အပယ္ပိတ္ဘုရားဖူး (၁၂)ရက္ခရီးစဥ္- ၁၂ရက္ေျမာက္

၂၂-၄-၂၀၁၆ (ေသာၾကာ)ေန႔သည္ က်မတို႔ ခင္နႏၵာ ဗုဒၶဂယာဘုရားဖူး (၁၂)ရက္ခရီးစဥ္၏ ေနာက္ဆံုးရက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားဖူးအဖြဲ႔အား ထမင္းစားခ်ိန္အမွီ အေရာက္ျပန္လာၾကရန္ႏွင့္ ထမင္းစားၿပီးေနာက္ ဂယာေလဆိပ္သို႔ ဆက္လက္၍ ထြက္ခြာရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တာ၀န္ခံမွေျပာပါသည္။ အခ်ိန္ပိုရသည့္ မနက္ပိုင္းတြင္ မိမိဆႏၵအေလွ်ာက္ ဘုရားဖူးလိုသူမ်ား ေစ်း၀ယ္လိုသူမ်ား မိမိစိတ္တိုင္းက် သြားလာႏိုင္ရန္အတြက္ ကိုယ္ပိုင္ခ်ိန္ေပးထားပါသည္။ က်မတို႔အဖြဲ႔လည္း အခ်ိန္ရရင္ ရသေလာက္ထပ္မံ၍ ေဗာဓိေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးအား ဖူးေျမွာ္လိုၾကသျဖင့္ သံုးဘီးကားျဖင့္ ဘုရားသို႔သြားရာ ကားခမွာတစ္ဦးလွ်င္ အသြား ၂ရူပီ အျပန္ ၂ရူပီႏႈန္း က်သင့္သျဖင့္ စုစုေပါင္း ၆-ဦးအတြက္ အသြား၊ အျပန္ ၂၄ရူပီက်ပါသည္။ မဟာေဗာဓိ ေစတီေတာ္ၿမတ္ႀကီး၏ ပရ၀ုဏ္အတြင္း ဖုန္းမ်ားကို ယူေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသာ္လည္း ကင္မရာကို အခြန္ေဆာင္ယူႏိုင္၍ ကင္မရာယူေဆာင္လာကာ စိတ္တိုင္းက် ဓာတ္ပံုမ်ားရိုက္ျဖစ္ပါသည္။

ေျမျမတ္မဟာ ဗုဒၶဂယာကား ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အတြက္ အထူးမြန္ျမတ္ အေရးပါေသာ ေနရာေတာ္ျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္ သဗၺညဳတ ေရႊဥာဏ္ေတာ္ရ၍ ဗုဒၶအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိေသာ ဒႆနိယ သံေ၀ဇနိယ ေနရာေတာ္ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶေခတ္မတိုင္မီက ဤေဒသ တ၀ိုက္ကို ဥရုေ၀ဠဟု ေခၚတြင္ခဲ့ၿပီး ဗုဒၶေခတ္တြင္ ေဗာဓိမ႑လ- သေမၺာဓိ-ေဗာဓိရုကၡမူလ စသည္ျဖင့္ ေခၚတြင္ခဲ့သည္။ ၁၃-ရာစုတြင္ ေဒသခံမ်ားက ျဗဟၼဂယာေခၚ ဂယာၿမိဳ႕(ဗိႆႏိုးနတ္ကြန္း)ႏွင့္ ကြဲျပားေစရန္ ဗုဒၶဂယာဟု ေခၚတြင္ခဲ့ၾကသည္။ က်မဖတ္ခဲ့ဘူးေသာ ဤေျမျမတ္မဟာ၏ အတိတ္ရာဇ၀င္တို႔သည္လည္း က်မ၏အေတြးထဲတြင္ တရိပ္ရိပ္ျပန္လည္၍ ေပၚလာပါသည္။

ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္ အခါက မဂဓတိုင္း၌ ဗိမိၺသာရမင္းႀကီးႏွင့္ သားေတာ္အဇာတသတ္မင္း၊ ၀ိဇၨီတိုင္း၌ မလႅမင္း၊ ၀ံသတိုင္း၌ ဥေတနမင္းႏွင့္ ေကာသလတိုင္း၌ ပေသနဒီေကာသလမင္း စေသာ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာျပဳ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္မ်ား ေပၚထြန္းခဲ့ၾကၿပီး ယင္းမင္းေကာင္းမင္းျမတ္တို႔၏ အေထာက္အပံ့ကို ရရွိခဲ့ေသာ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီးသည္ ေနေရာင္လေရာင္တမွ် ထြန္းလင္းေတာင္ေျပာင္ခဲ့ေလသည္။ ျမတ္ဗုဒၶ ပရိနိဗၺာန္၀င္စံေတာ္မူၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း ေခတ္အဆက္ဆက္ ေပၚထြန္းခဲ့ၾကေသာ သာသနာျပဳ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္တို႔၏ ကူညီပံ့ပိုးေပးမႈေၾကာင့္ ဗုဒၶဂယာ အပါအ၀င္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ေနရာအႏွံ႔အျပား၌ ျမတ္ဗုဒၶ သာသနာေတာ္ စည္ပင္ျပန္႔ပြားခဲ့သည္။

အေသာကမင္းႀကီး နတ္ရြာစံၿပီးေနာက္ သူ႔သားေတာ္၊ ေျမးေတာ္မ်ားမွာ အေသာကမင္းႀကီးကဲ့သို႔ ဘုန္းလက္ရံုး မႀကီးမားေတာ့သလို သာသနာေတာ္ကို အားေပးမႈလည္း နည္းပါးသြားခဲ့ၾကသည္။ အေသာကမင္းဆက္ ေမာရိယအႏြယ္ (၇)ဆက္တိုင္တိုင္ စိုးစံအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုး (၇)ဆက္ေျမာက္ျဖစ္ေသာ ၿဗိဟျဒမင္းကို စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးပုရွမိၾတက လုပ္ႀကံ၍ အာဏာကိုသိမ္းယူလိုက္သျဖင့္ ေမာရိယမင္းဆက္ ျပတ္သြားခဲ့ရသည္။ ပုရွမိၾတမင္းသည္ သူ႔မ်ိဳးႏြယ္ကို သုန္ဂမ်ိဳးႏြယ္အျဖစ္ ေခၚတြင္လိုက္ကာ ဗုဒၶဘာသာကို အလြန္မုန္းတီးေသာ အစြန္းေရာက္ မင္းတစ္ပါးျဖစ္ေလသည္။ ထိုမင္းလက္ထက္တြင္ ဗုဒၶဘာသာ ေက်ာင္းကန္ ေစတီ ပုထိုးမ်ားကို ဖ်က္ဆီးျခင္းအျပင္ ရဟန္း သံဃာေတာ္ေပါင္း မ်ားစြာကိုသတ္ျဖတ္ခဲ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းကန္မ်ားကို တစ္စမက်န္္ ေခ်မႈန္း ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။

ေအဒီ ၁၁၉၃၊ ၁၁၉၇၊ ၁၁၉၉ ခုႏွစ္မ်ားသည္ မဂဓတိုင္းတြင္ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ား ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့ရေသာ ႏွစ္မ်ားျဖစ္သကဲ့သို႔ ဗုဒၶဘာသာ ဒကာဒကာမမ်ား ကိုးကြယ္ရာမဲ့ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ မင္းေဘးမင္းဒဏ္ကို ေၾကာက္လန္႔ရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ လူအမ်ားမွာ မိမိ၏ဘာသာကို စြန္႔လႊတ္ကာ အျခားဘာသာမ်ားသို႔ ကူးေျပာင္းၾကရာမွ အစျပဳ၍ ဗုဒၶဘာသာ လံုး၀ကြယ္ေပ်ာက္ သြားခဲ့ရသည္။

