ကိုယ့္ရဲ႕ဒီဇင္ဘာ (တဂ္ပို႔စ္)

မြန္ေလး(ေဆြေလးမြန္)ရဲ႕ ဒီဇင္ဘာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တဂ္လာတဲ့ တဂ္ပို႔စ္ပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မြန္ေလးေရ တဂ္ပို႔စ္ေလးေၾကာင့္ အနည္းဆံုးေတာ့ အတဂ္ခံရသူ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္မယ္ေတြရဲ႕ အေတြးထဲမွာ အေရးေလးေတြစဘို႔ စဥ္းစားေနၾကမွာ အေသအခ်ာ။ ေနာက္ဆက္တြဲ အေနနဲ႔လည္း စာဖတ္သူတို႔အတြက္ ရသစံုနဲ႔ စီျခယ္ထံုမႊန္းထားမည့္ ဒီဇင္ဘာပို႔စ္ေလးေတြ ဖတ္ခြင့္ႀကံဳေတာ့မယ္ ဆိုရင္လည္း မမွားပါ။ ဒီဇင္ဘာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္ကစလို႔ ေရးရမယ္ဆိုတာ မေရမရာ မေသမခ်ာဘဲ ေရာက္တတ္ရာရာ ေတြးေတာေနခ်ိန္မွာ သူႀကီးမင္းရဲ႕ ‘အျပစ္ကင္းတဲ့ဒီဇင္ဘာ ႏွင္းခဲေလးေတြနဲ႔ဘဲ ေဆးေၾကာပစ္လုုိက္ပါ’ ဆိုတဲ့ ကြန္မန္႔ေလးကို ဖတ္လိုက္ရတဲ့အခါ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ အလင္းတန္းတစ္ခု မ်က္စိအစံုမွာ ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ျဖစ္လာဘို႔ မထင္မွတ္ဘဲျမင္လိုက္မိတဲ့ အစတစ္စကို ဆံုးခန္းတိုင္အထိ ဆြဲထုတ္မိပါေတာ့တယ္။

၁၉၈၇-ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၅-ရက္ေန႔ ခရစၥမတ္ေန႔မွာ ပံုမွန္ထက္ တစ္နာရီရီေစာၿပီး အိပ္ရာႏိုးခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းက အသက္ ၄-ႏွစ္၄-လရွိတဲ့ က်မသားႀကီးရဲ႕ မနက္ ၉-နာရီမွာ သြားေရာက္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ရမည့္ ေျပးခုန္ပစ္ ၿပိဳင္ပြဲကို စိတ္ေရာက္ေနလို႔ပါ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ဇႏၷ၀ါရီလမွာ မီးဖြားလာေတာ့မည့္ သားငယ္ရဲ႕ ကုိယ္၀န္ဟာ အရင့္အမာ။ သြားလာတဲ့အခါ ျဖည္းျဖည္းညင္ညင္သာသာ သြားေလ့မရွိတဲ့က်မကို ခင္ပြန္းသည္က မၾကာခဏဆိုသလို ႀကံဳရင္ႀကံဳတိုင္း ေျပာေလ့ရွိတဲ့စကား-

‘မိန္းမ မေပါ့မပါးနဲ႔ သြားတာလာတာ မေလာနဲ႔ေနာ္ ေခ်ာ္မလဲေအာင္ ဂရုစိုက္ပါ’

‘ဟုတ္ကဲ့ပါ စိတ္မပူနဲ႔’ လို႔က်မကျပန္ေျဖစၿမဲ။ မွာၾကားၿပီး က်မအိမ္ကထြက္မည္ အျပဳမွာ-

‘သားႀကီးကို အားေပးရင္လဲ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ လႊတ္မထားနဲ႔အံုး’

‘စိတ္ခ် စိတ္ခ် ေဘးကေနထိုင္ၾကည့္ေနရံုပါ’

၈နာရီခြဲမွာ က်မ သားႀကီးနဲ႔ တူမေလးတို႔ သံုးေယာက္သား ဦး၀ိစာရအိမ္ရာကေန ၿပိဳင္ပြဲက်င္းမမည့္ အ.ထ.က(၂) ဒဂံု ၿမိဳ႕မအမ်ိဳးသားေက်ာင္းကို ၁၀မိနစ္ခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကတယ္။ က်မတို႔ ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္မည့္ မူႀကိဳကေလးငယ္မ်ားနဲ႔ ကေလးမိဘမ်ား ပြဲၾကည့္ ပရိသတ္မ်ား လူအေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ရွိႏွင့္ၿပီးျဖစ္သလို ၿပိဳင္ပြဲမွာ အဆံုးအျဖတ္ေပးမည့္ ဆရာ ဆရာမ ဒိုင္လူႀကီးမ်ားလည္း သြားခ်ည္ လာခ်ည္နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကတာကို ျမင္ရပါတယ္။ သာႀကီးရဲ႕ မူႀကိဳ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို သူတို႔ရဲ႕ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ မိဘေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာၾကားေနတာကို ျမင္ရျပန္တယ္။

