တစ္ဘ၀ရဲ႕ မွတ္တိုင္မ်ား-၃၉

တိုင္းတစ္ပါးမွာ သင္ယူမွတ္သားခဲ့တဲ့ နည္းပညာပိုင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အစကေန အဆံုးထိ အေသးစိတ္ကို စာတမ္းျပဳစုၿပီး ပညာေတာ္သင္လႊတ္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းကို ျပန္တင္ျပရသလို ေဟာေျပာပြဲအေနနဲ႔ ဒါဘာမွာျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ဟာ က်မအတြက္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဘူးခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္ေလးမို႔ ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးမႈအျပည့္နဲ႔ ေရာက္ခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္တစ္ခုပါ။ က်မရဲ႕ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာထုတ္ ဌာနေလးလည္း တစ္ျဖည္းျဖည္း ထုတ္လုပ္မႈ အရွိန္အဟုတ္ျမင့္မားလာသလို အင္အား ၃၀၀ေက်ာ္ ၀န္ထမ္းမ်ားရဲ႕ ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးမႈလည္း ပိုမိုတိုးတက္လာတာေၾကာင့္ လစဥ္သတ္မွတ္ခ်က္စံခ်ိန္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ တက္တက္ႂကြႂကြ ထုတ္လုပ္ၾကရင္း ပစၥည္းအေႂကြးမ်ား ေလ်ာ့နည္းလာပါတယ္။ ပစၥည္းအေႂကြးလို႔ဆိုတဲ့အပိုင္းမွာ က်မတို႔တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ကာလက လစဥ္ ကိုယ္ထုတ္လုပ္ရမည့္ စံခ်ိန္ကိန္းဂဏန္းတစ္ခု ေပးထားပါတယ္။ မျဖစ္မေနထုတ္ရမည့္ ထုတ္လုပ္မႈ အေရအတြက္ပါ။ ဥပမာ ခါးပတ္ႀကီး (Belt waist large) တစ္ႏွစ္ကို ခုေရ ‘၁၅၀,၀၀၀’ ခါးပတ္ေသး (Belt waist small) တစ္ႏွစ္ကို ခုေရ ‘၁၂၅,၀၀၀’လို႔သတ္မွတ္ၿပီး မျဖစ္မေနထုတ္ရမွာ ျဖစ္သလို စက္ရံုရဲ႕ ဌာနအလိုက္ ထုတ္လုပ္မႈမ်ားကို အထက္ရံုးခ်ဳပ္ကို လစဥ္ပထမအပတ္မွာ စာရင္းဇယားေတြ ပို႔ရပါတယ္။ မပို႔ခင္ဌာနႀကီးမွဴးမ်ား အစည္းအေ၀းလုပ္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာဌာနတာ၀န္ခံေတြက တစ္လွည့္ဆီ မိမိဌာနရဲ႕ ထုတ္လုပ္ရမည့္ ပစၥည္းအမ်ိဳးအစား အေရအတြက္၊ အမွန္တကယ္ ထုတ္လုပ္ရရွိတဲ့ အေရအတြက္ အေသးစိတ္စာရင္းကို စက္ရံုမွဴးဆီတင္ျပရပါတယ္။ မျပည့္မွီတဲ့အေရအတြက္ေတြကို အေႂကြးအေနနဲ႔ သတ္မွတ္ခံရၿပီး ေနာက္တစ္လမွာ သတ္မွတ္စံခ်ိန္အေရအတြက္အျပင္ အေႂကြးကိုပါ တစ္ပါတည္း ျပန္ဆပ္ရပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ စက္ပ်က္ခ်ိန္ၾကာတာမ်ိဳး ၀န္ထမ္းမ်ား ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ပ်က္ကြက္မႈမ်ားတဲ့အခါမ်ိိဳး ကုန္ၾကမ္းမ်ား အခ်ိန္မွီ ေရာက္မလာျခင္း မတ္လလို ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ခ်ီတက္ပြဲအတြက္ ခါးပတ္ႀကီး အျဖဴမ်ား သီးသန္႔ထုတ္ရတဲ့အခါမ်ိဳး စသျဖင့္ ေမွ်ာ္မွန္းလို႔မရတဲ့ အခက္အခဲမ်ားနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့အခါမွာ ထုတ္လုပ္မႈ အေႂကြးတင္တတ္တာမို႔ က်မတို႔လို ထုတ္လုပ္မႈတာ၀န္ခံမ်ားအတြက္ ထုတ္လုပ္မႈအေႂကြးဟာ မထူးဆန္းလွပါ။

