စီးဆင္းခဲ့ေသာ ရင္တြင္းျဖစ္မ်ား

၃၁ရက္ၾသဂုတ္လ။ ဘေလာ့ေဒးအတြက္ တစတစနဲ႔ ဘေလာ့ရြာႀကီးထဲကို ေရာက္လာၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ ဘေလာ့ေဒးႀကီး ေက်ာ္လြန္သြားၿပီဆိုေတာ့ ဖဦးထုပ္ရြာႀကီးဆီကို အေျပးအလႊား ျပန္သြားၾကၿပီလားရယ္လို႔ ေတြးေတာစဥ္းစားရင္း ဘေလာ့ရြာေလးဆီကို ေလးတြဲတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ က်မ တစ္လွမ္းျခင္း ၀င္လာခဲ့တယ္။ အရင္လို ဘိုေနၿမဲ က်ားေနၿမဲ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနၿပီလားလို႔ စိုးရိမ္သား။ ဘေလာ့ရြာထဲ အေရာက္မွာ က်မရဲ႕ အထင္နဲ႔အျမင္ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲခဲ့ပါလားဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ မထင္မွတ္ပဲ ရြာေလးက စည္ကားၿမဲ စည္ကားေနဆဲ။ စည္ကားဆို ရြာထိပ္မွာ ရြာသူႀကီးတစ္ေယာက္ မေမာႏိုင္ မပမ္းႏိုင္ စည္းရံုးေရးဆင္းၿပီး ေဆာ္ၾသေနသကိုး။ ကိုယ့္ရဲ႕ ဇာတိခ်က္ေႂကြ ဘေလာ့ရြာေလးမွာ ဆက္လက္ေနထိုင္ ရွင္သန္ေစလိုတဲ့ ေစတနာနဲ႔ေပါ့။ ဘေလာ့ဂါေတြကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ စည္းရံုးေရးဆင္းၿပီး စိန္ေခၚပြဲႀကီး စီစဥ္ထားပံုကို သူႀကီးရဲ႕ လင့္ခ္ေလးျဖစ္တဲ့ http://kokomaunguk.blogspot.com/ မွာအေသးစိတ္ ေလ့လာ ဖတ္ရႈ ႏိုင္ၾကတယ္ေနာ္။ သူႀကီးမင္းရဲ႕ အိမ္ေလးကေန ျပန္ထြက္လာေတာ့ ရြာအ၀င္တုန္းကလို ေလးပင္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းမ်ိဳး အလ်ဥ္းမရွိေတာ့ပဲ သြက္လက္ေပါ့ပါးတဲ့ ေျခလွမ္းမ်ားနဲ႔သာ။

