ထာ၀ရသႀကၤန္

သႀကၤန္အႀကိဳေန႔ လြန္ေျမာက္လို႔ သႀကၤန္အက်ေန႔ ေရပက္ခံ ထြက္ၾကရမွာကို က်မတို႔ ေမာင္ႏွမေတြ သိတ္ေပ်ာ္ေနၾကတယ္။ အရင္ႏွစ္ေတြလဲ အခါသႀကၤန္ ေရာက္တိုင္း ေမာင္ႏွမ အရင္းေတြ ၀မ္းကြဲေတြ စုလိုက္ရင္ အင္အား ၂၀ေလာက္ အသာေလးရတာမို႔ အခုလို ေပ်ာ္ၾကစၿမဲပါ။ ညပိုင္း ထမင္းစားအၿပီးမွာ ထံုးစံအတိုင္း ေမာင္ႏွမတစ္ေတြ ဧည့္ခန္းမွာ စုထိုင္မိၾကတဲ့အခါ- "၀တ္စံုေတြ အားလံုး အဆင္သင့္ပဲလား" အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ အေမးကို အငယ္ေတြအားလံုးက "ဟုတ္" လို႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ေျဖၾကတယ္။ သားသမီး ၈-ေယာက္ရဲ႕ ပညာေရး စား၀တ္ေနေရးတို႔ကို အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ ေဖေဖ့လစာ တစ္ခုနဲ႔သာ ေျဖရွင္းေပးေနရတဲ့ အခ်ိန္ကာလမို႔ ကိုယ္ပိုင္ကား မရွိတဲ့က်မတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ေဖေဖ့ရဲ႕ မေပးခ်င္ ေပးခ်င္နဲ႔ ေခါင္းညိတ္ခဲ့တဲ့ မာစတာဂ်စ္ကို အသံုးျပဳဘို႔ ေမာင္ႏွမေတြ ကိုယ္စား အစ္ကိုႀကီးက ခြင့္ေတာင္းၿပီးသားမို႔ ေရပက္ခံ သြားလာေရးအတြက္ ပူပင္စရာမလိုသလို ေန႔လည္ပိုင္း အိမ္မွာခဏနားခ်ိန္မွာ အစားအေသာက္ကို ေမေမက စီစဥ္ေပးေနက်ပါ။ ေန႔လည္ပိုင္း ခဏအနားယူၿပီးလို႔ ေရပက္ခံ ျပန္ထြက္တဲ့အခါ ကမ္းနားလမ္းဘက္မွာ ေဖေဖရဲ႕ ရံုးရွိတာမို႔ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ျဖစ္ေအာင္ ကားရဲ႕ ခရီးလမ္းေၾကာင္းကို ဗိုက္္ဆာခ်ိန္နဲ႔ ခ်ိန္ကိုက္ၿပီး ပန္းဆိုးတန္းလမ္းေၾကာကို ဦးစားေပး ဆြဲထားတယ္။ ေရပက္ခံထြက္ၾကမယ့္ တစ္ဖြဲ႔သားလံုး အရင္ႏွစ္ေတြကလို ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္ အျပာေရာင္နဲ႔ စစ္အေရာင္ ရွပ္အကႌ် လက္ရွည္တို႔ကို ၀တ္ဆင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႔ရဲ႕ ေရပက္ခံထြက္မယ့္ ကားရဲ႕ အလယ္မွာ ေရခဲတံုးႀကီးေတြ ထည့္ထားတဲ့ ေရခဲေရ ဆိုဒ္စီဘီ ပံုးျပာႀကီးတစ္ပံုး၊ ခြက္ကေလးေတြနဲ႔ ေရႁပြတ္ပိုက္ေလးေတြက ေနရာယူထားပါတယ္။ ေသာက္ေရပုလင္းကို ႀကိဳတင္စီစဥ္ ယူသြားၾကပါတယ္။ အားလံုးကို မနက္ ၈နာရီ အိမ္ကစထြက္မယ္လို႔ အစ္ကိုႀကီးက ညထဲက အားလံုးကို ႀကိဳတင္မွာထားတာေၾကာင့္ က်မအပါအ၀င္ က်န္ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုး မနက္ ၇နာရီ ၄၅မိနစ္မွာ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ ေရပက္ခံထြက္ကို လုိက္ပါမယ့္ ၀မ္းကြဲေမာင္ႏွမေတြကို သြားတဲ့လမ္းေၾကာင္းအေပၚ မူတည္ၿပီး ေခၚေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္တာမို႔ ကားမေရာက္ခင္ ႀကိဳတင္ၿပီး ေစာင့္ေနၾကဘို႔ကိုလဲ မွာထားခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္။