တစ္လတစ္ႀကိမ္ ေနာက္ဆံုးအပတ္မွာ အထက္ရံုးခ်ဳပ္ကေန အရည္အေသြး စစ္ေဆးေရးအဖြဲ႔မ်ား ေရာက္လာၾကၿပီး ဌာနအလိုက္ ထုတ္ကုန္မ်ားကို က်ဘန္း (Random) စစ္ေဆးျခင္းခံရပါတယ္။ ထုတ္လုပ္ပစၥည္းေတြရဲ႕ ၃၀%ကို စစ္ေဆးၿပီး အရည္အေသြး ျပည့္မွီျခင္းမရွိတဲ့ ပစၥည္းမ်ားကို သတ္မွတ္ခ်ိန္အတြင္း အစားထိုးျပန္ထုတ္ေပးရပါတယ္။ စည္းစနစ္က်က်နဲ႔ ေဆာင္ရြက္မႈတိုင္းမွာ လူေရာ စိတ္ပါ ပင္ပန္းခဲ့ေပမယ့္ လုပ္ငန္းခြင္မွာ အဆိုင္းလိုက္ အခ်ိန္ျပည့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ၀န္ထမ္းမ်ားကိုျမင္ေတြ႔ရတဲ့အခ်ိန္တိုင္း က်မရဲ႕အေမာေတြ အလိုအေလ်ာက္ ေျပသြားစၿမဲပါ။ က်မတို႔ စက္ရံုဟာ ေျမနိမ့္ပိုင္းမွာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့အျပင္ က်မရဲ႕ခါးပတ္ဌာနက အျခား ယကၠန္းဌာန ေဆးဆိုးဌာေတြထက္ ေျမအေနအထား နိမ့္ေနတာမို႔ မိုးတြင္းေရာက္ၿပီဆိုရင္ သာမန္ထက္ မိုးပိုမမ်ားဘို႔ ဆုေတာင္းရတာ အေမာပင္။ ေလပါေရမ်ား မိုးတြင္းရာသီမ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့အခါတိုင္း ဌာနမွာ ေရလွ်ံတဲ့ျပႆနာကို ရင္ဆိုင္ရစၿမဲ။ ပစၥည္းေတြ မပ်က္စီးေအာင္လုပ္ရတဲ့ အပိုအလုပ္ေတြေၾကာင့္ ထုတ္လုပ္မႈေတြက်ဆင္းေပမယ့္ မိသားစုပမာ ခိုင္မာတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို အရင္းတည္ကာ က်မတို႔ဌာန ၀န္ထမ္းေလးေတြ စိတ္ဓာတ္က်ျခင္းမရွိ ပိုလို႔သာအားထုတ္ရင္း အခက္အခဲမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္ၾကပါတယ္။ စည္းလံုးျခင္းသည္ ‘အား’ ဆိုတဲ့စကားလံုးဟာ က်မအတြက္ ခြ်င္းခ်က္မရွိ ယံုၾကည္မႈအျပည့္ပင္။ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာထုတ္ဌာန အေနနဲ႔ တစ္ျခားဌာနမ်ားထက္ ထူးျခားခ်က္က ပစၥည္းအမ်ိဳးအစား အေရအတြက္မ်ားျပားျခင္းေၾကာင့္ သမရိုးက်နည္းအတိုင္း ခ်ဳပ္လုပ္ထုတ္ပိုးလို႔ မရပဲ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႀကံဆရင္း ထုတ္ကုန္ေတြရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႔ အေရအတြက္ ျပည့္မွီေရးကို ဦးတည္ခ်က္တစ္ခု အျဖစ္ထားၿပီး စမ္းသပ္ထုတ္ရတဲ့ ဌာနမ်ိဳးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ က်မရဲ႕ ၀န္းက်င္မွာရွိေနၾကတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳရင့္ စုမွဴးမ်ား စက္ျပင္မ်ားနဲ႔ ရံုးအဖြဲ႔ရဲ႕ အႀကံေပးခ်က္မ်ားအေပၚ သံုးသပ္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရတာ အႀကိမ္ႀကိမ္မို႔ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈသာ မရွိခဲ့ရင္ ေအာင္ျမင္တဲ့ ဌာနတစ္ခုလည္း ျဖစ္လာဘို႔ခက္ခဲမွာျဖစ္ပါတယ္။

