တစ္ဘ၀ရဲ႕ မွတ္တိုင္မ်ား-၄၀

ဒီတစ္ေခါက္တင္မည့္ ပို႔စ္ကို က်မဘေလာ့မွာ ပို႔စ္စတင္ေရးသားၿပီး တစ္လျပည့္တဲ့ေန႔မွာ ‘ဘ၀ရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ အေတြ႔အႀကံဳ’ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ အပိုင္း-၅ အထိေရးခဲ့ဘူးပါတယ္။ တစ္ဘ၀ရဲ႕ မွတ္တိုင္မ်ားမွာ ၿပီးျပည့္စံုဘို႔ ရည္ရြယ္ကာ ထပ္မံေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ပို႔စ္တင္တဲ့အခါမွာ ကုိယ္ေတြ႔ အေၾကာင္းအရာေလးေတြ တင္တာကို က်မ ပိုၿပီးႏွစ္သက္ပါတယ္။ စာဖတ္သူေတြေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးေရးသားေပမဲ့လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ကုိယ့္စာကိုယ္ျပန္ဖတ္ၿပီး စိတ္တိုင္း မက်တာေတြလည္း ေတြ႔ရျပန္တယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၉၇ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ (၁)ရက္ေန႔မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးတစ္ဦးက သိုးေမြးထိုးစက္ရံု တစ္ရံုတည္ေထာင္ဖို႔အတြက္ လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေျမနဲ႔ အေဆာက္အဦးကို ႏွစ္ခ်ဳပ္ငွားၿပီး ျပဳျပင္မႈလုပ္ငန္းေတြကို ပဏာမ စတင္လုပ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ စက္ရံုအတြက္ က်မအပါအဝင္ စုစုေပါင္း မန္ေနဂ်ာ(၄)ဦးကို အင္တာဗ်ဴးလုပ္ စီစစ္ေရြးခ်ယ္ အလုပ္ခန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူ လုပ္ငန္းရွင္ဟာ မကၠာအိုႏိုင္ငံသားျဖစ္ေပမဲ့လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေမြးဖြားခဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ အခုလိုျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ လာၿပီးလုပ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကို က်မတို႔မန္ေနဂ်ာ အဖြဲ႔ကိုေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ သူဟာျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး အသက္(၇)ႏွစ္ အရြယ္မွာ မိဘမ်ားနဲ႔အတူ မက္ကာအိုႏိုင္ငံကို လိုက္ပါသြားခဲ့ရၿပီး ႏွစ္ေပါင္း(၃၀)ေက်ာ္လာတဲ့အခါ အခုလိုျမန္မာႏိုင္ငံက တရားဝင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကို ဖိတ္ေခၚတဲ့အခြင့္အေရးမ်ိဳး ႀကံဳခ်ိန္မွာ မိမိတတ္စြမ္းသေလာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အခ်ိဳ႕ကို အလုပ္ေပးႏိုင္မွာျဖစ္ၿပီး အလုပ္ရရွိတဲ့သူေတြအတြက္လည္း ကုိယ့္မိသားစုကို တဖက္တစ္လမ္း အကူအညီေပးႏိုင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္ၾကည္ႏူးမိတဲ့အေၾကာင္း ေနာက္တစ္ခ်က္က ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ ရိုးသားႀကိဳးစားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို သိထားတဲ့အတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိမယ္လို႔ ယံုၾကည္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးက မန္ေနဂ်ာမ်ားအားလံုး အခက္အခဲမ်ားႀကံဳေတြ႔လာရင္ ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရာထူးရွိသူ .ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ဦးကို မကၠာအိုစက္ရံုကေန ေခၚယူၿပီး က်မတို႔တည္ေထာင္မဲ့စက္ရံုမွာ တာဝန္ေပးထားပါတယ္။ က်မတို႔ မန္ေနဂ်ာအဆင့္ တာဝန္ေပးျခင္းခံရသူ အားလံုး လုပ္သက္အေတြ႔အႀကံဳ ရွိဖူးသူကို ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္သလို တိုင္းတပါးနဲ႔ လုပ္ငန္းမ်ား အလြယ္တကူ ေခ်ာေမြ႔စြာ ဆက္သြယ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ေစရန္ အတြက္လည္း တရုတ္စကား ဒါမွမဟုတ္ အဂၤလိပ္စကား တစ္ခုခုကို တတ္ထားမွသာ ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံရပါတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက စက္ရံုရဲ႕ဖြဲ႔စည္းပံုကို မကၠာအိုရွိ စက္ရံုရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပံုအတုိင္း တရုတ္ဘာသာနဲ႔ ေရးဆြဲထားၿပီး စီမံခန္႔ခြဲေရးတာဝန္ ယူထားရတဲ့က်မကို အဂၤလိပ္နဲ႔ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ခိုင္းကာ စည္းစံနစ္က်တဲ့ စက္ရံုဖြဲ႔စည္းပံုကို ဆြဲေစပါတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ ဌာနႀကီး ၄ခုျဖစ္တဲ့ စီမံခန္႔ခြဲေရးဌာန (Administration Dept.) ေငြစာရင္းဌာန (Account Dept) ေရာင္းကုန္ဌာန (Merchandise Dept.)နဲ႔ ကုန္စည္ပို႔ေဆာင္ေရးဌာန (Shipping Dept.)၊ ဆိုၿပီးသတ္မွတ္ပါတယ္။ က်မ ကုမၸဏီမတိုင္မီ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ စက္ရံုမွာေတာ့ စီမံခန္႔ခြဲေရးဌာန၊ ဘ႑ာေရးဌာန၊ ထုတ္လုပ္မႈဌာန နဲ႔ စီမံေရးဌာဆိုၿပီး သိထားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အေခၚအေဝၚေတြ အနည္းငယ္ကြာေနပါလားလို႔ စိတ္ထဲမွာေတြးမိတာေတြဟာ ေနာင္လုပ္ငန္းခြင္မွာ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္လာမွ အဓိပၸယ္နက္နဲမႈကို သိခဲ့ ရပါတယ္။

အေထြေထြမန္ေနဂ်ာျဖစ္သူ ႏိုင္ငံျခားသားနဲ႔ ပထမဆံုးအႀကိမ္ လက္တြဲ၍ စက္ရံုလုပ္ငန္းေတြကို ေဆာင္ရြက္ရမယ္လို႔ သိရခ်ိန္မွာေတာ့ လုပ္ငန္းေတြကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔မွ လုပ္ႏိုင္ပါ့မလားလို႔ စိုးရိမ္ပူပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစ က်မရဲ႕ပင္ကိုယ္စရိုက္အတိုင္း အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲတဲ့ အလုပ္ျဖစ္ပါေစ အေကာင္းဆံုးေတာ့ လုပ္ၾကည့္မယ္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ကို လက္ကိုင္ထားၿပီး ရဲရဲတင္းတင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက ျမန္မာစကားမတတ္သလို က်မကလည္း တရုတ္စကားမတတ္တဲ့အတြက္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး စကားေျပာ အဆင္ေျပေစဘို႔ အဂၤလိပ္စကားကိုသာ တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ အသံုးျပဳၾကရပါတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္ သူေဌးက က်မတို႔မန္ေနဂ်ာအဖြဲ႔နဲ႔ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ကိုေတြ႔ဆံုေပးၿပီးေနာက္ မကၠာအိုစက္ရံုသို႔ ျပန္သြားပါတယ္။ က်မတို႔တစ္ဖြဲ႔လံုးကိုလည္း အားကိုး ယံုၾကည္မႈအျပည့္အဝ ရွိတဲ့အေၾကာင္း အားေပးစကားေျပာၾကား သြားခဲ့ပါတယ္။

