဘူး' ဆုိတာပါ။ Rap ေရာ Rock ပါ အလြတ္မေပးတဲ့ က်မရဲ႕ ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနကေတာ့ ဘ၀ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ တည့္တည့္ မတ္မတ္ ေလွ်ာက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနဆဲပါ။ မိမိရဲ႕ ဘ၀မွာ အလုပ္ေပါင္းမ်ားစြာကို လုပ္ကိုင္ရင္း ေအာင္ျမင္မႈရရွိခဲ့သူ အမ်ားစုထဲက ၁၈၉၀ ခုႏွစ္မွာေမြးဖြားၿပီး ၁၉၈၀ခုႏွစ္ အသက္(၉၀)ႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့သူ KFC ပိုင္ရွင္ Colonel Harland Sanders ဆိုသူဟာ က်မေလးစား အားက်မိတဲ့ သူေတြထဲက တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ေက်ာ္ အဆင္ေျပမယ္ထင္တဲ့ အလုပ္ေလးေတြ လုပ္ကိုင္ရင္း အခုေတာ့ ဒီလိုအလုပ္ကေလးေတြ လုပ္ေနတယ္ ႀကံဳရင္ အားေပးၾကအံုးေနာ္ း)