အရာရွိမ်ားရဲ႕ အလွည့္က် ညဂ်ဴတီက်ခ်ိန္ရက္ေတြမွာ ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္ထူးတံဆိပ္ေတြ ထုတ္လုပ္တဲ့စက္မွာ အရည္အေသြး မမွီလို႔ပယ္ထားတဲ့ ဘြဲ႔တံဆိပ္ခ်ည္မ်ားနဲ႔ က်မရဲ႕ ေက်ာင္းတုန္းကသင္ဘူးခဲ့တဲ့ ဒီဇိုင္းမ်ားကို ျပန္လည္ပံုေဖာ္ကာ စမ္းသပ္ထုတ္လုပ္ခြင့္ရျပန္တယ္။ က်မရဲ႕လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား အခ်ိဳ႕မွာ အမွားပါတဲ့တိုင္ စမ္းသပ္တီထြင္မႈအေနနဲ႔ အျပစ္မျမင္ပဲ အၿမဲအားေပးပံ့ပိုး ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးၿပီး အရာရွိ အျခားဆင့္မ်ားအေပၚ ေက်ာသားရင္သား ခြဲျခားျခင္းမရွိ မွန္ကန္တဲ့ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ အလင္းေရာင္ကို မီးေမာင္းထိုးျပခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းထြန္း (အမွတ္-၁ စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာန)ကို ယေန႔တိုင္ ေက်းဇူးတင္ သတိတရ ရွိေနဆဲပါ။ လူေသသြားေပမယ့္ နာမည္မေသခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို က်မသာမဟုတ္ အတူတကြ လုပ္ငန္းခြင္မွာ လုပ္ကိုင္ဘူးသူတိုင္း တူညီတဲ့စိတ္တစ္ေျပးညီ ရွိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ က်မေပ်ာ္ရႊင္စြာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း ၁-၆-၁၉၉၇ ရက္ေန႔မွာ က်မရဲ႕ဖခင္ႀကီး စိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနထိ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးရွင္ဖခင္ႀကီးကို ျပဳစုဘို႔ရာ အလုပ္ကေန ရုတ္တရက္ ႏႈတ္ထြက္ခဲ့ရပါတယ္။ ေပ်ာ္ရာမွာ မေနရ ေတာ္ရာမွာေနရမယ္ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း အရာရာဟာ အနတၱသေဘာလို႔ ဆိုရေလမလား ေရစက္ကုန္သြားလို႔ပဲ ဆိုရေလမလား က်မခ်စ္ခင္ သံေယာဇဥ္တြယ္ခဲ့မိတဲ့ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာဌာနႀကီးကို ေက်ာခိုင္းရင္း ငိုသံမ်ားကို မၾကားဟန္ျပဳကာ ထြက္ခြာခဲ့ရတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကာလက က်မေအာက္ ညီမေလးေတြဟာ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းတစ္ပါးမွာ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးခ်ိန္ ဖခင္ႀကီးကို အနီးကပ္ အားေပးျပဳစုဘို႔ လူလိုေနခ်ိန္မို႔ အလုပ္ကေန မျဖစ္မေန ႏႈတ္ထြက္ခဲ့ရျခင္းပါ။