မနက္ ၈နာရီအတိမွာ အိမ္ကစထြက္ၿပီး ေနာက္ဆံုးပြိဳင့္ျဖစ္တဲ့သူဆီ ၈နာရီ ၅၀မိနစ္မွာေရာက္ကာ လူစံုၿပီမို႔ ေရပက္ခံ အစီအစဥ္ စပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္အခါက ေရပူေဖာင္းနဲ႔ ေပါက္တဲ့သူရယ္လို႔ မရွိသလို ေရကစား မ႑ာပ္ကို ေရပက္ခံကား ၀င္တဲ့အခါမွာလဲ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေရေလာင္း ေရပက္ ျပဳမူခ်င္းမ်ိဳးသာ ရွိခဲ့တာမို႔ ေရပက္ခံထြက္ရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသလို မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလဲ ပိုမိုလို႔ တိုးပြားလာခဲ့တယ္။ ႀကိဳတင္ အစီအစဥ္ဆြဲထားတဲ့ မနက္ပိုင္းကို အင္းစိန္လမ္းတေၾကာ လာၿပီး ျပည္လမ္းဖက္ကို ျပန္ေကြ႔ကာ အင္းယားလမ္းဘက္ရွိ မ႑ာပ္ေတြကို ၀င္ၿပီး တကၠသိုလ္လမ္းကေန ကမၻာေအးဘုရား လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေရပက္ခံထြက္ၾကတယ္။ မ႑ာပ္တိုင္းလိုလို ေရကစားသူမ်ားက ေရပိုက္မ်ားနဲ႔ ထိုးပက္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေရကစားၾကပါတယ္။ ေရပက္ခံထြက္တဲ့ တလမ္းလံုးလဲ က်မတို႔မွာ ရံုးကားျဖစ္တာေၾကာင့္ မၾကာခဏ ၆-၁ ၆-၁လို႔ ၀ိုင္းေအာ္တာ ခံရေပမယ့္ အားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အိမ္ကေန ႀကိဳတင္စပ္ခဲ့တဲ့ ဟာသေႏွာတဲ့ သံခ်ပ္ေလးေတြကို တိုင္တည္ရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္ေစခဲ့တယ္။ ခဏေလးအတြင္း ေရာက္ရွိလာတဲ့ ေန႔လည္၁၂နာရီမွာေတာ့ တစ္ဖြဲ႔သားလံုး ဟယ္လ္ပင္လမ္းက က်မတို႔ရဲ႕ အိမ္မွာပဲ တစ္လွည့္ဆီ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ေမေမစီစဥ္ထားတဲ့ ထမင္း ဟင္းတို႔ကို စားေသာက္ၿပီး အနားယူၾကတယ္။ ေန႔လည္ ၂နာရီမွာ တစ္ေခါက္ျပန္ထြက္ၾကတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကမ္းနားလမ္းဘက္အျခမ္း လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ဆင္းကာ ကုန္သည္လမ္း ဆူးေလလမ္း အေနာ္ရထာလမ္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းကေန တဆင့္ ပန္းဆိုးတန္းလမ္းကို ဆင္းၿပီး ညေနေစာင္းမွာ က်မတို႔ ေဖေဖရဲ႕ လယ္ယာကိုင္းကြ်န္းနဲ႔ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမထြက္ ရံုးခန္းမွာတစ္ေထာက္ နာရီ၀က္ခန္႔ နားေနခ်ိန္မွာ ေဖေဖစီမံေပးတဲ့ အစားအေသာက္မ်ားကို စားေသာက္ၾကၿပီး ေရပက္ခံဆက္ထြက္ကာ ညေန ၆နာရီမွာ အိမ္ကိုျပန္၀င္ၾကပါတယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ တစ္လွည့္ဆီ ေရခ်ိဳးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာ္ဖီ ပူပူေလး တစ္ခြက္ဆီနဲ႔ မုန္႔ပဲ သေရစာတို႔ကို စားေသာက္ၿပီး အခ်ိန္ရိွခိုက္ လံုလႅစိုက္ကာ သႀကၤန္သံခ်ပ္ၿပိဳင္ပြဲေတြကို