ပိဋကတ္ေတာ္လာ သာသနာကြယ္ျခင္း အေၾကာင္းတရားေလးပါးတို႔တြင္-

၁။ ရဟန္္း သာမေဏမ်ား ပရိယတၱိစာေပကို သင္ၾကားမႈ မရွိေတာ့ျခင္း။

၂။ ရဟန္း သာမေဏမ်ား ပိဋကတ္စာေပမ်ားကို ႏႈတ္တက္အာဂံု မေဆာင္ၾကေတာ့ျခင္း။

၃။ ရဟန္း သာမေဏမ်ား ပရိယတ္ကို အေျခခံ၍ သိေအာင္ က်င့္ႀကံပြားမ်ားမႈ မရွိၾကေတာ့ျခင္း။

၄။ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား အက်င့္ပဋိပတ္၌ မေမြ႔ေလ်ာ္ၾကေတာ့ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သာသနာေတာ္ ကြယ္ျခင္း မကြယ္ျခင္းသည္ ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္္းေတာ္မ်ားအေပၚ၌ မွီတည္ေနပါသည္။

အလ်ဥ္းသင့္သည့္အခါတြင္ က်မဖတ္ဘူးခဲ့ေသာ ေျမျမတ္မဟာ ဗုဒၶဂယာ၊ မဇၥ်ိမေၾကးမံု၊ မိဂဒါ၀ုန္၏ ဗုဒၶဘာသာ ပံုရိပ္လႊာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရးခ်င္ပါေသးသည္။

မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး-

ကိန္း၀ပ္စံပယ္ေတာ္မူေသာ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္-

ေဗာဓိပင္ႏွင့္ပလႅင္ေတာ္ျမတ္-

အနိမိသေစတီ-

ရတနာစႀကႍေတာ္-

ရတနာဃရ ေရႊအိမ္-

အဇပါလ နိေျဂာဓ-

မုစလိႏၵာအိုင္-

ရာဇာယတန-

အရွင္ပေညာဘာသ မဟာေအာင္ေျမႏွင့္ အမွတ္တရမွတ္တမ္းပံုရိုက္-

က်မတို႔အဖြဲ႔လည္း မိမိစိတ္တိုင္းက် ေနရာမ်ားတြင္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားပြားျခင္း၊ ပဌာန္းရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ျခင္း၊ ကမၼဌာန္းတရား ရႈျခင္း၊ ဘာ၀နာပြားျခင္း အစရွိေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားျဖင့္ ရသမွ်ေသာအခ်ိန္ကို ကုန္ဆံုးေစပါသည္။ ရာဇာယတန (သတၱမသတၱဟ)သို႔ ေနာက္ဆံုးရက္အျဖစ္ လာေရာက္အဓိဌာန္၀င္သည့္ အရွင္ပေညာဘာသႏွင့္ ထပ္မံေတြ႔ဆံုကာ မွတ္တမ္းပံုမ်ား ရိုက္ျဖစ္ပါသည္။

ထမင္းစားခ်ိန္ မတိုင္မီ တည္းခိုရာ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ ျပန္ေရာက္ရွိၾကၿပီး ေန႔လည္စာကို သံုးေဆာင္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ဆြဲအထုပ္အပိုးမ်ားကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ သယ္ေဆာင္ၾကကာ ဂယာေလဆိပ္သို႔ ပို႔ေဆာင္မည့္ ဘတ္စ္ကားႀကီးေပၚသို႔တက္ေရာက္၍ ေနရာယူၾကေလသည္။ သြားလမ္းသာခဲ့သလို ျပန္လည္းလည္းေျဖာင့္ျဖဴးခဲ့ၿပီး မြန္ျမတ္သည့္ဗုဒၶဂယာဘုရားဖူး ခရီးစဥ္အတြက္ ခရီးအစမွအဆံုးတိုင္ အစစအရာရာလိုေလေသးမရွိ ကူညီပံ့ပိုးေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ေသာ ခင္နႏၵာမိသားစုႏွင့္ အဖြဲ႔သားမ်ားကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္းေျပာပါရေစ။ ေဗာဓိပင္၊ မ်ိဳးေစ့ႏွင့္ ေဗာဓိရြက္တို႔ေပးခဲ့ေသာ အရွင္ပေညာဘာသ မဟာေအာင္ေျမ၊ တကူးတကလာေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့ေသာ ဘေလာ့ဂါဘုန္းဘုန္းေတာက္ (Nanda Sara) တို႔ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ဤပို႔စ္မွေျပာပါရေစ။

စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမ ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ ျပည့္၀ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္

အန္တီတင့္