တီတင့္ (စက္မွု တကၠသိုလ္): အပယ္ပိတ္ဘုရားဖူး (၁၂)ရက္ခရီးစဥ္- ၉ရက္ေျမာက္

30.5.16

သာ၀တၳိမွ ဗာရာဏသီသို႔ ဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ့ေသာ ၁၉-၄-၂၀၁၆ (အဂၤါ)ေန႔သည္ သံေ၀ဇနိယ- ၄ဌာန ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ ၿပီးဆံုးရန္အတြက္ ျပန္မည့္ရက္ထည့္မတြက္လွ်င္ စုစုေပါင္း (၂)ရက္သာ က်န္ပါေတာ့သည္။ အိႏိၵယႏိုင္ငံ၏ ပူေလာင္ျပင္းထန္ေသာ ရာသီဥတုကို အံတုရင္း ဘုရားဖူးမ်ား ပင္ပမ္းႏြမ္းနယ္ျခင္း အလ်ဥ္းမရွိ တက္ညီလက္ညီ ၾကည္ႏူးစြာျဖင့္ စိတ္၀င္တစား ဘုရားဖူးၾကသည္ကို သတိျပဳမိပါသည္။ ခရီးမိုင္ေပါင္း ၂၈၁-မိုင္ေ၀းကြာတဲ့ခရီးကို သြားရသည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း လမ္းခုလတ္တြင္ အေညာင္းအညာေျပေစရန္ႏွင့္ က်န္းမာေရးအတြက္ ၂-နာရီၾကားတစ္ႀကိမ္ ကားကိုရပ္ေပးၿပီး အခ်ိန္ေပးကာ ခရီးဆက္ၾကရပါသည္။ ေန႔လည္စာကို လမ္းခရီးတစ္ေထာက္တြင္ သံုးေဆာင္ၾကကာ ညေနပိုင္းမွာသာ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိလာေပသည္။

မူလဂႏၶကုဋိေက်ာင္းေတာ္

သူေတာ္စင္ႀကီး အနာဂါရိကဓမၼပါလ

ဗာရာဏသီၿမိဳ႕သည္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ မတိုင္မီကပင္ တည္ရွိခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳ႕၏အမည္မွာ ယေန႔တိုင္ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕၏ ထူူးျခားခ်က္မ်ားမွာ အလယ္ဗဟိုကို ညႊန္ျပေသာ အမွတ္အသားအား ယေန႔တိုင္မေတြ႔ျမင္ႏိုင္ျခင္း၊ ၿမိဳ႕စတင္တည္သည့္အခ်ိန္မွ ယေန႔တိုင္ မီးေဘးအႏၲရာယ္ မႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရျခင္း၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ၀တ္ဆင္ေသာ ဆာရီ၀တ္စံုမွာ ယေန႔တိုင္ တည္ၿမဲေနျခင္း၊ ဂဂၤါျမစ္ကမ္းပါးတြင္ ဟိႏၵဴဘာသာေရးအရ (၁၂)ႏွစ္လွ်င္ တစ္ႀကိမ္ ဘာသာေရး ေရခ်ိဳးပြဲျပဳလုပ္ရာ ပြဲေတာ္ကာလ (၅)ရက္အတြင္း လူဦးေရ သန္း(၂၀)ေက်ာ္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲျခင္းတုိ႔ျဖစ္သည္။ ဗာရာဏသီသည္ ခရိုင္ၿမိဳ႕ျဖစ္ၿပီး အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ႏွင့္ မီးရထား၊ ကားလမ္း ဆံုရာၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။

မူလဂႏၶကုဋိေက်ာင္းေတာ္၏ အတြင္းဘက္ခန္းမႀကီးတြင္ ျမတ္ဗုဒၶ ဓမၼစၾကာ ေဟာေတာ္မူေနဟန္ ရုပ္ထုတစ္ဆူ ကိန္း၀ပ္စံေပ်ာ္ေတာ္မူလ်က္ရွိသည္။ ထိုရုပ္ထုမွာ မိဂဒါ၀ုန္ဘုရား၀င္းကို တူးေဖာ္စဥ္က ရရွိခဲ့ေသာ ရုပ္ထုေတာ္ (ယခု ၀ရနတ္ ျပတိုက္တြင္ ကိန္း၀ပ္လ်က္ရွိ) ပံုသ႑ာန္အတိုင္း အခ်ိဳးအစားညီစြာ ထုလုပ္ထားျခင္းျဖစ္၍ အထူးသပၸါယ္ေတာ္မူလွသည္။ အနာဂါရိက ဓမၼပါလသည္ ဤေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို အတားအဆီး အခက္အခဲမ်ားစြာျဖင့္ ၁၉၀၄-ခုႏွစ္တြင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ၁၉၃၁-ခုႏွစ္တြင္ၿပီးစီး၍ ၂၇-ႏွစ္ကာလ ၾကာျမင့္ေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ရေလသည္။