အေထြေထြမန္ေနဂ်ာနဲ႔က်မတို႔ ရံုးဌာနမ်ားအတြက္ တစ္ဌာနကို ရံုးဝန္ထမ္း (၄)ေယာက္ႏႈန္းနဲ႔ စုစုေပါင္း ရံုးဝန္ထမ္း (၁၆)ေယာက္ကို ပဏာမေရြးခ်ယ္ခ်ယ္ၿပီး တာဝန္မ်ား ခန္႔အပ္ပါတယ္။ ေရြးခ်ယ္ခံရသူ (၁၆)ေယာက္ထဲမွာ ဌာနႀကီး တစ္ဌာနဆီအတြက္ လက္ႏွိပ္စက္ရိုက္တတ္သူ တစ္ဦးစီအပါအဝင္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ေရြးခ်ယ္သြားပါတယ္။ အရည္အခ်င္းကို အနည္းဆံုး တကၠသိုလ္တစ္ခုခုကေန ဘြဲ႔ရၿပီးသူျဖစ္ရပါတယ္။ ေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ ရံုးဝန္ထမ္းမ်ားရဲ႕ လုပ္ငန္းတာဝန္နဲ႔ ရာထူးမ်ားကိုလည္း တစ္ခါတည္း သတ္မွတ္ၿပီး အေရြးခံရသူေတြက လိုက္နာႏိုင္မႈ ရွိမရွိကို အစမ္းခန္႔ (၃)လျပည့္ရင္ အတည္ျပဳမယ္လို႔ ႀကိဳတင္ေၾကျငာၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာေတြမွာ ခံဝန္ခ်က္မ်ား ထိုးခိုင္းကာ အလုပ္ဝင္ရက္ စတင္သတ္မွတ္ပါတယ္။

စက္ရံုအသစ္စဖြင့္တယ္ဆိုေပမဲ့လည္း က်မအတြက္ ခက္ခက္ခဲခဲေတာ့ မရွိသေလာက္ပါပဲ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ က်မကို အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက အေသးအဖြဲကအစ မသိမတတ္တာမွန္သမွ်ကို စိတ္ရွည္စြာသင္ၾကားေပးပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဓေလ့ထံုးစံေတြကအစ ႀကိဳတင္ၿပီးေလ့လားထားပံုပါပဲ။ ရံုးပိုင္းဆိုင္ရာ ေရြးခ်ယ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အလုပ္သမားေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ရာ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးရာထူး အဆင့္ရွိသူမ်ားကို ဆက္လက္ၿပီး ေရြးခ်ယ္ပါတယ္။ က်မတို႔ရဲ႕ အဓိကထုတ္ကုန္ဟာ စြယ္တာလုပ္ငန္း(Knitting Wear)ျဖစ္ၿပီး ၁၀၀% ႏိုင္ငံျခားပို႔ကုန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းကို ကုန္ၾကမ္းကစၿပီး ကုန္ေခ်ာထြက္တဲ့အထိ အဆင့္ဆင့္ေဆာင္ရြက္ ထုတ္လုပ္ရမဲ့ လုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုန္ၾကမ္းမ်ားအခ်ိန္မွီ ေရာက္မလာမွာကို စိုးရိမ္ရသလို ကုန္ေခ်ာလည္း သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္အတြင္း ေပးပို႔ရမည့္ေနရာကို မေရာက္မွာကို စိုးရိမ္ရျပန္တယ္။

ထုပ္လုပ္မႈအတြက္ လုပ္ငန္းအဆင့္စုစုေပါင္း ၁၃ဆင့္ရွိၿပီး အလုပ္သမားအင္အား အနည္းဆံုး (၈၀၀)နဲ႔ (၉၀၀)အတြင္း လိုအပ္ပါတယ္။ အလုပ္သမား ရာေပါင္းမ်ားစြာကို အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ရာ ႀကီးႀကပ္ေရးမွဴး ရာထူးကိုလည္း အနည္းဆံုး (၂၅)ေယာက္ ခန္႔အပ္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးတစ္ဦးဟာ အလုပ္သမား(၃၀)နဲ႔ အထက္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားကို မခန္႔ခင္ တစ္ပတ္အလိုက မကၠာအိုကေန ေရာက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား နည္းပညာရွင္ (၇)ဦးဟာ က်မတို႔ခန္႔အပ္မဲ့ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးေတြကို နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ သင္ေပးဖို႔ရာ ျဖစ္ေၾကာင္း အေထြေထြမန္ေနဂ်ာကေန