‘သား သူမ်ားေတြေျပးတာကို ၾကည့္မေနဘဲ ဟိုးအေရွ႕မွာရွိတဲ့ ဖဲႀကိဳးေလးအထိ ေရာက္ေအာင္ ခရာမႈတ္သံၾကားတာနဲ႔ ကိုယ္ေျပးႏိုင္သေလာက္ ႀကိဳးစားၿပီးေျပးေနာ္’

က်မ မွာၾကားတာကို သားႀကီးက ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ျပရင္း ႏႈတ္ကလဲ ‘ဟုတ္ကဲ့’ လို႔ေျဖခဲ့ပါတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲစတင္တဲ့ ခရာမႈတ္အၿပီး က်မရဲ႕သားႀကီးအပါအ၀င္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ မူႀကိဳကေလးမ်ား အားသြန္ခြန္စိုက္ ေျပးၾကပါေတာ့တယ္။ သားေျပးေနတဲ့ပံုကို ျမင္ရတဲ့က်မလဲ ေယာက္်ားမွာခဲ့တဲ့စကား အာရံုမွာ ေပ်ာက္သြားခဲ့ၿပီး မသိစိတ္က ခုန္ေပါက္ကာ အားေပးေနမိေတာ့တယ္။ က်မနည္းတူ တူမေလးလည္း သူ႔ေမာင္အတြက္ အာေခါင္ျခစ္ၿပီး အသံကုန္ဟစ္ကာ အားေပးေနျပန္တယ္။ တာတိုေျပးတဲ့ သားႀကီး ပန္း၀င္သြားတာကို ေက်နပ္စြာၾကည့္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးစြာနဲ႔ လက္ဖ၀ါးေတြ နီရဲသြားတဲ့အထိ က်မ လက္ခုပ္ၾသဘာ ေပးခဲ့တယ္။ သားႀကီးဆုယူၿပီးတဲ့အခါ အိမ္ျပန္လာၾကၿပီး သားႀကီးက ရခဲ့တဲ့ဆုကို သူ႔ေဖေဖကို ႂကြားလို႔မဆံုး ေဖေဖႀကီးကလဲ ၀မ္းသာပီတိေတြျဖာရင္း ေပ်ာ္မဆံုး တစ္ၿပံဳးၿပံဳးေပါ့။ တစ္ရက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး ၁၉၈၇-ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၆-ရက္ေန႔ည ၈နာရီမွာ ခရစၥမတ္ေန႔က ၿပိဳင္ပြဲမွာ ခုန္ေပါက္ထားတဲ့ အက်ိဳးရလဒ္ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ ဗိုက္နာလာပါေတာ့တယ္။ ၈နာရီခြဲေလာက္မွာ အေတာ္ေလး ျပင္းျပင္းထန္ထန္နာလာတာမုိ႔ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက နီးနီးနားနားမွာရွိတဲ့ အမွတ္-၂ စစ္ေဆးရံုကိုေခၚသြားပါတယ္။ ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ ဗိုက္အပ္ထားတဲ့ ဆရာ၀န္မက စမ္းသပ္ၿပီး-

‘ဟင္ သားအိမ္ေတာင္ ပြင့္ေနၿပီဘဲ’ လို႔ဆိုၿပီး ေမြးခန္းကို တန္းသြင္းပါေတာ့တယ္။ ၁၉၈၇-ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆-ရက္ စေနေန႔ ည ၉နာရီ ၅မိနစ္မွာ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ဒုတိယသားငယ္ကို လြယ္ကူစြာ ေမြးဖြားသန္႔စင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယမၼိ က်မတို႔ႏွစ္ဦးသားရင္မွာ ၾကည္ႏူးမႈမ်ား လႊမ္းၿခံဳရင္း လူ႔ေလာကႀကီးထဲကို ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ပုခံုးလက္ႏွစ္သစ္ ေျခဖ၀ါးလက္ႏွစ္လံုး သားငယ္ကို ေကြ်းေမြး ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေစဘို႔ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ၾကရပါေတာ့တယ္။

က်မရဲ႕အမွတ္တရ မွတ္တမ္းေလးထဲမွာ ေျခရာက်န္ေနတဲ့ ဒီဇင္ဘာလ ေမြးေန႔ရွင္ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြသဂၤဟ အားလံုးထဲကေန ေမြးေန႔ရွင္ ဘေလာ့ဂါမ်ားကို ထပ္ၿပီးတဂ္ပါေရေစေနာ္ ♥♥♥

ဒီဇင္ဘာလ ၇-ရက္ေန႔ရဲ႕ ေမြးေန႔ရွင္ ေမာင္ေနေဇာ္လင္း

ဒီဇင္ဘာ ၁၄ရက္ေန႔ရဲ႕ ေမြးေန႔ရွင္ (ပစ္ပစ္) Black Roze

ဒီဇင္ဘာ ၁၇ရက္ေနရဲ႕ ေမြးေန႔ရွင္ သက္တန္႔ခ်ိဳ နဲ႔ တတိယညီမ Rose (Roxyta Ann)

ဒီဇင္ဘာ ၁၈ရက္ေန႔ရဲ႕ ေမြးေန႔ရွင္ တူမေတာ္ တင္ႏွင္းသူရ (Tina Thura) နဲ႔ ညီမ ရွင္မိုး (Shin Moe Thu)

ဒီဇင္ဘာ ၁၉ရက္ေန႔ရဲ႕ ေမြးေန႔ရွင္ ပ်ိဳးယုဝသန္နဲ႔ တူမေလး ႏွင္းလဲ့ေ၀ (Veronica Ann)

ဒီဇင္ဘာ ၂၆ရက္ေန႔ရဲ႕ ေမြးေန႔ရွင္ သားငယ္ ထက္၀င္းလြင္(ထက္ထက္)

ဒီဇင္ဘာ ၂၈ရက္ေန႔ရဲ႕ ေမြးေန႔ရွင္ စံပယ္ခ်ိဳ (ဂ်က္) တို႔ျဖစ္ပါတယ္။

က်မရဲ႕ မွတ္တမ္းထဲမွာ ေျခရာမခ်န္ျဖစ္ေသးတဲ့ ဒီဇင္ဘာလ ေမြးေန႔ရွင္ ဘေလာ့ဂါမ်ားကိုလဲ တဂ္ရင္း က်မရဲ႕ မွတ္တမ္းမွာ ေျခရာခ်န္ခ်င္ပါေသးတယ္။

ေမြးေန႔ရွင္ေတြအတြက္ ေပးခ်င္တဲ့လက္ေဆာင္ေလးကေတာ့ မႏွစ္ကေပးခဲ့ဘူးတဲ့ လက္ေဆာင္ပါ။

အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းေသာတရား ၄-ပါး

၁။ ကိုယ္က်င့္သီလသည္ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္း၏။

၂။ ယံုၾကည္မႈ သဒၶါတရား မိမိသႏၲာန္၌ တည္လွ်င္ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္း၏။

၃။ ပညာသည္ လူတို႔၏ ရတနာျဖစ္၍ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္း၏။

၄။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို ခိုးသူတို႔သည္ မခိုးယူႏိုင္သည္ျဖစ္၍ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္း၏။

ဒီဇင္ဘာမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြရွိခဲ့သလို ၀မ္းနည္းေၾကကြဲစရာေတြရွိခဲ့ဘူးတယ္ ဘ၀အတြက္ ေရွ႕ဆက္ဘို႔ က်မတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ လက္ကိုၿမဲၿမဲတြဲရင္း စီမံကိန္းေတြခ်ခဲ့ဘူးတယ္ ႏွစ္သစ္အတြက္ အားမာန္ေတြ ျဖည့္ဆည္းရင္း ခက္ခဲမႈမ်ားစြာကို ေက်ာ္လႊားခဲ့ဘူးတယ္။ တကယ္တန္းေတြးၾကည့္ရင္ ဘယ္သူေတြမုန္းမုန္း ဘယ္သူေတြခ်စ္ခ်စ္ ဒီဇင္ဘာကေတာ့ မတုန္မလႈပ္ ေက်ာက္ရုပ္ပမာ ဆက္လက္လို႔ ရွင္သန္ေနအံုးမွာ မလြဲဧကန္မို႔ ‘ကိုယ့္ရဲ႕ဒီဇင္ဘာ’ တဂ္ပို႔စ္ေလးကို ‘အျပစ္ကင္းတဲ့ဒီဇင္ဘာ’ လို႔ျမင္မိတယ္။

စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္၀ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္