လူတိုင္းအေပၚ စိတ္ရင္းေစတနာ ေမတၱာအျပည့္အ၀ထားတတ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းထြန္းနဲ႔ အမွတ္တရ

က်မအလုပ္က ႏႈတ္ထြက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ား ဖခင္ႀကီးအတြက္ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မတည့္တဲ့အစာမ်ားကို ပူဆာတတ္ေလ့ရွိတဲ့ ဖခင္ႀကီးကို ကေလးတစ္ေယာက္လို ေခ်ာ့လိုက္ ေျခာက္လိုက္နဲ႔ ေန႔တဓူ၀ ျဖတ္သန္းရင္း မထင္မွတ္ပဲ ၂-လအၾကာမွာ ေအာက္ပိုင္း ေလျဖတ္သလိုျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဖခင္ႀကီး လမ္းျပန္ေလွ်ာက္လာပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ ေလ့က်င့္ခန္းေတြကို ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးလို႔ဆိုရမလား ဖခင္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ႀကံ႕ခိုင္မႈေၾကာင့္ က်မအလုပ္က ႏႈတ္ထြက္အၿပီး ၃-လမွာ ဖခင္ႀကီး လူေကာင္းပကတိ ျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဖခင္ႀကီးေနျပန္ေကာင္းစ အခ်ိန္ထဲက အလုပ္တစ္ခုခု လုပ္ေနရမွ ေနတတ္္တဲ့က်မ အလုပ္ျပန္ရွာခဲ့ပါတယ္။ ကံအေၾကာင္း တိုက္ဆိုင္မႈက ဆန္းက်ယ္ပါဘိ။ ျမန္မာျပည္မွာဖြားၿပီး တိုင္းတစ္ပါးကို မိဘမ်ားနဲ႔အတူ လိုက္ပါသြားကာ မက္ကာအိုႏိုင္ငံ တရုတ္ႏိုင္ငံတို႔မွာ သိုးေမြးလုပ္ငန္းဆိုင္ရာ စက္ရံုႀကီးမ်ားကို တည္ေထာင္ၿပီး လုပ္ကိုင္ေနၾကသူ မစၥတာခ်ဴးတို႔ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ေမြးဖြားခဲ့သူပီပီ ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ အလုပ္သမားအခ်ိဳ႕ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးကို တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျဖရွင္းေပးကာ အေကာင္အထည္ေဖၚလိုတဲ့စိတ္ကို အရင္းတည္ၿပီး သိုးေမြးစက္ရံု တစ္ရံု စမ္းသပ္တည္ေထာင္ဘို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာနဲ႔အညီ စီမံခန္႔ခြဲတဲ့ မန္ေနဂ်ာ တစ္ေယာက္ရွာခ်ိန္ပါ။ က်မအတြက္ ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲက်ဆိုသလို အလုပ္ခန္႔အပ္ဘို႔ မစၥတာခ်ဴး ကိုယ္စား အစစအရာရာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးထားခံရသူ အေထြေထြ မန္ေနဂ်ာ မစၥတာဂ်ိဳးဇက္က က်မကို အရည္အခ်င္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အင္တာဗ်ဴးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ မစၥတာခ်ဴးတို႔ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြရွာခ်ိန္မရလို႔ လတ္တစ္ေလာ အဆင္သင့္ရွိတဲ့ ဓာတ္ပံုေလးပဲ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

စက္ရံုႏွစ္ပတ္လည္မွာ ေပါက္မဲကို ကိုယ္တိုင္ခ်ီးျမွင့္ခဲ့သူ Mr.Chio Kue Leong (ပိုင္ရွင္)

 က်မနဲ႔ Mr.Joseph တို႔ေျပာသမွ်ကို ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးနားေထာင္ေနတဲ့ Mr.Chio Kue Cheng (ပိုင္ရွင္)

စီမံခန္႔ခြဲေရး မန္ေနဂ်ာရာထူးကို အင္တာဗ်ဴးခဲ့တဲ့ Mr. Joseph နဲ႔အမွတ္တရ

စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္၀ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္