တစ္ဘ၀ရဲ႕ မွတ္တိုင္မ်ား-၃၆

၁၉၈၄-ခုႏွစ္ကေန ၁၉၉၀-ခုႏွစ္အထိ အထည္အလိပ္လုပ္ငန္းမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၁၉၉၀-ခုႏွစ္မွာ တပ္မေတာ္ လက္ေအာက္ရွိ စက္ရံုတစ္ရံုျဖစ္တဲ့ တပ္မေတာ္ မိုးေရကာဖ်င္စက္ရံုမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဘို႔ အေၾကာင္းဖန္လာပါတယ္။ ထုတ္ကုန္အားလံုးလိုလို စစ္သည္မ်ားအတြက္ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာ အျပည့္အစံုနဲ႔ ကားအမိုးမ်ား ထုတ္လုပ္တဲ့ စက္ရံုတစ္ရံုျဖစ္သလို အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္တံဆိပ္မ်ား ထုတ္လုပ္ရတဲ့ စက္ရံုတစ္ရံုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ စက္ရံုေရာက္ေရာက္ခ်င္း စက္ရံုမွဴးက စက္ရံုရဲ႕ဌာနအသီးသီးအေၾကာင္း အေသးစိတ္ရွင္းျပၿပီး အရာရွိမ်ား လက္ျဖားခါတဲ့ ခါးပတ္ဌာနကို က်မကိုင္တြယ္ဘို႔ ခါးပါတ္ဌာနခြဲမွဴးတာ၀န္ ေပးအပ္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ခြ်င္းခ်က္အေနနဲ႔ က်မရဲ႕ပို႔စ္ေတြကို အစဥ္တစ္စိုက္ ဖတ္လာတဲ့ စာဖတ္သူတို႔ေတာ့ က်မဆက္ေရးမည့္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္ကို သိရွိၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကြင္းဆက္မ်ား ျဖစ္ေနတဲ့ တစ္ဘ၀ရဲ႕မွတ္တိုင္းမ်ားကို ျပဳစုေရးသားေနတာမို႔ ‘အတိတ္ရဲ႕ ေျခရာ’ ပို႔စ္ကေန စာသားတစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္ ထုတ္ႏႈတ္ကာ ဒီပို႔စ္မွာ ထပ္မံေပါင္းစည္းလိုက္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း ရာႏႈန္းျပည့္ ၿပီးျပည့္စံုမႈ မရွိတဲ့တိုင္ ရာႏႈန္းမ်ားမ်ား ျပည့္စံုႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ခါးပတ္ဌာနအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ေလ့လာလိုက္တဲ့အခါမွာ စက္ရံုမွာရွိတဲ့ အရာရွိမ်ား ဥပေကၡာျပဳထားတဲ့ ဌာနျဖစ္ၿပီး စက္ျပင္အဖြဲ႔ထဲမွာ စက္ျပင္ေခါင္းေဆာင္က ထိန္းမႏိုင္လို႔ လက္လႊတ္ထားရတဲ့ လူဆိုးေလးေတြ ရွိတာေၾကာင့္ ‘ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုင္ဌာန’ရယ္လို႔ သိခဲ့ရတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ စီစစ္လိုက္ေတာ့ လူအင္အား ၃၀၀ေက်ာ္မွာ ၁၀%ေလာက္သာ လူေပလူေတေလးေတြ ပါေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ စက္ရံုမွဴးရဲ႕ စကားနိဒါန္းမွာလဲ က်မကို ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏိုင္ဘို႔ အႀကိဳစကားဦး သန္းခဲ့စဥ္ထဲက ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသင့္အေနအထား ျပင္ထားခဲ့တယ္။ သားႀကီး ၈-ႏွစ္ သားငယ္ ၄-ႏွစ္ အသက္အရြယ္သာ ရွိေသးတဲ့ သားႏွစ္ေယာက္ထက္ ခါးပတ္ဌာနက စက္ျပင္ လူဆိုးတပည့္ ေလးေတြကို ပိုၿပီးဂရုစိုက္ အခ်ိန္ေပးခဲ့ရတယ္။ စစ္သည္ေတာ္ေတြအတြက္ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာပလာ အျပင္ ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္တံဆိပ္ေတြကို ကာလေဒသအလိုက္ ထုတ္လုပ္ရတဲ့ ဌာနျဖစ္တာေၾကာင့္လဲ က်မကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ပိုင္ခ်ိန္ မ်ားမ်ားကို စက္ရံုအတြက္ ေပးထားခဲ့ရတယ္။ အရာရွိအင္အား နည္းၿပီး ညဂ်ဴတီအလွည့္က် တာ၀န္ယူရတာေၾကာင့္လည္း ၁၀ရက္တစ္ခါေလာက္ စက္ရံုမွာ ညအိပ္ရျပန္တယ္။ သားေတြကို မိခင္ရဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္မႈထက္ ပိုၿပီးဂရုတစိုက္ ေႏြးေထြးမႈေပးၿပီး ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ခင္ပြန္းနဲ႔ ေယာင္းမေလးေတြကိုလဲ ေက်းဇူးတင္မိတာ အခါခါ။ က်မနဲ႔ ခင္ပြန္းတို႔ဟာ လုပ္ငန္း သေဘာသဘာ၀ တူညီတာေၾကာင့္လဲ က်မအေပၚ အျပည့္အ၀ နားလည္မႈေပးထားပါတယ္။

