သတိယွဥ္၍ ေနလိုက္ပါ

ဒီကေန႔ ခ်မ္းေျမ့ရိပ္သာေက်ာင္းမွာ ေန႔ဆြမ္းကပ္မည့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ၉နာရီခြဲ Yew Tee MRT မွာဆံုဘို႔ ခ်ိန္းထားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ကပ္ၿပီး က်မလည္းကုသိုလ္ယူခ်င္တယ္ေလ။ တူမေလးတစ္ေယာက္ကလည္း ဒီကေန႔ သူေက်ာင္းအားတယ္ ဆြမ္းကပ္တာလိုက္မယ္ဆိုလို႔ သူ႔ကိုပါ Yew Tee MRT control station မွာဆံုဘို႔ရာ ခ်ိန္းလိုက္ျပန္တယ္။ လိမၼာေရးျခားရွိၿပီး အခ်ိန္ပိုကို တန္ဘိုးရွိရွိ အသံုးခ်ခ်င္တဲ့ တူမေလးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို သေဘာက်မိတယ္။ ကိုယ္က ေခၚစရာမလိုပဲ သူကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလား ဆြမ္းလိုက္ကပ္ခ်င္တာမို႔ပါ။ အရင္ကေတာ့ ကြ်န္မ MRT စီးလို႔ေနရာရရင္ မ်က္လံုးကိုအသာအယာပိတ္ၿပီး ဘုရားစာရြတ္ေနေလ့ရွိတယ္။ အခုတာ့ မသိမသာေျပာင္းလဲလာၿပီ ဘုရားစာမရြတ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြမွာ ျဖစ္-ပ်က္ရႈတယ္။ ဘုရားေဟာ တရားေတာ္မွာ ကြ်န္မဖတ္ဘူးတယ္။ ‘၀ိပႆနာ ရႈမွတ္တယ္ဆိုတာ လူသူ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ေတာ ေတာင္ေတြလိုေနရာမ်ိဳးေတြ မလိုအပ္ဘူး။ ဘယ္လိုေနရာျဖစ္ျဖစ္ ၀ိပႆနာ တရားကို ရႈ မွတ္လို႔ရတယ္။ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ေတာ ေတာင္ေနရာေတြမွာ တရားအားထုတ္တယ္ ဆိုတာ သမထအလုပ္အတြက္’ လို႔ဖတ္ဘူးတယ္။

ဆယ္ရက္တရားရိပ္သာ ၀င္ခဲ့တုန္းက ဆရာေတာ္ ဆံုးမ ၾသ၀ါဒစကားလံုးေတြ နားထဲအၿမဲ ၾကားေယာင္မိပါတယ္။ ‘ဘာအလုပ္ကို လုပ္လုပ္ အမွတ္ေလးနဲ႔ လုပ္ၾကပါ။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္လည္း မ်က္လႊာေတြကို ခ်ထားၿပီး ဘယ္ေျခလွမ္း၊ ညာေျခလွမ္း လွမ္းတာကအစ လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ်ကို သတိေလးနဲ႔ လုပ္ပါ။ မ်က္လံုးေတြက ေတာင္ၾကည့္ ေျမာက္ၾကည့္ မၾကည့္ၾကပါနဲ႔။ အစစအရာရာ သတိလက္လြတ္ မေနၾကပါနဲ႔’ တဲ့။ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ အထူးတလည္ ျပင္ဆင္မေနရပါဘူး အေၾကာင္းရင္းက အရင္ထဲက လမ္းေလွ်ာက္တာျဖစ္ျဖစ္ ကားနဲ႔သြားတဲ့အခါျဖစ္ျဖစ္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေလ့လာမႈအားနည္းတယ္လို႔ ဆိုရမလား။ ကုိယ့္အနီးအနားေရာက္လာသူကို သတိမထားမိသလို ကိုယ့္၀န္းက်င္ကိုလည္း စိတ္မ၀င္စားတတ္တဲ့ ဗီဇေၾကာင့္ အေဒၚငယ္ရဲ႕ ‘မိတင့္တို႔မ်ား ဘ၀င္ကိုျမင့္တယ္၊ လမ္းမွာဘယ္ေတာ့ဆံုဆံု ေခၚမၾကားေအာ္မၾကားနဲ႔’ တဲ့။ အလားတူစကားမ်ိဳးကို ညီမေယာင္းမေလးေတြလည္း ေျပာဘူးတယ္။ တကယ္ေတာ့ တမင္လုပ္တာမဟုတ္မွန္း ကိုယ္ေစာင့္နတ္အသိဆံုးပါ။