တစ္ေနရာၿပီး တစ္ေနရာ လွည့္ပတ္ၾကည့္ၾကရင္း ည၁၀နာရီခန္႔မွာ အိမ္ျပန္ေရာက္ၾကပါေတာ့တယ္။ က်မတို႔ အိမ္မွာဆင္းၿပီး က်န္ေမာင္ႏွမ ၀မ္းကြဲမ်ားကို မနက္ပိုင္း လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ျပန္ပို႔ေပးပါတယ္။ အၾကပ္ေန႔မွာေတာ့ ကန္ေတာ္ႀကီး ေက်ာက္ေျမာင္း တာေမြ ရန္ကင္းဘက္ေတြကို လွည့္လည္ရင္း ေရပက္ခံ ထြက္ၾကတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း နားခ်ိန္နား ညပိုင္းလည္ပတ္ကာ အိမ္ကိုပံုမွန္ ည ၁၀နာရီ ျပန္ေရာက္ၿပီး အနားယူၾကပါတယ္။ အတက္ေန႔မွာ က်န္မေရာက္ေသးတဲ့ ေနရာရာေတြကို ေရပက္ခံထြက္ၾကတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကာလက သႀကၤန္လည္ခ်ိန္က အႀကိဳေန႔ကို ေရမပက္သလို အလည္အပတ္မ်ား မလုပ္ၾကေသးတာေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ႏွစ္မ်ားမွာ အက် အၾကပ္ အတက္ သံုးရက္သာ ေရကစားရင္း ၿပီးဆံုးသြားတတ္ပါတယ္။

ကေလးဘ၀ အသက္ ၁၀-ႏွစ္ေအာက္ အခ်ိန္ကာလရဲ႕ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ ရက္မ်ားမွာ ေမေမနဲ႔အတူ မ႑ာပ္ကိုသာ အားကိုးၿပီး သြားသြားလာလာ လူမ်ားကို ရဖလားေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး ခုန္ေပါက္ကာ ေရပက္ကစားခဲ့ဘူးတယ္။ လူလတ္ပိုင္း ေရာက္လာျပန္ေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ေရပက္ခံကားေပၚကေန မ႑ာပ္ေပၚက ေရပက္သူမ်ားကို ကဗ်ာမပီ စာမညီတဲ့ ကိုယ္တိုင္စပ္ စာသားေလးေတြနဲ႔ ဟာသေႏွာသံခ်ပ္ေလးေတြ ၀ိုင္းေအာ္ရင္း ကားထဲမွာပါလာတဲ့ ေရခဲေရနဲ႔ တန္ျပန္ပက္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေရကစားခဲ့ၾကတယ္။ တတိယအရြယ္ရဲ႕ သႀကၤန္ ကာလမွာေတာ့ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေစဘို႔ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳႏိုင္သေလာက္ ျပဳရင္း သႀကၤန္အခါ သမယကို စိတ္ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ျပန္တယ္။ တိုေတာင္းတဲ့ လူ႔ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူး ၀မ္းသာမႈ၊ ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္း စိတ္ဆင္းရဲမႈ၊ ႀကံဳေတြ႔ရမႈတိုင္းဟာ ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတာထက္ မိမိကိုယ္တိုင္ ဖန္တီး ရယူျခင္းက ရာခိုင္ႏႈန္း ပိုမ်ားပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း မပ်က္မကြက္ အခ်ိန္မွန္ေရာက္လာမယ့္ ထာ၀ရသႀကၤန္ပြဲေတာ္ကို လူသားအားလံုး ေအးခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ ျဖတ္သန္းႏိုင္ၾကပါေစ။

စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္၀ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္