ခါးပတ္ဌာနမွ အနီးကပ္ တပည့္ေလးမ်ား ရီရီလွ ေမဇင္ ေအးေအးျမင့္နဲ႔ စႏၵာေ၀

သားႀကီး ၈ႏွစ္ သားငယ္ ၄ႏွစ္ စက္ရံုသႀကၤန္မွာ အမွတ္တရ

ခါးပတ္ဌာနကို ပထမဆံုးစ၀င္တဲ့ေန႔မွာပဲ ဌာနရွိ ၀န္ထမ္းအားလံုးကို နားခ်ိန္မွာ စုခိုင္းေစၿပီး က်မကိုယ္က်မ မိတ္ဆက္ရင္း ၁၅ မိနစ္ခန္႔ ႏႈတ္ဆက္စကားေခြ်ခဲ့တယ္။ စကားေျပာရာမွာလဲ ဌာနမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အခက္အခဲမ်ားကို ေျဖရွင္းဘို႔ကိုသာ ဦးစားေပးတဲ့ စကားလံုးမ်ားကို ေရြးခ်ယ္သံုးႏႈံးခဲ့ၿပီး မိမိျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ လိုလားခ်က္တို႔ကို အရိတ္အႁမြက္ေလာက္သာ ဟခဲ့ပါတယ္။ စကားေျပာလို႔ အၿပီးမွာေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ရဲ႕ ညာဘက္ေထာင့္မွာရွိတဲ့ က်မထိုင္ရမဲ့ ၁၅ေပ ပတ္လည္ ရံုးခမ္းေလးထဲကို ေျခဦးလွည့္ခဲ့တယ္။ ခါးပတ္ဌာန လက္ေအာက္မွာရွိတဲ့ ခ်ည္ငင္ဌာနစိတ္မွ အစျပဳၿပီး ကုန္ေခ်ာဌာနစိတ္အထိ လုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္ကို စာရင္းအင္းလုပ္သူ ရံုးအဖြဲ႔ ၄ဦးတို႔ရဲ႕ အကူအညီကို ရယူၿပီး ဌာနအတြက္ ထုတ္လုပ္ရန္ ရည္မွန္းခ်က္ အမွန္တကယ္ထုတ္ကုန္ကအစ အေလအလြင့္အဆံုးအရႈံးအထိ အေသးစိတ္ ေလ့လာ မွတ္သားခဲ့တယ္။ ခါးပတ္ဌာနဟာ ၾကည္း ေရ ေလ စစ္သည္ေတာ္မ်ားအတြက္ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာပလာ ထုတ္လုပ္တဲ့ ဌာနႀကီးျဖစ္တဲ့အျပင္ အေပၚမွာ ေရးခဲ့သလို အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးအတြက္ ဘြဲ႔ထူးေဆာင္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ တံဆိပ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထုတ္လုပ္ရတဲ့ ဌာနလဲျဖစ္တာေၾကာင့္ အေရအတြက္သာမက အရည္အေသြးကိုပါ ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း ျပည့္မီဘို႔ အားထည့္ရတဲ့ ဌာနႀကီးတစ္ခု ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ က်မအေနနဲ႔ စာရင္းဇယားပိုင္းအျပင္ ထုတ္ကုန္မ်ား ထုတ္လုပ္ေနတဲ့ ခ်ည္ငင္ဌာန ခ်ည္ေပါင္းဌာန ခ်ည္ရစ္ဌာန ခါးပတ္ႀကီးထုတ္စက္ သိုင္းႀကိဳးမ်ားထုတ္စက္ ေက်ာပိုးအိတ္ ေရဗူးအိတ္မ်ား ခ်ဳပ္စက္နဲ႔ ၾကယ္သီးေဖါက္စက္ ရိုက္စက္ ကုန္ေခ်ာထုတ္ပိုး အဆင့္အထိ (Web equipments process) လုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္ရဲ႕ စက္ပိုင္းဆိုင္ရာအားလံုးကို စိတ္၀င္တစား အေသးစိတ္ ေလ့လာၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ဆိုးသြမ္းတယ္လို႔ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ တပည့္ေက်ာ္အခ်ိဳ႕ကို ခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္မဲ့ နည္းလမ္းေတြကို ရွာေဖြခဲ့ပါတယ္။ ေန႔စဥ္ မနက္ ေန႔လည္ ညေနပိုင္း စက္ထဲကို လွည့္လည္ စစ္ေဆးတိုင္း သူတို႔အဖြဲ႔နဲ႔ စကားမရွိ စကားရွာၿပီး ဟိုဟိုသည္သည္ ေျပာရင္း တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ အားသာခ်က္ အားနည္းခ်က္ကို ေလ့လာခဲ့သလို တစ္ခါတစ္ရံ ရယ္စရာေမာစရာေတြကို ၾကားညွပ္ေျပာဆိုရင္း အခ်ိန္ကာလ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် နာမည္ဆိုးထြက္ေနတဲ့ သူတို႔ အဖြဲ႔နဲ႔ စတင္ရင္းႏွီးမႈကို ရလာတယ္။ ညေနပိုင္း အခ်ိန္ပိုေလးေတြမွာ တပည့္ေက်ာ္ေတြနဲ႔အတူ စက္ရံုနားမွာရွိတဲ့ လဘက္ရည္ဆိုင္ထိ သူတို႔နဲ႔အတူ လိုက္ေသာက္ရင္း အလာပသလာပ ေျပာတာမ်ိဳးအထိ က်မအေပၚ ခင္မင္လာၾကတယ္။ စက္ရံုမွာရွိတဲ့ အခ်ိဳ႕အရာရွိမ်ားက က်မကို လမ္းသရဲ အရာရွိလို႔ေတာင္ ေနာက္ေျပာင္ ေခၚဆိုတဲ့အထိပါ။

