6.6.16
အပယ္ပိတ္ဘုရားဖူး (၁၂)ရက္ခရီးစဥ္- ၁၁ရက္ေျမာက္
၂၁-၄-၂၀၁၆(ၾကာသာပေတး)ေန႔သည့္ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္၏ ၁၁ရက္ေျမာက္ေသာေန႔ျဖစ္ၿပီး ဘုရားဖူးအဖြဲ႔အား ကိုယ္ပိုင္ခ်ိန္္ေပးသည့္ ရက္တစ္ရက္လည္းျဖစ္ေလသည္။ ဘုရားဖူးရန္ႏွင့္ ေစ်း၀ယ္ရန္အတြက္ မိမိစိတ္တိုင္းက် ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင့္ ျပဳထားသည္။ ဘုရားပံုေတာ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သဘက္၊ ပု၀ါ၊ အ၀တ္အိတ္္၊ ဆြဲႀကိဳး၊ လက္ေကာက္၊ ပိတ္စအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔အျပင္ အျခားပစၥည္းစံုကို ဂယာတြင္ ၀ယ္ယူႏိုင္ေလသည္။ ေစ်းကိုထက္၀က္ေလာက္ဆစ္ရန္္ တာ၀န္ခံမွ ႀကိဳတင္မွာၾကား ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ပစၥည္း၏တန္ဘိုးကို ေစ်းေရာင္းသူကေျပာလွ်င္ ထက္၀က္ေလာက္က စ၍ဆစ္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားဖူးတို႔ လိုအပ္သည့္ပစၥည္းမ်ားကို ၀ယ္ယူၾကပါသည္။ ေန႔လည္စာကို ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္ စားေသာက္ၾကၿပီးေသာ္ ဘုရားခန္းထဲတြင္ ဘုရားဖူး ခရီးသည္မ်ားအား ခင္နႏၵာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာခရီးသြားလုပ္ငန္းမွ ဗလာမပါ ကံစမ္းမဲမ်ား ေဖာက္ေပးပါသည္။ ညေနပိုင္းတြင္ တာ၀န္ခံမွ ဘုရားဖူးထြက္သူ ေစ်း၀ယ္ထြက္သူမ်ားကို ညေန ၆နာရီတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသို႔ အေရာက္ ျပန္လာၾကရန္ မွာၾကားပါသည္။ က်မတို႔ ၆-ေယာက္အဖြဲ႔မွ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေစ်း၀ယ္ရန္စိုင္းျပင္းေနၾကသလို ေဗာဓိေညာင္ရြက္၊ ေဗာဓိပင္မ်ိဳးေစ့ႏွင့္ ေဗာဓိပင္ေပါက္ လာေရာက္ေပးမည့္ ဦးဇင္း အရွင္ပေညာဘာသနဲ႔ ဘုရားအနီးတြင္ခ်ိန္္းထားသျဖင့္ က်မတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ ဘုရား၀န္းအတြင္းသို႔ သြားေရာက္ကာ ဘုရားဖူးရင္း ေမွ်ာ္ေနခဲ့ၾကသည္။ ၆-နာရီ တည္းခိုရာေနရာသို႔ အေရာက္ျပန္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ က်မ၏ ခင္ပြန္းက က်မကို ခရီးအတန္လွမ္းသည့္ ေနရာမွ လာေရာက္မည္ျဖစ္ေသာ ဦးဇင္းအား ဘုရား၀န္းအျပင္မွ သြားေရာက္ ေစာင့္ရန္ေျပာသျဖင့္ က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္သားအျပင္သို႔ ထြက္ခဲ့သည္။ က်မတို႔ အျပင္ေရာက္ခ်ိန္္တြင္ က်မတို႔ရွိရာသို႔ အထုပ္တစ္ထုပ္ကို လက္ကဆြဲလ်က္ခပ္သြက္သြက္ လွမ္းလာေနေသာ ဦးဇင္းတစ္ပါးကိုျမင္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အျပင္ဘက္၌ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် မျမင္ဘူးေသာ္လည္း က်မတို႔ ေစာင့္ေနေသာ အရွင္ပေညာဘာသပင္ ျဖစ္မည္ဟု စိတ္ကယံုၾကည္မိၿပီး က်မလိုလားေသာ ေဗာဓိပင္ေပါက္မ်ား ရေတာ့မည္ဟု ေတြးမိကာ ေက်နပ္ေနမိသည္။ အေၾကာင္းကား ဗုဒၶဂယာခရီးစဥ္မွ ေဗာဓိပင္အား သယ္ေဆာင္ကာ ပေဒသာပင္ၿမိဳ႕ေတာ္အတြင္းရွိ ခ်မ္းေျမ့ပေဒသာေက်ာင္းသို႔ လွဴဒါန္းလို၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဦးဇင္းႏွင့္ အခ်ိန္ရသေလာက္ စကားေျပာၿပီး လမ္းခြဲခဲ့ၾကေလသည္။
