ႀကံဳဆံုခဲ့ရ ၂-ႏွစ္တာ

ဒီကေန႔ ၂၃.၄.၂၀၁၃ ရက္ေန႔ဟာ က်မရဲ႕ ဘေလာ့ဂါသက္တမ္း ၂-ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔ တစ္ေန႔ ျဖစ္သလို ပို႔စ္အပုဒ္ ၂၀၀ ျပည့္တဲ့ေန႔ဆိုလည္း မမွားပါဘူး။ ဘေလာ့ေရးခဲ့တဲ့သူမို႔ ဘေလာ့ဂါလို႔ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသိအမွတ္ျပဳျခင္းပါ။ တကယ္ေတာ့ က်မ စာဖတ္သူတို႔ စိတ္၀င္စားေအာင္ မေရးတတ္သလို ႏူးညံ့ သိမ္ေမြ႔တဲ့ စကားလံုးေလးေတြနဲ႔ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ၿပီးလည္း မေရးတတ္ခဲ့ဘူး ပါရမီအခံ နည္းတယ္လို႔ ဆိုရေလမလား။ က်မသိတဲ့ ဘေလာ့ဂါ အေတာ္မ်ားမ်ား စာေရးေကာင္းၾကသလို ဖတ္မိတိုင္းလည္း အရွိန္မသပ္ႏိုင္ေအာင္ ဖတ္လို႔ေကာင္းတဲ့ ပို႔စ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ဖတ္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ သက္တမ္း ၂-ႏွစ္အတြင္းမွာ ပီပီျပင္ျပင္ ဖြင့္ဆိုလို႔ရတာကေတာ့ က်မမွာ ဘေလာ့ဂါမိတ္ေဆြ ေဖ့ဘုတ္မိတ္ေဆြေတြ အမ်ားႀကီးရခဲ့သလို က်မကို ခ်စ္ခင္တဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုးကို က်မလည္း ခ်စ္ခင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ နည္းပညာဆိုင္ရာ ဗဟုသုတ ရသ ကအစ နည္းမ်ိဳးစံုလင္နဲ႔ စီမံ ခ်က္ျပဳတ္ ထုတ္လုပ္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဆံုး ေလ့လာ မွတ္သားခြင့္ေတြ အက်ိဳးရွိစြာ ရခဲ့ျပန္တယ္။ က်မရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ မေျပာင္းလဲတဲ့ အရာကေတာ့ က်မအတြက္ အခြင့္အေရး ေပးေနသမွ် ကာလပတ္လံုး လက္ရွိ မလွမပ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေလးကို ဆက္လက္ အသက္သြင္းရင္း မေပ်ာက္မပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းသြားပါ့မယ္ ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ေလးတစ္ခုပါ။ တကယ္ေတာ့ က်မရဲ႕ ဘေလာ့ဂါသက္တမ္း ၂-ႏွစ္ျပည့္ၿပီဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေလးကို သိေစခ်င္တာ သက္သက္မို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ၾကပါလို႔။

ေအာ္…. ေျပာဘို႔တစ္ခုက်န္သြားတယ္ အမွတ္တရ အားေဆးတစ္ဇြန္းေတာ့ တိုက္သြားၾကအံုးေနာ္ :P

စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္၀ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္