ယကၠန္းဌာနမွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူနဲ႔အမွတ္တရ

ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရေလမလား။ မထင္မွတ္ပဲ က်မတာ၀န္ယူထားတဲ့ ခါးပတ္ဌာနကို ဂ်ပန္နည္းပညာရွင္ရဲ႕ အကူအညီကို ရယူၿပီး ( Web equipments , new one line process ) အျဖစ္ ေနာက္ထပ္ လိုင္းသစ္တစ္ခု တိုးခ်ဲ႕ေစဘို႔ အေျခအေနက ဖန္လာပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ခါးပတ္ဌာန (၂) ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ျခင္းပါ။ က်မလည္း ရရွိတဲ့ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မခံပဲ ခါးပတ္ဌာနေဟာင္းမွာ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ စက္ျပင္ တပည့္ေက်ာ္ အေက်ာ္အေမာ္ေတြကို ေရြးထုတ္ၿပီး လိုင္းသစ္တိုးခ်ဲ႕တဲ့အပိုင္းကို စက္သစ္မ်ား တပ္ဆင္မႈမွာ က်မနဲ႔အတူ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ဘို႔ထည့္သြင္း တာ၀န္ေပးခဲ့တယ္။ စက္သစ္ေတြ တပ္ဆင္ရတဲ့ ၆-လတာ ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လံုးဟာ က်မတို႔အတြက္ အားလပ္ခ်ိန္ မရွိသေလာက္ျဖစ္ခဲ့သလို အပင္ပန္းဆံုး အခ်ိန္ကာလမ်ားလဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ညေနတိုင္း သူတို႔အတြက္ မုန္႔တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ ေပါင္မုန္႔ျဖစ္ေစ စားစရာတစ္ခုခုကို ေကြ်းၿပီး အေအးမ်ားေဖ်ာ္တိုက္ရင္း ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈမ်ားကို အားသစ္ ေလာင္းေစခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အရည္အခ်င္းေလးေတြကို ျမင္ေတြ႔ရသလို မိသားစု အိမ္တြင္းျပႆနာမ်ား ေခါင္းစဥ္မတူတဲ့ အခက္အခဲ ေပါင္းစံုကိုလဲ တစတစ သိလာရတဲ့ေနာက္ပိုင္း က်မကိုယ္တိုင္လဲ သူတို႔ေလးေတြ အေပၚကို ခင္မင္သံေယာဇဥ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အျခားဌာနမ်ားပင္ အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ စိတ္ထားေတြဟာ မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ တစ္ေန႔တစ္ျခား ႏူးညံ့ေျပာင္းလဲလာတာကို ေတြ႔ရတယ္။ အဖြဲ႔လိုက္ ဆိုးတဲ့သတင္းဟာလဲ မၾကာခင္မွာ လံုး၀ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာနဲ႔အညီ စည္းစည္းလံုးလံုး ရွိၿပီး ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ခါးပါတ္ဌာန(၁+၂) မိသားစုအသြင္ကို ေဖၚေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ မိုးေရကာဖ်င္စက္ရံုမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ၆-ႏွစ္တာကာလဟာ က်မအတြက္ ေမ့မရႏိုင္တဲ့ ပံုရိပ္ေလးေတြအျဖစ္ ေျခရာက်န္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ခါးပတ္ဌာနကို ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် လူဆိုးဌာနလို႔ သတ္မွတ္ျခင္း သမုတ္ျခင္း မျပဳေတာ့တာေၾကာင့္ ၾကည္ႏူးမႈမ်ားနဲ႔အတူ က်မ ေခါင္းေမာ့ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးေတြကို ျပန္လည္ေတြးၿပီး သံုးသပ္ရရင္ျဖင့္ ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားပဲ စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာဟာ အဓိကက်တဲ့ အခန္းက႑မွာ ပါ၀င္ေနတယ္လို႔ က်မယူဆမိတယ္။ ဗုဒၶအခါေတာ္ ရက္ေတြမွာလဲ စည္းလံုးလွတဲ့ ခါးပတ္ဌာနႀကီးဟာ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္း အလွဴေလးေတြ ထည့္၀င္ၿပီး အလွဴဒါနေလးေတြ လုပ္တတ္္သလို ဌာန၀န္ထမ္းေတြ စုေပါင္းၿပီး စက္ရံုအရာရွိမ်ားကို ကန္ေတာ့တဲ့ အေလ့က်င့္ေကာင္းေလး လုပ္လာတာကို ျမင္ရပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ တရုတ္ျပည္ကေန ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ ႂကြလာစဥ္မွာ က်မတို႔စက္ရံု အလွည့္က် ၀တ္ရြတ္ရမယ့္ေန႔မွာ သူတို႔တစ္ေတြရဲ႕ အကူအညီ အမ်ားႀကီးကို က်မတို႔ ၀တ္အသင္းက ရယူခဲ့ရသလို စက္ရံုခြဲ အေနနဲ႔ မိတၳီလာကို တာ၀န္ေပးရတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာလဲ သူတို႔ေတြကိုပဲ က်မအားကိုးခဲ့ရတယ္။

စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္၀ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္