လက္ရွိအေျခအေန ရွင္သန္ေနေသာ ေဗာဓိပ်ိဳးပင္ေလး
ေက်ာင္းေဆာင္တြင္ ပူေဇာ္ရန္အတြက္ပင့္လာေသာ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္-
(ေက်ာင္းေဆာင္တြင္ေခတၱကိန္း၀ပ္ေန၊ အေနာက္ဖက္ရွိပလႅင္ႏွင့္ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္)
ညပိုင္းထမင္းစားၿပီးခ်ိန္၌ တာ၀န္ခံအဖြဲ႔မွ ဘုရားဖူးအဖြဲ႔၏ ခရီးေဆာင္အိတ္မ်ား အ၀တ္အိတ္မ်ားကို သတ္မွတ္ထားေသာ အေလးခ်ိန္အတြင္း ရွိ မရွိ လာေရာက္ စစ္ေဆး ခ်ိန္တြယ္ေပးၾကသည္။ ႀကိဳတင္ သတိေပးထားသျဖင့္ ခရီးသည္အားလံုးလိုလို သတ္မွတ္ထားသည့္ အေလးခ်ိန္ထက္ မပိုေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။ ထိုညတြင္ပင္ ဘုရားဖူးမ်ားအား ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ လိုက္ပါေစာင့္ေရွာက္ကာ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေပးေသာ တာ၀န္ခံအေပၚ ဘုရားဖူး ခရီးသည္မ်ားမွ စိတ္ေက်နပ္မႈ ရွိ မရွိ၊ ခရီးစဥ္တြင္ အဆင္ေျပ မေျပ စသည္တို႔ကို မိမိ၏စိတ္ရင္းအတိုင္း ေရးသားေဖၚေဆာင္ႏိုင္ခြင့္ ရရွိေစရန္ အမွတ္ေပး စာရြက္မ်ား တစ္ဦးခ်င္းဆီ၏ လက္၀ယ္သို႔ ေပးေ၀ပါသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္္တြင္ ထိုစာရြက္မ်ားအား ျပန္လည္၍ စုေဆာင္းပါမည့္အေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ လူတိုင္းေစ့အေပၚတြင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာျဖင့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ျဖည့္ဆည္း ေဆာင္ရြက္ေပးသည့္ တာ၀န္ခံ ကိုစိုင္းအေပၚ ဘုရားဖူးခရီးသည္မ်ား အားလံုးကေက်နပ္ ေက်းဇူးတင္မည္ဟု ထင္ပါသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ ျပည္ေတာ္သို႔ ျပန္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ လက္ဆြဲရန္ အထုပ္အပိုး ပစၥည္းမ်ားအား ကိုယ္စီထုပ္ပိုးၾကေလသည္။ မည္သို႔ပင္ဖူးရေစကာမူ ေက်နပ္တင္းတိမ္ျခင္းမရွိသျဖင့္ မနက္စာကို က်မတိို႔ ၆-ေယာက္အဖြဲ႔ စားသံုးၿပီးက ေန႔လည္စာမတိုင္မီ အခ်ိန္ရေသးသျဖင့္ ေဗာဓိေစတီေတာ္သို႔ ထပ္မံသြား၍ ၇-ဌာနအား ဖူးေမွ်ာ္ၾကရန္ သေဘာတူၾကၿပီး တစ္ညတာကို ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ အိပ္စက္ၾကပါသည္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္၀ၾကပါေစ။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
ခဏေစာင့္ပါ...