ရွင္းျပပါတယ္။ နည္းပညာရွင္ေတြနဲ႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးေတြရဲ႕ အၾကားမွာ ဘာသာစကား ျပန္ေပးဖို႔ရာ တရုတ္စကားျပန္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး(၄)ဦးကို ထပ္ခန္႔ပါတယ္။ စကားျပန္ဆိုေပမဲ့ စကားျပန္သီးသန္႔ ခန္႔တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ လုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္ရာကိုပါ လက္ေတြ႔လုပ္ကိုင္မႈမွာ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ရတာမ်ိဳး ျဖစ္တဲ့အတြက္ စကားျပန္ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး တာဝန္ကို သတ္မွတ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ စကားျပန္(၄)ဦးဟာ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးေတြထက္ အလုပ္တစ္ခုပိုၿပီး လုပ္ရတဲ့အတြက္ ခံစားခြင့္အေနနဲ႔ လစာပိုၿပီးေပးရပါတယ္။

ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းဟာ အနည္းဆံုးအထက္တန္းပညာကို ၿပီးဆံုးရမွာျဖစ္ၿပီး တကၠသိုလ္မွ ဘြဲ႔တစ္ခုခုရထားသူကို ဦးစားေပးခန္႔အပ္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ကိုယ့္လက္ေအာက္မွာရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုယ္တိုင္ တာဝန္က်ရာ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္တတ္ရန္ တြက္ခ်က္တတ္ရန္ ညႊန္ၾကားတတ္ရန္နဲ႔ ေအာက္ေျခရဲ႕ ရိုေသေလးစားခ်စ္ခင္မႈကို ခံယူႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္း ရွိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားကို ခန္႔အပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ေန႔စဥ္ လုပ္ငန္းၿပီးခ်ိန္မွာ က်မတို႔မန္ေနဂ်ာမ်ား ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားအားလံုး ႏိုင္ငံျခားသား နည္းပညာရွင္မ်ားပါမက်န္ စက္ရံုႀကီးတစ္ခုလံုးရဲ႕ သန္႔ရွင္းေရးကို တက္ညီလက္ညီ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အပိုင္းလုိက္ လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ မနက္တိုင္းမွာ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက မန္ေနဂ်ာမ်ားနဲ႔ စက္ရံုရဲ႕အနာဂါတ္ လုပ္ေဆာင္ရမဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ေရးဆြဲၿပီး ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ နည္းပညာရွင္ေတြကလဲ ဌာနအလိုက္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားကို မိမိတို႔နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ အေၾကာင္းကို စာေတြ႔ လက္ေတြ႔ သင္ၾကားေပးခဲ့ပါတယ္

က်မလည္း ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ တြဲၿပီးအလုပ္ လုပ္လာတဲ့အခါမွာ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ မန္ေနဂ်ာမ်ားနဲ႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားအေပၚထားတဲ့ စိတ္ရင္းေစတနာကို နားလည္လာသလို နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ သင္ၾကားေပးတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းအေပၚမွာထားတဲ့ စိတ္သေဘာထား က်မတို႔အားလံုးအေပၚထားတဲ့ ရင္းႏွီးခင္မင္ ေလးစားတတ္မႈတို႔ကို နားလည္ သေဘာေပါက္လာပါတယ္။ အဖြဲ႔ထဲမွာ နည္းပညာရွင္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ စရိုက္ၾကမ္းၿပီး ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့ ဟန္အမူအယာမ်ိဳးကို လုပ္တတ္ပါတယ္။ ဥပမာ အလုပ္ခိုင္းတဲ့အခါမွာ ေျခေထာက္နဲ႔ ညႊန္ျပခိုင္းျခင္းမ်ိဳး သင္ေပးတာကို နားမလည္တဲ့အခါမွာ စိတ္မရွည္ပဲ ဆဲျခင္းမ်ိဳး စက္ရံုပစၥည္းမ်ားကို လႊတ္ပစ္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ က်မအေနနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲေရးမန္ေနဂ်ာတာဝန္ကို ယူထားရတဲ့အတြက္ က်မနဲ႔တိုက္ရိုက္ သက္ဆိုင္ေနတာမို႔ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာကို ႏိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ လိုက္နာရမည့္္ စည္းကမ္းေတြကို ထုတ္ခြင့္ ေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုစည္းကမ္းမ်ား ထုတ္ရျခင္းရဲ႕ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းကိုလည္း ရွင္းျပခဲ့တဲ့အတြက္ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ရရွိခဲ့ပါတယ္။ က်မရဲ႕ တာဝန္အရ ကိုယ္တိုင္ နည္းပညာရွင္ေတြကို ေခၚယူၿပီး သတိေပးကာ စည္းကမ္းေတြကို ဖတ္ျပခဲ့ပါတယ္။ အဓိကအခ်က္အေနနဲ႔ က်မတို႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ဓေလ့ထံုးစံနဲ႔ စရိုက္မ်ား အထက္လူႀကီးမ်ားကို ရိုေသေလးစားတတ္မႈ၊ နည္းပညာရွင္မ်ားအေနနဲ႔ မိမိ အႀကိမ္ႀကိမ္သင္ေပးတာကို နားလည္မႈမ်ိဳး မရွိခဲ့ရင္ စီမံခန္႔ခြဲေရးဌာနက တတ္ေျမာက္မႈ အားနည္းသူ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားကို အစမ္းခန္႔ (၃)လျပည့္တဲ့ေန႔မွာ လက္ရွိတာဝန္ထက္ တစ္ဆင့္နိမ့္ လိုင္းေခါင္းေဆာင္ရာထူးကို ေလွ်ာ့ခ် တာဝန္ေပးပါတယ္ အကယ္၍သာ ရာထူးေလွ်ာ့ခ်တာကို လက္မခံပဲ အလုပ္ကႏႈတ္ထြက္လိုရင္ေတာ့ လစာေပးၿပီး အလုပ္မွ ရပ္စဲပါတယ္။ က်မရဲ႕ အေသးစိတ္ရွင္းျပခ်က္ကို နည္းပညာရွင္မ်ားက နားလည္ေက်နပ္ သေဘာေပါက္တဲ့အခါမွာ သူတို႔ရဲ႕ ခံဝန္ခ်က္လက္မွတ္ကို ထုိးခိုင္းပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္ခဲ့ရင္ စီမံခန္႔ခြဲေရး ဌာနအေနျဖင့္ စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္သူ နည္းပညာရွင္တို႔ကို သူတို႔ရဲ႕မူလေနရာဌာန လာခဲ့သည့္ႏိုင္ငံကို ျပန္ပို႔ၿပီး လူလဲခြင့္ရွိပါတယ္။

ေအာက္တိုဘာလ (၁)ရက္ေန႔ကစၿပီး အလုပ္သမားမ်ားကို စီစစ္ခန္႔အပ္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ မတိုင္မီ ႏွစ္ပါတ္အလိုမွာ ေၾကာ္ျငာစာမ်ား ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ကပ္ကာ ေၾကာ္ျငာခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္သမား ခန္႔ရန္အတြက္လည္း တစ္ပတ္ကို တစ္ရက္သာ သတ္မွတ္ခဲ့ၿပီး တစ္ႀကိမ္ခန္႔လွ်င္ အင္အား(၅၀)သာ အလုပ္ခန္႔ပါတယ္။ ေအာက္တိုဘာလမွာ အလုပ္သမား အင္အား(၂၀၀)ကို စီစစ္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္သမားမ်ား ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါမွာ အေတြ႔အႀကံဳ လံုးဝ မရွိေသးသူ၊ ပညာအရည္အခ်င္းအေနနဲ႔ေတာ့ အတန္းပညာအသင့္အတင့္ ေပါင္းတတ္ႏႈတ္တတ္သူ၊ အသက္ ၁၈ႏွစ္မွ ၂၂ႏွစ္အထိ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ စာေတြ႔လူေတြ႔ ႏွစ္ပိုင္းခြဲကာစီစစ္ေရြးခ်ယ္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ေက်ာင္းပညာ တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ ေက်ာင္းဆက္မတက္သူမ်ား စားဝတ္ေနေရး ၾကပ္တည္းသူမ်ား အသက္အရြယ္ ငယ္ေပမဲ့ မိမိအိမ္ကို အလုပ္အေကြ်း ျပဳေနရသူမ်ား အမ်ားစုျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္ကို အမွန္တကယ္ လုပ္လိုသူမ်ား လာေရာက္ၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္ၾကသလို အေပ်ာ္သေဘာသက္သက္ လာေရာက္ကာ အလုပ္ေလွ်ာက္ၾကသူ အနည္းစုကို ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိမဲ့ အမွန္တကယ္ အလုပ္လုပ္လို သူမ်ားကိုသာ စီစစ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။

အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ သင္ၾကားေပးမႈေၾကာင့္ လူသစ္ေရြးခ်ယ္ရာမွာ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ေတြကို က်မ သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ က်မအေနနဲ႔ တတ္သိ နားမလည္ေသးတဲ့ ပညာမ်ားစြာကို ဆည္းပူးခြင့္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အေတြ႔အႀကံဳ မရွိေသးသူကို ေရြးခ်ယ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကမွာ ဖေယာင္းကို ပံုသြင္းသလို မိမိလိုရာပံုစံကိုသြင္းႏိုင္တဲ့ အတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းရဲ႕ တခ်ိဳ႕နည္းပညာ ပိုင္းေတြမွာ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ လြန္းလွပါတယ္။ အပ္္၊ ခ်ည္ပင္တို႔ကို ကိုင္တြယ္တဲ့နည္းကအစ အေတြ႔အႀကံဳရွိၿပီးသူကို သင္ရတာထက္ ဘာတစ္ခုမွ မတတ္ေသးသူကိုသင္ရတာ ပိုၿပီးလြယ္ကူပါတယ္။ စက္ရံုေတြကေန တတ္လာတဲ့သူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ နည္းပညာပိုင္းမွာ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ား သင္ေပးတာထက္ မိမိအားသန္ရာ နည္းပညာကိုသာ အဓိကထားၿပီး လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ႀကံဳႀကိဳက္တိုင္း အၿမဲသင္ၾကားေပးေလ့ရွိတဲ့ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာကို က်မတို႔အားလံုး ရိုေသေလးစားၾကပါတယ္။ မန္ေနဂ်ာမ်ား ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားလည္း သူတို႔ေတြ႔ႀကံဳရတဲ့ အခက္အခဲတိုင္းလိုလို အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ အကူအညီကို ယူၾကရၿပီး အခက္အခဲကိုေမးတိုင္း ေျဖရွင္းလို႔မရတဲ့ ျပႆနာမ်ိဳး တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မရွိခဲ့တဲ့ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာကို ေလးစား ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။

