ထိရွေစတဲ့အရာ-

တစ္ေန႔က မေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)ရဲ႕ စေတးတပ္တစ္ခုေအာက္မွာ ျမစ္ဆံုအေၾကာင္းေလး မထင္္မွတ္ပဲ ဖတ္လိုက္ရသလို ေမာင္ဏီ(ဏီလင္းညိဳ)ရဲ႕ စေတးတပ္တစ္ခုမွာလည္း ဘေလာ့ဂါေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ တစ္ခ်ိန္္တစ္ခါက ေရာင္စံုပန္းတို႔နဲ႔ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ဖူးပြင့္ ေမႊးပ်ံ႕ ႀကိဳင္လိႈင္လို႔ ေနခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဥယဥ္ေလးကို အေျပးအလႊားေလးသတိရသြားတယ္။ ျမစ္ဆံုအေၾကာင္းကို ဘေလာ့ဂါမ်ား တူညီတဲ့ ပန္းတိုင္ကို အေရာက္လွမ္းဘို႔ရာ ကဗ်ာ ေဆာင္းပါး စကားေျပ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ မိမိကြ်မ္းက်င္ရာ က႑ကေန ေရးသားေဖၚညႊန္းခဲ့ၾကဘူးတယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ၾကည္လင္ေအးျမတဲ့စမ္းေရနဲ႔ ကင္းေ၀းသြားခဲ့တဲ့ ပန္းမ်ားအလား ဘေလာ့ဥယဥ္ေလး တစစနဲ႔ ေျခာက္ေသြ႔လို႔ေနပါၿပီ။ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ဘေလာ့ဥယဥ္ႀကီးကို ႏွေျမာတသသူတို႔ အခ်ိန္္ရရင္ ရသလို ဘယ္လိုပင္ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ ေျမၾသဇာေကြ်း ႀကိဳးစားေသာ္ျငားလည္း ဆင္ပါးစပ္ ႏွမ္းပက္သကဲ့သို႔ ထူးျခားၿပီး ေျပာင္းလဲလာျခင္းမရွိ တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္သည့္တိုင္ ဘေလာ့ဂါမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ က်မရဲ႕ရင္ကိုထိရွေစခဲ့ပါတယ္။

ဘေလာ့ဂါမ်ား ဆံုဆည္းခဲ့စဥ္ကအမွတ္တရ

၆ရက္ေန႔မနက္က ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းရယ္လို႔ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက ျမန္မာျပည္တစ္၀ွမ္းလံုးမွာ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းတည္းအျဖစ္ တည္ရွိခဲ့ဘူးတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ‘သက္ႀကီးပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္အထည္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား ေတြ႔ဆံုပြဲ’ ကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ စီနီယာတစ္ဦးရဲ႕ ကန္ေတာ့ခ်ိဳးအတိုင္း ဆရာႀကီး ဆရာမႀကီးမ်ားကို ႏွစ္အသီးသီးမွ ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္အထည္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားက သံၿပိဳင္ရြတ္ဆိုၾကရင္း ၾကည္ႏူးစြာ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ျဖစ္ၾကတယ္။ ကန္ေတာ့ပြဲကအျပန္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အေတြးပင္လယ္ေ၀ခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာႀကီး ဆရာမႀကီးတို႔က ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္အထည္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားကို လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ဆန္႔ႏိုင္ေစဘို႔ အလို႔ငွာ အသိပညာ အတတ္ပညာ နည္းပညာစံုကို စာေတြ႔ လက္ေတြ႔ သင္ၾကားျပသေပးလိုက္ကာ စက္ရံု အလုပ္ရံု လက္ေတြ႔နယ္ပင္ အသီးသီးကို ၀င္ေစခဲ့ပါတယ္။ ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္္အထည္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားမွာလည္း မိမိတို႔ ကိုယ္စြမ္း ဉာဏ္စြမ္း ရွိသေလာက္ ၀ါကုန္ၾကမ္းကေန ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္ အထည္ အေခ်ာကိုင္ပိတ္မ်ား ျဖစ္သည္အထိ သတ္မွတ္ထားေသာ အရည္အေသြး စံခ်ိန္စံညႊန္္းမ်ားအတိုင္း အရည္အေသြးျပည့္မွီတဲ့ အေရအတြက္မ်ားကို ထုတ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ျငားေသာ္လည္း တစတစေျပာင္းလဲလာတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေခတ္စနစ္၏ အေျပာင္းအလဲ ဆိုေသာ အေခၚအေ၀ၚမ်ား အၾကားမွာ 'အထည္အလိပ္၊ ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္အထည္စက္ရံု’ ဟူေသာ ေ၀ါဟာရမ်ားလည္း တစဆီ လြင့္ကြယ္ ေပ်ာက္ပ်က္လို႔သြားပါၿပီ က်မအပါအ၀င္ ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္အထည္ အင္ဂ်င္နီယာ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ား စိတ္မေကာင္းစြာျဖင့္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲၾကျခင္းဟာ ဒုတိယမၸိ က်မရင္ကို ထိရွေစခဲ့ပါတယ္။

 တခါတုန္းက ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္

အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းပညာ သင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာႀကီး ဆရာမႀကီးမ်ား(၁၉၇၉ခုႏွစ္)

ကန္ေတာ့ခံ ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္အထည္အင္ဂ်င္နီယာ ဆရာႀကီး ဆရာမႀကီးမ်ား

ကန္ေတာ့ခံ ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္အထည္အင္ဂ်င္နီယာ ဆရာႀကီး ဆရာမႀကီးမ်ား

ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္အထည္အင္ဂ်င္္နီယာမ်ား

ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္အထည္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား

ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ျပည့္၀ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္