ကြ်န္မတည္းခိုေနတဲ့ ညီမေလးရဲ႕အိမ္က Yishun မွာဆိုေတာ့ MRT နဲ႔သြားရင္ သူငယ္ခ်င္းရွိရာ Yew Tee အထိ ၆-ဘူတာစီးရပါတယ္။ မ်က္လံုးကို အသာအယာ ပိတ္ထားေပမယ့္ တစ္ဘူတာၿပီး တစ္ဘူတာ ရထား ၀င္ခါနီး ထြက္ခြာနီးတိုင္းမွာ ေၾကျငာေနတဲ့ အသံေတြ ၾကားရၿပီး ၾကားစိတ္ျဖစ္။ အရင္ပို႔စ္မွာ ကြ်န္မေရးခဲ့သလို အတိတ္ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာက ကိုယ္လုပ္ခဲ့သမွ် ေကာင္းကံ မေကာင္းကံတို႔ေၾကာင့္ လက္ရွိရထားတဲ့ ခႏၶာငါးပါး တစ္နည္းဆိုရရင္ ရုပ္ နာမ္ႏွစ္ပါးေပၚမွာသာ သတိေလးနဲ႔ မကင္းမကြာ ဆက္တိုက္ရႈမွတ္ေနပါ။ ‘သတိဆိုတာ ပိုတယ္ရယ္လို႔မရွိ၊ လိုတာသာ ရွိတယ္’ လို႔လူႀကီးေတြ မၾကာခဏသတိေပးတာၾကားဘူးပါတယ္။ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ တရားေတာ္မွာလည္း ဆိုထားပါတယ္။ ‘သတိဆိုတာ မေမ့မႈ။ ေမ့တာက အ၀ိဇၨာ။ သတိမပါက ဘယ္ေတာ့မွ မမွန္ႏိုင္ဘူး။ သတိအေရးႀကီးလို႔ ေဟာျခင္းဟာ သတိပဌာန္ျဖစ္ပါတယ္။ သတိမပါက မဂ္မဆိုက္ ၀ိပႆနာလုပ္တဲ့သူတိုင္း သတိမပါက မၿပီးေျမာက္ပါ’ ကြ်န္မတို႔ ဒုကၡခပ္သိမ္း ခ်ဳပ္ၿငိမ္းဘို႔ရာ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ မဂၢင္လမ္းေပ်ာက္ေနမွျဖင့္ နိဗၺာန္သြားဘုိ႔ခက္ၿပီေပါ့။

ကိုယ့္အသက္ကိုယ္ သတိလက္လြတ္ျဖစ္ၿပီး အသက္ငယ္ရြယ္သူတို႔လို ေလစိမ္းေတြ တိုက္ေနတဲ့ ေနရာမွာ ေရခ်ိဳးမိလို႔ (၁၀)ရက္တရားစခန္း၀င္ခ်ိန္မွာ အဖ်ား၀င္လာၿပီး (၂၁၊ ၂၂၊ ၂၃) သံုးရက္ အိမ္ျပန္ၿပီး ေဆးကု ခံရေသးတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ သတိကို ဥပေကၡာျပဳမိခဲ့တဲ့ အက်ိဳးဆက္ပါ။ လူကသာ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာ အေတြးစိတ္က ရိပ္သာကိုပဲျပန္ခ်င္ေနခဲ့မိတယ္။ ရွားရွားပါးပါး ၀င္ရခဲေပျခင္း (၁၀)ရက္ တရားစခန္းမွာ ၀ိပႆနာတရားဓမၼေတြ အျပည့္အ၀ နာၾကားၿပီး တရားအားထုတ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ လက္ေတ႔ြျဖစ္ေနတာ တစ္ထပ္တည္း မက်ေလေတာ့ စိတ္ေလွ်ာ့ၿပီးေနလိုက္ရတယ္။ အရာရာဟာ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ့ တရားသေဘာအရ ဒါလည္းမၾကာခင္ၿပီးဆံုးသြားမွာပဲေလဆိုတဲ့ အေတြးစိတ္က ႏွလံုးသားမွာ ရွင္သန္ေနၿပီေလ။ (၇)ရက္သာ ရိပ္သာမွာ ေနခဲ့ရေပမယ့္ သိမ္ဆင္း (၃)ႀကိမ္ေလာင္းလွဴခြင့္ရခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ပီတိေတြျဖာရင္း ၀မ္းသာၾကည္ႏူးမိျပန္တယ္။ ဖတ္ဘူးတာေလးေတြ ေ၀မွ်ခဲ့ပါရေစ။ တခါတေလ သတိလက္လြတ္ေနတတ္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဆံုးမတဲ့ပို႔စ္ေလးပါ။ :P

‘သတိယွဥ္၍ ေနလိုက္ပါ’

သဒၶါလြန္ကဲ ပညာနည္း တရားႏွင့္လည္း လြဲတတ္သည္။

ပညာလြန္ကဲ သဒၶါနည္း ေ၀ဘန္၍လည္း ေနတတ္သည္။

၀ိရိယလြန္ကဲ သမာဓိနည္း ပ်ံ႕လြင့္၍လည္း ေနတတ္သည္။

သမာဓိလြန္ကဲ ၀ိရိယနည္း အိပ္ငိုက္၍လည္း ေနတတ္သည္။

တရားရခ်င္ သူေတာ္စဥ္ သတိယွဥ္၍ ေနလိုက္ပါ။

‘သတိပဌာန္ ရႈမွတ္ပြားမ်ားပံု’

အို အို လူသား သတိထားေလာ့

သြားဆဲကာလ ထိုကာလ၌

ပထမေျခလွမ္း ရုပ္နာမ္တမ္းတို႔

လွမ္းဒုတိယ မေရာက္ၾကဘူး။

ဒုတိယေျခလွမ္း ရုပ္နာမ္တမ္းလည္း

လွမ္းတတိယ မေရာက္ၾကပင္။

တလွမ္းတြင္လည္း ေျမွာက္စဥ္တစ္မ်ိဳး

ေရွ႕တိုးတဖံု လြန္ပံုဘ၀

ေအာက္ခ်တခင္ ထိျခင္းတလီ

ထိနင္းေစ့ေအာင္

တေရြ႕ေရြ႕လွမ္း ရုပ္နာမ္တမ္းတို႔

ႏွမ္းအိုးခင္းထက္ ႏွမ္းေတြက်က္သို႔

ျဖစ္ပ်က္ေနရ အနိစၥသည္

ဒုကၡအနတၱပါတကား။ ။

(ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါဦးမည္)

ေမတၱာျဖင့္

 တီတင့္(စက္မႈတကၠသိုလ္)

၈-၃-၂၀၁၇ (ဗုဒၶဟူးေန႔)