အလုပ္သမားမ်ား ခန္႔အပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း သန္႔ရွင္းေရးတာဝန္မ်ားကို က်မတို႔တစ္ေတြကိုယ္စား အလုပ္သမားမ်ားကို လက္လႊဲတာဝန္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္သမားမ်ားေန႔စဥ္ လုပ္ငန္းသိမ္းၿပီးခ်ိန္မွာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေဆာင္ရၿပီး ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားက သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရာမွာ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို အနီးကပ္သင္ၾကား ၾကပ္မတ္ၾကပါတယ္။ ဌာနအလိုက္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားကိုလည္း ကိုယ့္လက္ေအာက္မွာရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြထဲကေန လုပ္ငန္းကို စိတ္ဝင္စားၿပီး အျခားသူမ်ားထက္ ထက္ျမက္ ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားကို ျပန္လည္စီစစ္ေရြးခ်ယ္ေစကာ ဌာနစိတ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ ရာထူးသတ္မွတ္ေစဖို႔ စီမံခန္႔ခြဲေရးဌာနကို လူစာရင္း တင္ခိုင္းပါတယ္။ အဆင့္ဆင့္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ နည္းစံနစ္ကို က်င့္သံုးျခင္းျဖင့္ လုပ္ငန္းပိုင္းမွာလဲ စည္းစနစ္က်ၿပီး ပိုမိုထိေရာက္တာေတြ႔ရပါတယ္။

စက္ရံုသစ္စတင္ဖြင့္စမွ အစျပဳကာ ေန႔စဥ္ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာကအစ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းအထိ လူတိုင္းလိုလို ကိုယ္စီအလုပ္ေတြနဲ႔ အားလပ္ခ်ိန္မရွိသေလာက္ အလုပ္မ်ားေနၾကပါတယ္။ ႏိုဝင္ဘာလရဲ႕ ဒုတိယအပတ္ကို ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ စက္ရံုရွိ ဝန္ထမ္းအင္အား စုစုေပါင္း ၃၀၀ ေက်ာ္ရွိလာၿပီး နည္းပညာရွင္နဲ႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးတို႔ရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေၾကာင့္ ထုတ္လုပ္မႈေတြ ေန႔စဥ္သတ္မွတ္ခ်က္အတိုင္း ထုတ္လုပ္ေနတာကို ေက်နပ္အားရစရာ ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းမ်ားကို အဆင့္ဆင့္တာဝန္ယူထားတဲ့ လိုင္းေခါင္းေဆာင္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ားနဲ႔ နည္းပညာရွင္ေတြကလည္း အရည္အေသြး အေရအတြက္ ဘက္စံုခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မရွိေအာင္ တာဝန္က်ရာဌာနမွာ တာဝန္ေက်ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ ဒီဇင္ဘာလအလယ္မွာ ထြက္ရမဲ့ကုန္ပစၥည္းမ်ား ရက္ေရွ႕တိုးကာ ႏိုဝင္ဘာလ တတိယအပတ္မွာ ပထမဆံုးအသုတ္အျဖစ္ ထြက္ရမယ့္သတင္း ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ က်မတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔အတြက္ အၾကပ္ရိုက္သြားပါေတာ့တယ္။ ထုပ္ပိုးဌာနမွာ လူသစ္ခန္႔တာမွ ၁၀ေယာက္မျပည့္ေသးခ်ိန္။ တတ္ကြ်မ္းမႈလဲ မရွိၾကေသး။ ထုတ္လုပ္ရမည့္ပစၥည္း လုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္အတိုင္း အေပၚဌာနေတြကို ဦးစားေပးၿပီး လူသစ္ေတြကို ခန္႔ခဲ့တဲ့အတြက္ ေအာက္ဌာနမွာ အခက္ေတာ့ေတြ႔ေတာ့မယ္လို႔ ပထမစိုးရိမ္မိခဲ့တယ္။ စက္ရံုစတည္ၿပီး ပထမဆံုး