က်မ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ လင့္ခ္ေလးတစ္ခု သူႀကီးဘေလာ့ထဲကေန မထင္မွတ္ပဲ ျပန္ရခဲ့တယ္။ အရင္ က်မသံုးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ေငြသြင္းၿပီး သက္တမ္းတိုးရတဲ့ဘေလာ့ေလး သက္တမ္းကုန္လို႔ ပိတ္သြားတဲ့ ေနာက္ပိုင္း အခုလက္ရွိသံုးေနတဲ့ ဘေလာ့စေပါ့ေဒါ့ကြမ္းကို ေငြသြင္းစရာမလိုပဲ သံုးခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဘေလာ့ တစ္ခုကေန တစ္ခုကို အကူးမွာ ဘေလာ့ေဟာင္းက လင့္ခ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျပဳတ္က်န္ခဲ့တာေၾကာင့္ အနီးစပ္ဆံုး ရသေလာက္ ဘေလာ့လင့္ခ္ေတြကို ျပန္ခ်ိတ္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္သြားလည္ျဖစ္တဲ့ ဘေလာ့အိမ္ထဲကေန ေတြ႔လို ျပန္ယူလာခဲ့ရတာလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္။ အခုလိုထည့္ေရးရျခင္းဟာ ဘေလာ့ဂါတစ္ခ်ိဳ႕ အျမင္မလြဲေစခ်င္လို႔ပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္ က်မကို ဘေလာ့ဂါအသစ္တစ္ေယာက္က တန္းပလိတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အကူအညီ ေတာင္းခဲ့ဘူးတယ္။ က်မလက္ရွိသံုးေနတဲ့ ဘေလာ့ေလးကို က်မရဲ႕ တူေလးတစ္ေယာက္ ေဆာက္ေပးထားတာျဖစ္ၿပီး က်မက စာေရးရံုသက္သက္မို႔ အားနာစြာနဲ႔ပဲ ဒီကေနေတာင္းပန္ပါရေစ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူးဆိုတာ ယံုဘူးတဲ့။ အဲ့လိုအထင္ႀကီးတာ :P။ ေနာက္တစ္ခု က်န္ေသးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဘေလာ့ေတြမွာရွိတဲ့ ကြန္မန္႔ေရးတဲ့ ေဘာက္စ္ေတြထဲကို က်မ ကြန္မန္႔ ေရးတဲ့အခါ ေဖာင့္ေတြက ကႀကိဳးကေၾကာင္ ေပၚတာကို လက္ရွိအသံုးျပဳေနတဲ့ လက္ေတာ့ပ္မွာ ႀကံဳရျပန္တယ္။ အစကေတာ့ အဲ့ဒီကြန္မန္႔ေဘာက္စ္မ်ိဳးဆိုရင္ အဂၤလိပ္လို တိုတုိတုတ္တုတ္ တစ္ေၾကာင္းေလာက္သာ ေရးခဲ့ရတယ္။ ဘေလာ့ေဒးေရာက္ေတာ့ က်မေရးခ်င္တဲ့ ကြန္မန္႔ေတြကို Microsoft words မွာေရးပါတယ္။ ၿပီးမွ ေကာ္ပီ ေဖ့စ္ ျပန္လုပ္တဲ့နည္းကို စမ္းၾကည့္ေတာ့ ကႀကိဳးကေၾကာင္စာေတြက တည့္တည့္မတ္မတ္ ေပၚလာတာကို ေတြ႔ရေတာ့ အတိုင္းမသိ ေပ်ာ္သြားသလို ေနာက္ပိုင္းမွာ က်မကြန္မန္႔ေပးတာ အခက္အခဲမရွိေတာ့ပါ။

ရင္ထဲက စီးဆင္းမႈေလးေတြကို ေျပာျပရရင္ တစ္ေနသာ၀င္သြားၿပီး စာဖတ္သူတို႔ ညည္းေငြ႔သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လိုရင္းကိုဆိုရရင္ျဖင့္ ဘေလာ့ေဒးေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ ဘေလာ့ဂါေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့ေလးေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပင္ အလွမ္း ေ၀းကြာေနပါေစ ကိုယ္တိုင္မြမ္းမံ ျပင္ဆင္ ခ်ယ္သခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ေလးေတြမို႔ အလုပ္ရႈပ္တဲ့ၾကားကေန ဘေလာ့ရြာထဲကို မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဒီ့အျပင္ ျဖည္ရခက္တဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးေလးတစ္မွ်င္ကို ပိုမိုိုလို႔ ခိုင္ၿမဲလာေအာင္ ထပ္မံရစ္ပတ္ ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါေတြကိုျမင္လိုက္ရတဲ့ က်မအဘို႔ ဘေလာ့ဂါေတြအေပၚ အရင္ထက္ပိုၿပီး အဆေပါင္းမ်ားစြာ ယံုၾကည္မႈ ခ်စ္ခင္မႈမ်ားနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးမႈေတြဟာ စမ္းေရပမာ စီးဆင္းေနတာ ရင္နဲ႔အမွ်။

* ေအာက္ပါ ဘေလာ့ဂါမ်ားအား BPP-Challenge လုုပ္ပါသည္။(သူႀကီးမင္းေလသံအတိုင္း :P)

ဘေလာ့ရြာေလး စည္ကားဘို႔သာရည္ရြယ္တာမို႔ စိတ္မဆိုးေၾကးေနာ္ .. ပန္းေပးမယ္ :)*

၁။ ျမေသြးနီ

၂။ ေရႊအိမ္စည္

၃။ သက္ေ၀

၄။ မိုးေငြ႔

၅။ မေလးအိမ့္ခ်မ္းေျမ့

၆။ ကိုေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ)

၇။ သတိုး

၈။ ဏီလင္းညိဳ

၉။ ညီလင္းသစ္

၁၀။ သက္တန္႔ခ်ိဳ

စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္၀ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္

ဆက္လက္ဖတ္ရန္.....

ကြန္မန္႔ေပးမယ္ဆိုရင္ ေအာက္ကပံုေလးကိုႏွိပ္လိုက္ပါ...