ထုတ္ကုန္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အစစအရာရာ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔ေစခ်င္သလို သိကၡာလည္း အက်မခံခ်င္ပါ။ ကုန္ပစၥည္းမ်ား အခ်ိန္မွီထြက္ဖို႔ရာ တာဝန္ရွိတဲ့ Shipping မန္ေနဂ်ာရဲ႕ မ်က္ႏွာလည္း ဇီးရြက္ေလာက္ျဖစ္ေနျပန္။ အလုပ္၀င္စက အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ က်မတို႔မန္ေနဂ်ာမ်ားကို စကားဦးသန္းခဲ့တာကို ျပန္သတိရမိတယ္။ ထုတ္လုပ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ဌာနမွာ အခက္အခဲျဖစ္ေနရင္ က်န္ဌာနေတြက မျဖစ္မေန ဝိုင္းကူရမယ္ဆိုတဲ့စကား။ တစ္ဌာနရဲ႕ ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ ျပႆနာဟာ ဌာနအားလံုးရဲ႕ ျပႆနာဆိုတာ အားလံုးနားလည္ထားပါလို႔ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီေတာ့ က်န္တဲ့မန္ေနဂ်ာေတြလည္း မေနသာေတာ့။

လတ္တစ္ေလာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အခက္အခဲကို ေျဖရွင္းႏိုင္ေစရန္ အစည္းအေဝးခန္းမမွာ မန္ေနဂ်ာအားလံုးဆံုၾကတယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ဝင္လာၿပီး မန္ေနဂ်ာမ်ား အားလံုး က်န္တဲ့အလုပ္ေတြကို ခဏရပ္ဆိုင္းထားပါ။ ထုပ္ပိုးဌာနကို အားလံုး ဆင္းၾကရေအာင္ဆိုၿပီး အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ကိုယ္တိုင္ေရွ႕က ဦးေဆာင္ၿပီး ထုပ္ပိုးဌာနကိုသြားၾကပါတယ္။ ရံုးဝန္ထမ္းမ်ား ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ား နည္းပညာရွင္မ်ားနဲ႔ မန္ေနဂ်ာမ်ားအားလံုးကို အေထြေထြမန္ေနဂ်ာမွ ထုပ္ပိုးနည္းစံနစ္ လက္ေတြ႔ သင္ၾကားေပးၿပီး စမ္းသပ္ ထုတ္ပိုးခိုင္းကာ သူကိုယ္တိုင္ ထုပ္ပိုးၿပီး ကုန္မ်ားကို အရည္အေသြးစစ္ပါတယ္။ အဆင့္ဆင့္ထုပ္ပိုးနည္းစံနစ္ကို အသံုးျပဳကာ ထုတ္လုပ္ၿပီးစီးမႈက အံ့ၾသေလာက္စရာပါ။ တစ္ေန႔လံုး ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္ကေန မရပ္မနား ထုပ္ပိုးလိုက္ၾကတာ ည၈နာရီ၁၀မိနစ္မွာ သတ္မွတ္စံခ်ိန္ကို ျပည့္မွီသြားမွ က်မတို႔အားလံုး သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက ေပါင္မုန္႔မ်ားနဲ႔ ၾကက္ဥမ်ားကို ဝယ္ခိုင္းၿပီး ၀န္ထမ္းအားလံုးကို ေဝမွ်ေပးေစကာ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔စက္ရံုရဲ႕ ပထမဆံုးပြဲဦးထြက္ ေအာင္ျမင္မႈေျခလွမ္းကို အစပ်ိဳးခဲ့ပါတယ္။

(Pacific Star Manufacturing Co; Ltd. မွာ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ား အတူတကြ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသူမ်ားရဲ႕ အၿမဲတန္းဆရာ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ မစၥတာဂ်ိဳးဇက္နဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မန္ေနဂ်ာမ်ား ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးမ်ား နည္းပညာရွင္မ်ား ရံုးအဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ ကုမၸဏီဝန္ထမ္းအားလံုးကို ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္)

စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္၀ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္